ขณะเดียวกันร่างสูงเพรียวของใครคนหนึ่งก้าวตรงหน้า อาดิลชะงักปลายเท้า มองเจ้าของร่างนั้นด้วยสายตานิ่งมากกว่าปลื้มปีติ ต่างจากหล่อนที่เห็นเขาบนชั้นนี้
“สวัสดีค่ะคุณดิล” แมรี่แม่นางแบบเบอร์หนึ่งทักทาย วันนี้เหมือนแมรี่จะได้โชค จู่ๆ ฟ้าได้ส่งผู้ชายที่เธอไล่ล่ามาถึงชั้นที่เธอทำงาน พวกนางแบบมักมาซ้อมเดินแบบกันบนชั้นสาม ความรู้สึกของแมรี่ช่างตรงข้ามกับอาดิล เมื่อกี้เขาเจอแสงเจิดจรัสทว่าตอนนี้ แสงนั้นดับมอดลงฉับพลัน เมื่อตรงหน้าเขาคือนางแบบที่จ้องแต่เป้าเจ้านายโดยไม่คิดอย่างอื่นเวลาเจอหน้าเขา ข่าวของเธอหนาหูเรื่องความสัมพันธ์กับนายแบบในสังกัด เขาในฐานะผู้บริหารไม่สนใจเรื่องขี้หมูขี้หมาปากต่อปากพรรค์ ถ้าไม่ส่งผลหรือกระทบกับงานเขาย่อมไม่เข้าไปก้าวก่ายอยู่แล้ว
“สวัสดีแมรี่พักซ้อมหรือ” เขาถามตามมารยาท
“ค่ะ ว่าแต่งานออกแบบเป็นไงบ้างค่ะเสร็จหรือยัง” หล่อนตอบพลางเอ่ยถามเรื่องงาน
“เรียบร้อยแล้วล่ะรั
