DC06: Tattoo

1118 Words
“Thank you.” sarkastikong usal niya saka tinutok ang kanyang p*********i sa aking butas. Sa pagkakataong ito, mas binilisan na niya ang paglabas pasok sa akin hanggang sa maramdaman kong muli ang naudlot na sarap kanina. Tinaas pa niya ang dalawa kong hita sa kanyang balikat. Tagaktak ang kanyang pawis at dinig na dinig ko ang kanyang hingal na paos. Hindi ko na rin maipaliwanang ang nararamdaman ko. Dahil sa walang humpay niyang pag-ulos na halos mablangko ang utak ko. Napaungol ako ng malakas dahil sa bilis ng pagkakahagod niya sa aking loob. “Oooh! Malapit na ako….ayan na…” daing ko. Hindi ko malaman kung saan kakapit hanggang sa maramdaman ko ang pagbulwak ng kung anong kakaibang sarap. Halos manginig ang mga kalamnan ko at nanigas ang aking mga hita. Para akong na-stroke ngunit ang sarap sa pakiramdam pero hindi pa rin siya tapos, ilang segundo pa bago siya tuluyang nakaraos. Hingal na hingal na bumagsak siya sa aking katawan, pareho kaming nanlalagkit sa pawis. “I can't believe this!” Bigla niyang hinugot ang p*********i nang mahimasmasan saka tumabi sa akin. Maya-maya ay una siyang bumangon, hubo't hubad at walang pakialam kung ano man ang itsura niya. Tumuwad pa ito upang damputin ang mga damit na nagkalat sa sahig. Iniwan akong nakabukaka pa at pilit pinoproseso sa utak ang nangyari. Ganun lang? Wala na, hindi na ako birhen tapos ang mokong na 'yun balewala ang nangyari sa amin. Tinanaw ko siya, ang malapad na tattoo ng agila sa kanyang likod. Isang patunay na isa siyang Montero. Tama, siya nga ang pang-apat na lehitimong anak ng mga Montero ngunit ayon sa records, siya ay isang illegitimate lamang. Shit! Namumula ang mukha ko sa pagkapahiya. Akala ko'y maglalambingan pa kami pagkatapos. Hindi nga pala kami magakasintahan. Bumangon na rin ako at isa-isa kong dinampot ang aking mga damit pagkatapos punasan ang aking p********e gamit ang bed sheet. Matutuyo rin siguro iyon, naisip ko. Napansin ko na medyo may bahid ng dugo ang pinampunas ko. Nanlilimahid ang bedsheet pero wala akong oras para magpalit ngayon. Kailangan kong mag report sa trabaho. Alam kong naghihintay na rin ng resulta si Derek sa kung ano ang impormasyon ang makakalap ko tungkol kay Troyce. Pagbalik ni FG, basa ang buhok nito. Naligo pala ang mokong. Kaya pala medyo matagal. Nadatnan niya ako sa kusina kumakain mag isa. Ni hindi ko na siya nilingon o binati man lang. Tuloy lang ako sa pagkain upang maiwasan ang tensyon sa pagitan namin. Ang pakay ko lang naman ay gisingin siya kanina pero ang nangyari, nawalan ako ng puri sa isang iglap lang. What the heck? Nagmakaawa pa ako na 'wag hihinto. Nakakahiya ka Vittoria. Nararaamdaman ko, nakatitig siya sa akin ngunit hindi ko kayang basahin ang kanyang kilos lahat. Posibleng dahil sa suot kong sleeveless na masyadong revealing ang neckline o dahil bakat ang mga u***g ko dahil wala pa rin akong suot na bra. Nakasanayan ko na ang hindi magsuot ng bra kung nasa bahay lang naman. Kapag sa trabaho, madalas ay sports bra. Nakapuyod din ang kulot kong buhok na kinawitan ko lang ng chopsticks. Tahimik niyang inabot ang pinggan, napaka pino kumilos. Taliwas sa kung paano niya ako bayuhin sa kama. Kanina ay daig pa niya ang hinahabol ng toro dahil sa bilis at walang keme na kilos pero ngayon ay tila hindi makabasag pinggan. So, doktor siyang kumilos kapag hindi bumabayo pero kapag may pasyente, daig pa ang dalagang mayumi. Talo pa ako. “Malapit nang mapanis ang pagkain mo sa bibig. Baka may balak ka pang nguyain." Bigla akong naalimpungatan sa malalim na pag iisip tungkol sa kanya. “Am I that handsome? I know.” nakangising sabi niya saka sumubo ng isang kutsarang kanin. “Alam mo na pala, bakit mo tinatanong?” Angil ko sa kanya. “By the way, paano mo ako nadala dito?” halata sa boses niya na nagdududa na siya agad sa akin. “Hindi naman siguro masama ang ipabuhat ka pagkatapos dumating ang rescue. Palagay mo kaya kitang buhatin?” pang aasar na tanong ko sa kanya saka tinusok ko ng tinidor ang longganisa. “Salamat. Hindi kita naipagtanggol, naunahan ako ng mga lokong 'yun.” “Oo nga, buti dumating ang mga bouncer ng club. Tinulungan ako.” “Anyway, kung ano man ang nangyari sa atin, pareho nating ginusto. Wala akong dapat panagutan, hindi ba?” “Ano ang ibig mong sabihin?” kunot ang noo na tanong ko sa kanya. “Wala akong condom. To be honest, hindi kami nag kocondom ni Mi–, hindi ako gumagamit.” hindi natuloy ni Troyce ang sasabihin. Bingo! Si Mia Sandoval ba ang nais niyang tukuyin? Nagdiwang ako sa aking isip. Hindi naman pala mahirap makakuha ng impormasyon sa mokong na ito. Hindi ko namalayan, tapos na pala siyang kumain. Agad na tumayo at iniwan ako sa mesa na hindi pa nangangalahati ang laman ng plato ko. Alam kong aalis na siya kaya hindi ko na rin pinigilan. May iba pa namang araw na maaaring sadyain siya sa club o sa clinic. Sa ngayon, kahit paano ay alam ko na ang kahinaan niya. SA OPISINA, mabilis akong umupo sa silya at agad na sinuri ang report noon at ikinumpara ang mga iyon. Mabilis na positive result ang naitala sa record. Hindi ko namalayan na nasa likod ko na pala si Derek. “So, totoo ang agilang tattoo niya sa likod? Sigurado ka na hindi peke iyon?” makahulugan “Good morning. Ano ang ibig mong sabihin?” Bigla akong nalito sa tanong ni Derek, mukhang may mas malalim pa siyang dahilan. “Alam mo ba kung ilan lahat ang nagpapanggap ma Troyce Montero?” tinuro pa niya ang gilid ng ulo. “Ano ang ibig mong sabihin, Derek?” naguguluhan ako. “Sampu lahat ang clone ni Troyce, isa lang ang totoo.” biglang tumawa si Derek na ikinabigla ko. “What? Marami sila?” ulit kong tanong. Tila hindi mag process ang huli niyang sinabi. Lagot na, paano kung hindi totoong Troyce ang nakaulayaw ko? Oh my god! “Bakit hindi mo sinabi agad?” galit kong tanong kay Derek. “Nagtanong ka ba?” sinadya nitong asarin ako. “H-Hindi…” mahinang sagot ko. “Kung ako sa'yo maging wais ka, huwag mong isusuko ang katawan mo sa isang Troyce Montero. Mapapagaya ka lang tulad ni Mia Sandoval.” paalala niya sa akin pero parang huli na ang lahat. Naisuko ko na ang bataan. Nakakainis, bakit kasi nagpadala ako sa lalaking iyon. Wala pa ngang twenty four hours na magkasama kami, nadonselya na niya agad ako. Naiiling na binuksan ko ulit ang file ng report tungkol sa mga Montero.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD