03

1561 Words

"เอ่อ...ฉันว่าเรามากินอาหารกันเถอะ"จีซูพูดทำลายความเงียบจากเมื่อกี้ ทั้งโต๊ะนั่งกินอาหาร พูดคุยกันบ้างเพื่อละลายพฤติกรรมร่วมโต๊ะ แต่ลิซ่ากลับดูเงียบไม่ค่อยพูดเพราะสายตาของบีกันดูมองเธอแปลกๆ เหมือนจะไม่ค่อยชอบเธอจริงๆ “อิ่มแล้วใช่มั้ย งั้นเก็บเงินเลยนะ”ชูก้าพูด ยกมือเรียกพนักงานและจ่ายเงิน "นี่พวกเธอไปดูหนังด้วยกันมั้ย"วีชวนพวกลิซ่าที่เดินตามมา "อืม ฉันก็ว่าดีนะ พวกแกว่าไง"โรสที่ตอบวีและหันไปถามเพื่อนของเธอ "เอางั้นก็ได้"จีซูตอบโรส เจนนี่และลิซ่าก็พยักหน้ารับ "โอเคดีเลย งั้นเดี๋ยวฉันจองที่นั่งสั่งเครื่องดื่มไว้ให้"วีพูดและก้มหน้ากดโทรศัพท์เพื่อจองที่นั่งให้กับทุกคน "ได้รอบแล้ว งั้นไปกันเลยหนังจะเข้าอีก10นาทีนั่งรอก่อน"วีพูดพร้อมกับเดินนำไปโรงหนัง ระหว่างที่พวกเราเดินไปโรงหนัง ฉันมองบีกันบ่อยๆพอฉันไปมองเค้าก็เดินทำหน้านิ่งไม่สนใจ ไม่รู้ว่าฉันมันไม่น่ามองขนาดนั้นเลยหรอ ฉันไม่อยู่ในสายตาของเค้าเลยหรอ "เธอจะมองฉันอีกนานมั้ย" ฉันแอบตกใจเมื่อน้ำเสียงนิ่งๆของบีกันถามขึ้น สงสัยฉันคงมองหน้าเค้านานไปละมั้ง ก็มองใกล้ๆหล่อมากเลยนี่ตัวก็สูงมากเลยด้วย "เอ่อ...ขอโทษค่ะ ไม่ได้ตั้งใจ"ฉันยิ้มแหย่ๆ เก็บอาการแอบเขิลที่บีกันทักแบบนี้ หน้าร้อนมากๆเลยแฮะ "นี่ขนาดไม่ได้ต้องใจ เธอยังจ้องขนาดนี้เลย"ผมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ มองจ้องลิซ่ากลับ ฉันได้แต่ก้มหน้าเดินด้วยความเขิลที่ตัวเองดันไปจ้องมองหน้าบีกันจนเค้าทักขึ้นมา พอเดินมาถึงโรงหนังวีก็ได้แจกบัตรดูหนังให้แต่ละคน แต่บัตรของฉันดันได้นั่งใกล้กับบีกันเนี้ยสิ ไม่รู้ว่าวีแกล้งรึป่าวถึงได้เป็นแบบนี้ เวลาล่วงเลยจนตอนนี้สองทุ่มกว่าแล้ว ทุกคนกำลังแยกย้ายกันกลับห้องของตัวเอง "ฉันกลับก่อนนะ"ฉันพูดกำลังจะเดินแยกออกมาเพื่อไปรอรถแท็กซี่ที่หน้าห้าง "ลิซ่าเดี๋ยวก่อน ฉันไปส่งก็ได้"เจนนี่บอกลิซ่าที่ต้องนั่งแท็กซี่กลับคนเดียวมันอันตราย "ไม่เป็นไรหรอก ฉันกับแกอยู่คนละทางกันเลยเสียเวลาอะ"ฉันหันกลับมาตอบ "เดี๋ยวลิซ่าคอนโดเธออยู่ไหนหรอ"ชูก้าถามขึ้นหลังจากที่ฟังพวกเธอคุยกัน "อ่อ อยู่คอนโดbkอะ"ฉันตอบชูก้าไป "งั้นดีเลย ให้ไอ้บีกันมันไปส่งเนี้ยแหละ อยู่คอนโดเดียวกันหนิ ว่าไงไอ้บีกัน"ชูก้าบอกลิซ่าที่ทำหน้าอึ้งๆอยู่และหันไปถามบีกัน "ไม่รู้ แล้วแต่"ผมตอบออกไปโดยไม่ใสใจ มัวแต่ลังเลอยู่ได้ "เออ ฉันว่าแกไปกับบีกันก็ดีนะ ปลอดภัยดี" โรสบอกลิซ่าด้วยความเป็นห่วง อย่างน้อยก็มีคนไปส่ง "ถ้าจะไปก็ตามมา"ผมบอกลิซ่าและเดินตรงไปที่ลานจอดรถ "เอ่อ...งั้นฉันไปก่อนนะ"ฉันบอกและวิ่งตามบีกันไป "นี่ บีกันรอด้วยสิ"ฉันตะโกนบอกบีกันที่เดินไม่รอเลยและเดินเร็วมากๆด้วย "บอกให้รอด้วยไง"ฉันตะโกนออกไปลั่นทางเดินจนบีกันหันมามองด้วยความไม่พอใจอย่างมาก เพราะเสียงของฉันดังมากรึป่าว? "นี่!!!!" ฉันถึงกับสดุงกับเสียงตะคอกของบีกันและเค้ากำลังเดินมาหาด้วยความไม่พอใจและโมโห "เธอจะตะโกนทำไมห่ะ!!"ผมขมวดคิ้วถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด "ก็นายเดินไม่ยอมรอฉันหนิ "ฉันตอบกลับไปด้วยเสียงที่เบาและกลัวในเวลานี้ ไอบ้าเอ้ยดุอะไรขนาดนี้ "เธอนี่แม่งน่ารำคาญซะจริงๆเลย" ฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดบีกันพูดออกมาด้วยความรำคาญ พอบีกันด่าฉันเสร็จก็เดินไปที่รถ ฉันก็รีบเดินตามมาโดยไม่พูดอะไรออกมา ตลอดการเดินทางมีแต่ความเงียบภายในรถ ฉันอึดอัดจึงชวนเค้าคุยเพื่อแก้เบื่อ "นี่....นายมาอยู่ที่คอนโดนี่นานแล้วหรอ?" "..........." "นายอยู่ชั้นไหนหรอ" ".........." "นา....."ฉันยังพูดไม่จบก็โดนน้ำเสียงที่นิ่งขัดขึ้นมาก่อน "เงียบ พูดมากน่ารำคาญ" วันนี้เค้าพูดว่าฉันน่ารำคาญมาหลายรอบแล้วนะ ฉันก้มหน้าและเก็บน้ำตาไว้เมื่อคนที่แอบชอบบอกว่าน่ารำคาญ มันเจ็บนะ มาถึงใต้ตึกลานจอดรถของคอนโด ลิซ่าก็เดินลงจากรถโดยไม่ขอบคุณบีกันสักคำ "ผู้หญิงบ้าอะไร ขอบคุณสักคำก็ไม่มี"ผมบ่นเมื่อเธอลงจากรถโดยคำขอบคุณก็ไม่มี ลิซ่า "ฉันมันน่ารำคาญขนาดนั้นเลยหรอ นายถึงพูดอยู่ได้ว่าฉันมันน่ารำคาญตลอด ทำไมต้องทำร้ายจิตใจกันด้วย"ฉันพูดออกมาและนั่งร้องไห้อยู่ที่เตียง "ไม่เป็นไรลิซ่า เธอต้องเข้มแข็งสิ เธอต้องไม่อ่อนแอ เธอต้องทำตัวไม่ให้เค้ารำคาญเธอสิ"ฉันหยุดร้องไห้และให้กำลังใจตัวเอง บีกัน วันนี้ผมรู้สึกหงุดหงิดที่ต้องมาเจอลิซ่าที่ทำตัวน่ารำคาญ เธอก็น่ารักดูสดใส แต่สดใสเกินจนผมไม่เข้าใจ แต่พอผมดุเธอไป เธอก็เอาแต่เงียบตลอดทางจนมาถึงคอนโดเธอก็เดินลงจากรถไปเลยคำขอบคุณก็ไม่มี หึ! Line. เจ้าพ่อเสือผู้หญิง วี:เห้ยๆ~ วันนี้ไปส่งน้องลิซ่ามาเป็นไงบ้างวะ@บีกัน ชูก้า:เออนั้นดิ เล่ามาดิ บีกัน: ไม่มีอะไร ทำตัวน่ารำคาญ วี: มึงไปว่าน้องเค้าทำไมวะ กูไม่เห็นจะน่ารำคาญตรงไหนเลย น่ารักสดใสดี ชูก้า: เออนั้นดิ ออกจะน่ารัก บีกัน:เรื่องของพวกมึง ชูก้า: เอ้า ไอ้เชี่ยนี่ วี:สัส แยกๆ "น่าเบื่อชิบหาย"บีกันสบถออกมา และเล่นโซเซียล แต่…..ในหัวผมกลับคิดแต่เรื่องลิซ่ารอยยิ้ม เสียงของเธอทำให้ผมหงุดหงิดจนต้องลุกไปดูดบุหรี่แก้ความรำคาญใจ เช้าวันต่อมา.......... ณ มหาลัยชื่อดัง “ลิซ่าเมื่อคืนบีกันไปส่งเป็นไงบ้างอะ"จีซูถามลิซ่าที่นั่งอยู่ข้างๆเธอ "ไม่ค่อยดีอะ เค้าบอกว่าฉันมันน่ารำคาญ"ฉันตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่เบาพร้อมทำหน้าที่รู้สึกเสียแย่ "อ้าว…..ทำไมเป็นงั้นหล่ะ"โรสหันไปมองหน้าเจนนี่และจีซูที่นั่งมองลิซ่าหน้าซึมอยู่ "ไม่เป็นไรนะลิซ่า สู้ต่อไปดิอุตส่าห์ชอบมาตั้งนานได้ใกล้ชิดแล้วนะ"เจนนี่ที่พูดปลอบใจลิซ่า "เออใช่ๆ"โรสพูดและจับไหล่ลิซ่าเพื่อให้กำลังใจ "โอเค ฉันจะสู้ต่อไปจนกว่าฉันจะไม่ไหวนะ"ฉันตอบออกไปและรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาที่เพื่อนของฉันปลอบใจเมื่อกี้ "ดีมาก ลิซ่าของเราต้องสตรองสิ"เจนนี่บอกและยิ้มให้ลิซ่า "ป้ะ ขึ้นเรียนกันเถอะ"จีซูบอกพร้อมกับเก็บของใส่กระเป๋าของเธอ เจนนี่ โรส ลิซ่าพยักหน้ารับและเก็บของใส่กระเป๋าและเดินขึ้นเรียน 12.00 "อาจารย์เค้าสอนอะไรอะ ไม่รู้เรื่องเลยอะ"จีซูพูดและหันไปมองหน้าพวกเพื่อนที่เดินข้างเธอ "แกตั้งใจเรียนซะที่ไหนล่ะ นอนอย่างเดียวเลยหนิ"ฉันพูดยิ้มๆและส่ายหน้าให้กับความขี้เกียจของจีซู "อ้าวหรอ 55555" "ป้ะ ไปหาไรกินกันเถอะ ฉันหิวแล้วอะ"เจนนี่ชวนไปโรงอาหารเพื่อไปหาอะไรกินเพราะเธอเริ่มรู้สึกหิวขึ้นมา "เออไปดิๆ"ฉันบอกและเดินไปโรงอาหาร บีกัน "พวกมึงวันนี้ไปผับป่าวอะ"ชูก้าถามวีและบีกันที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างๆเค้า "ไปดิ กูจะไปหาสาวด้วย"วีตอบออกไปและเล่นโทรศัพท์ต่อ "แล้วมึงอะ ไอ้บีกัน"ชูก้าถามบีกันที่นั่งเล่นโทรศัพท์โดยไม่สนใจ "กูก็ไปอยู่"ผมตอบออกมาสั้นๆตามนิสัยของเค้า "เออ มึงจะถามทำไมวะไอ้ก้า ไอ้บีกันมันก็เป็นเจ้าของผับป่าววะ"วีบอกชูก้าที่ถามบีกันทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าเค้าต้องไปเฝ้าผับทุกวัน "ไอ้ห่า กูก็แค่ถามเอง"ชูก้าตอบวีไปทั้งๆที่ตนก็รู้อยู่แล้ว่าบีกันต้องไปเฝ้าผับของเค้าทุกวัน ผมมองหน้าพวกมันถอนหายใจเอือมกับการที่มันตีกันไร้สาระทุกวัน หาสาระแทบจะไม่ได้เลย อ่อ!….ลืมบอกไปผมเป็นเจ้านายของ ลิซ่า หึ!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more