Chapter 1

416 Words
This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events, and incidents are either product of author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. :> ----------------------------------------------------------------- "Ingat ka" "Mamimis kita" "Galingan mo" Iilan lang yan sa mga salitang natangap ko bago ako lumabas sa lugar na pinag tatrabahuhan ko. Huling araw ko na sa aking trabaho. Nag disisyon ako na umalis dahil nais kong mag focus sa aking pag-aaral. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayun. Nalulungkot ako dahil sa pag lisan ko sa lugar kung saan ako nakakita ng mga totoong tao sa aking buhay. Napangiti nalamang ako sa aking naalala. Na e-excite ako sa tuwing naiisip ko na babalik na uli ako sa pag-aaraal. Ako si Jean, 18 maputi, may taas na 5,7 at may tamang katawan. Hindi ko masasabing mataba or sexy tama lang talaga. :> Ako ay tumigil sa pag aaral pag ka graduate ko ng high school, para mag hanap ng pagkukuhaan ng pera. Wala na akong pamilya, namatay ang aking magulang ng dahil sa isang aksidente nung ako'y nasa edad 14. Kinupkop ako ng aking auntie kaso ako ay napilitang umalis makalipas ang dalawang taon na pananatili dahil sa turing ng mga anak nito sa'akin. Kaya wala akong ibang pwedeng maasahan kundi ang aking sarili. Marami akong pinag aplayan ng trabaho kaso walang nais tumangap sa'kin dahil sa edad ko. Nais kong mag ipon muna bago bumalik sa pag aaral, para mapag handaan ko ang mga gastusin. Sa aking patuloy na pag sasapalaran may isang fast food restaurants ang tumangap sa akin. Nag trabaho ako bilang isang cashier at dun ko nakilala ang aking mga bagong mga kaibigan na Isa din sa nag alok sa akin ng bahay na pag iistayan. Sa aking patuloy na pag lalakad narating ko narin ang sakayan pauwi ng aking tirahan. Sumakat na agad ako para maka uwi at makapag pahinga. Nakarating ako sa aking apartment ng palubog na ang araw, agad akong pumasok at hinanap agad ng aking mata ang pinto ng kwarto. Ginhawa ang aking nadama nang tuluyan akong makahiga sa aking maliit na kama. Tuluyan na bumagsak ang talukap ng mata ko. Nagising ako ng dahil parang puputok na ang aking pantog, agaran akong tumungo sa banyo para mailabas ito. Pag tapos ko agad akong lumabas ng banyo at tumingin sa wall clock, alas onse na pala ng gabi naalala ko hindi pa pala ako nag dinner.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD