Chapter 37

637 Words

Napayuko siya at tumalikod na. Hindi niya kayang makita na ganoon si Tristan lalo na at alam niyang siya ang dahilan kung bakit may lungkot sa mga mata nito. Pumasok siya sa kuwarto. Kumuha siya sa closet ng damit at pumasok sa banyo. Paglaabs niya nagulat pa siya nang makita si Tristan na nasa loob na ng silid. Kinukuha nito ang unan at comporter. Walang emosyong sinulyapan lang siya nito pagkatapos ay nagtungo na sa pinto, akmang lalabas na ito ng tawagin niya. "S-Saan ka pupunta?" "Sa sala ako matutulog," anito. "Ha? E, kasya naman tayo dito sa kama mo," aniya. Maluwag pa nga kahit dalawa silang matulog doon. Inis na nilingon siya nito.  "At sa tingin mo tatabi ako sa'yo sa pagtulog?" "Bakit hindi asawa mo ako-" Natigilan siya ng tumawa ito ng nakakaloko. "Really, Amelie? Do yo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD