Chapter 26
1 WEEK LATER.
ISANG LINGGO KONA HINDI nakikita at nagagawi sa tindahan ko ang lalaking bulag. Hindi ko alam pero nag-aalala ako sa kanya. Parang naguiguilty ako dahil sa huli naming pag-uusap. Humingi lang naman ako ng sorry pero hindi naman niya ako pinatawad.
Hindi ko alam kung bakit ako nag-aalala sa kanya at nag-iisip. Hindi ko naman siya kaano ano at kakilala.
Ewan ko. Parang nasanay na ako na palagi siyang bumibili sa tindahan ko. At namimiss kona ang pagsusungit niya sa tuwing kinakausap ko siya. Hindi ko alam kung bakit ang sungit sungit niya. Dahil ba iyon sa kalagayan niya? Hindi ko naman siya bubulihin o huhusgahan.
Parang gusto ko nga siya maging kaibigan dahil parang mag-isa lang siya sa buhay. Ngunit ang sungit sungit niya sa tuwing lumalapit ako sa kanya.
"
