10
1354 Words
"ฮัลโหลว่าไงแก"
"ยัยลิซ่าแกหายไปไหนมาห่ะ ฉันถามหาจนทั่วไปหมดฉันเป็นห่วงรู้มั้ย ดีนะที่เจอเพื่อนของบีกันเค้าบอกว่าแกเมาแล้วบีกันเลยไปส่งที่คอนโด แกเป็นไรมากมั้ยกินยังไงให้เมา"ทั้งสามคนพูดสายกันแทบไม่พัก
"ขอโทดนะแก ฉันกินเพลินไปหน่อยอะเลยเมา"ฉันโกหกออกไปเพราะไม่อยากให้เพื่อนเป็นห่วงไปมากกว่านี้
"ไม่เป็นไรทีหลังถ้าจะกลับก็โทรมาบอกกันก่อนนะ"
"โอเคๆ"
"โอเคใช่มั้ยลิซ่า อีก1ชั่วโมงเจอกันนะเดี๋ยวฉันไปรับ"
ใช่สิวันนี้ไปทะเลหนิ ฉันวางสายและไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและมานั่งแต่งหน้าฉันต้องเอารองพื้นลบรอยที่บีกันทำเอาไว้เต็มตัวฉันไปหมด
บีกัน
ผมตื่นมาก็ไม่เจอลิซ่าแล้วเดินหาก็ไม่เจอ ผมหงุดหงิดที่ตื่นมาก็ไม่เจอเธอ ไม่รู้โดนไปซะขนาดนั้นลุกกลับเองไหวได้ไง หรือ สงสัยผมคงทำเบาเกินไป แต่เมื่อคืนโคตรสนุก หึ!
"มีไร"ผมถามไอ้ชูก้าที่โทรมา
"ไอ้สัส มึงไปหงุดหงิดเหี้ยไรมาเนี้ย"ไอ้ชูก้าถามเพราะน้ำเสียงของผมที่มันหงุดหงิดจริงๆ
"มีไรรีบพูดมา"ผมถามเสียงนิ่งๆ
"เออๆๆ อีกหนึ่งชั่วโมงเจอกันที่บ้านไอ้วีเตรียมตัวไปทะเล"
"อืม"ผมตอบและวางสายทันที หึ!ยังไงเธอก็หนีฉันไม่พ้นลิซ่า
ลิซ่า
ตอนนี้พวกฉันก็มาถึงบ้านวีเรียบร้อยแล้ว พวกฉันให้คนขับรถของวีเอากระเป๋าไปเก็บและพวกฉันก็เดินเข้าบ้านวี
"หวัดดีสาวๆ"
วีทักพวกฉันที่เดินเข้ามาในบ้านแล้วไปนั่งที่โซฟา แต่ทำไมวีถึงมองฉันแปลกๆก็ไม่รู้ ตั้งแต่ฉันเดินเข้ามายังไม่เห็นบีกันเลยรึว่าเค้ายังไม่ตื่น
"ไอ้วี ไอ้บีกันมันถึงไหนแล้ววะ"ชูก้าถามวีที่รอบีกันเป็นคนสุดท้ายแต่ตอนนี้ยังไม่มาเลย
"จะถึงแล้วรอแปปนึง"วีบอกชูก้าแล้วก้มหน้าเล่นเกมต่อรอบีกัน
"นั้นไงมาแล้ว"เจนนี่พูดขึ้นหลังจากที่รอบีกันมาสักพักและชี้ไปทางประตู
"งั้นไปเลยหละกัน"ฉันพูดขึ้นและทุกคนก็เดินตามออกมาไปที่รถ และออกเดินทาง
ผมมองลิซ่าเดินผ่านหน้าผมเมินไปอย่างไม่สนใจ เก่งดีนี่ทำตัวปกติเหมือนไม่คืนไม่ได้ผ่านมรสุมอะไรมา
Pattaya
"เดี๋ยวเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องได้เลยนะ. เลือกห้องไหนก็ได้ตามสบายแล้วตอนห้าโมงเย็นไปซื้อของมากินกัน"
วีบอกและแยกย้ายกันไปพวกเรามาพักที่บ้านพักของครอบครัวของวีเป็นบ้านที่ใหญ่มากๆเเละเป็นส่วนตัวด้วย มีสระน้ำและที่ให้เราปิ้งย่างของทะเลได้สะดวก
"แกเอาห้องไหนกัน"ฉันถามเพื่อนๆของฉันที่ยืนมองเลือกห้องอยู่
"ฉันเอาห้องนี้"เจนนี่ โรส จีซูพูดพร้อมกันแต่ชี้นคนละทาง
"โอเค งั้นฉันเอาห้องนี้หละกัน"ฉันบอกและแยกย้ายกันไปเข้าห้องเอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋ามาแขวน และนอนพักเอาแรงสักหน่อยเพราะฉันพึ่งนอนได้นิดเดียวเอง
กึก~!
“เจนนี่อ่อ”
ฉันพลิกตัวหันมองประตูได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามาในห้อง แต่ไม่ใช่เจนนี่…….
“บีกัน”
“เงียบ อย่าโวยวาย”ผมเดินเข้ามาในห้องมองลิซ่าลุกขึ้นนั่งถอยห่างจากผม
“เข้ามาทำไม”ฉันนั่งพิงหัวเตียงมองบีกันนั่งอยู่ปลายเตียง
“เธอไม่ร้อนรึไงเห็นใส่แขนยาวตลอดเวลา”ผมแสยะยิ้มมองลิซ่าใส่เสื้อปกติร่างกายของตัวเองจนมิดชิด
“ถามเพื่ออะไรบีกัน”ฉันไม่เข้าใจอารมณ์ของบีกันเลย เข้ามาหาฉันตอนนี้ดูเหมือนจะอารมณ์ดี ผิดกับเมื่อคืนเหมือนคนละคน
“นายออกไปเถอะ”
“ยาคุมฉุกเฉินซื้อมาให้”ผมยื่นถุงยาให้ลิซ่า
“ฉันกินไปแล้ว ไม่พลาดหรอก”
ผมถอนหายใจมองหน้าลิซ่าก้มหน้าอย่างเดียวแทบจะไม่มองหน้าผม เรื่ิองเซ็กส์เมื่อคืนผมไม่ได้ตั้งใจที่จะไม่ป้องกันแต่ผมหาไม่เจอจริงๆ อารมณ์ตอนนั้นผมก็ห้ามไม่ได้ อีกอย่างผมป้องกันทุกคนมีแค่ลิซ่าที่ผมไม่ได้ป้องกัน
“นายจะมองอีกนานมั้ย”ฉันเงยหน้าถามบีกัน นั่งจ้องฉันอยู่ตลอดเวลาจนอึดอัดไปหมดแล้วนะ
“ดูเหมือนสายตาเธอจะเปลี่ยนไปนะ”
“ถอยออกไปเลยนะ!”
ฟึบ~!
“โอ๊ยยย!! ไอบ้าดึงทำไม!”
“หึ! เจ็บอะดิ”
ผมแกล้งดึงขาลิซ่าลงมานอนหงาย เห็นเดินเหมือนปกติดีคิดว่าจะไม่เจ็บมากซะอีก แต่คงระบมน่าดู
“นายจะมาตอกย้ำทำไมบีกัน ไหนบอกจะจบไง”
“คนเราเลิกชอบกันได้ไวขนาดนั้นเลยรึไงกัน”ผมเลิกคิ้วถามลิซ่า จู่ๆวันนี้เลิกชอบจะไม่ยุ่งกับผมเลยรึไง
“ที่แล้วนายพยายามข่มขืนฉันล่ะ นายรู้สึกผิดบ้างมั้ย”ฉันพยายามเก็บอารมณ์ความเสียใจเอาไว้ รอฟังคำตอบจากบีกัน
ผมข่มขืนลิซ่าหรอวะ?…….ผมไม่ได้ตั้งใจจะข่มขืนแบบนั้นเลยแต่ในเมื่อสถานะการณ์มันพาไปจะให้ผมทำยังไง
“เธออยากสมหวังไม่ใช่รึไงลิซ่า”
“ถ้าเรื่องเซ็กส์ฉันไปเอากับคนอื่นก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นนาย!”
“แต่เมื่อคืนก็ได้ฉันนี่ ดูเธอก็น่าจะชอบ”
“……………”ฉันสะอึกกับคำพูดบีกันมากๆ ดูไม่รู้สึกผิดหรือขอโทษเรื่องเมื่อคืนเลย มีแต่พูดจาไม่ดี
“เห้อ~! นายไม่รู้สึกผิดสินะ”
“เธอรู้ได้ไงลิซ่า”
“ออกไปเถอะ ไม่อยากทะเลาะด้วย”ฉันเมินหน้าหนีบีกัน ทำเป็นไม่สนใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นริให้บีกันออกจากห้อง
“เธอจะนอนไม่ใช่รึไง ก็นอนดิ”ผมขึ้นมานอนบนเตียง ไหนๆก็มาแล้วขี้เกียจเดินออก
“นายก็ออกไปสิ จะอยู่ทำไม”
“ก็นอนไง”
ฉันกรอกตามองบนเหนื่อยหน่ายเดาอารมณ์ไม่ถูกจริงๆ เมื่อกี้เหมือนจะทะเลาะตอนนี้จะมานอนกับฉัน
“เออนอนเถอะ ฉันสงสารคงไม่เอาเธอตอนนี้”
“…………..”
ฉันเงียบไม่ตอบเพราะเพลียมากเมื่อคืนไม่ได้นอน นอนน้อยมากอยากจะพักผ่อนบีกันก็เข้ามากวน
“เอานมมาจับบ้างดิ”
“ไม่!”ฉันปัดมือบีกันออกจู่ๆเอามือสอดเข้ามาใต้เสื้อจะจับนม
“แค่จับไม่ได้ดูด นิดหน่อยเองลิซ่า”ผมดึงเอวลิซ่าเขยิบเข้ามา สอดมือเข้าใต้เสื้อบีบนมเบาๆ นิ่มดีผมชอบของแท้ใหญ่พอดีมือ
“นายเป็นบ้าหรอ”
“อืม”
ฉันอยากจะบ้าปวดประสาทมากๆหนึ่งนาทีบีกันมีกี่อารมณ์กันนะ
16.30
ครืดดดด ครืดดดด
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นลิซ่าลืมตาตื่นปิดเสียงนาฬิกา มือบีกันจับนมเธออยู่ตลอดไม่ปล่อยและยังหลับอยู่ไม่ตื่น
ฉันลุกขึ้นนั่งหันมองบีกันลืมตาตื่นขึ้นมาพอดี คนที่แอบชอบมานานมานอนด้วยกันแต่มันต้องไม่ใช่สถานการณ์โหดร้ายสิ……
“เธอจะไปไหน”
“ลงไปข้างล่างไง”
จุ๊บ~!
ผมจับหน้าลิซ่าหันมาจูบปาก
“ไว้เรามาสนุกกันอีก ฉันเชื่อว่าต้องมีอีก”
ฉันมองบีกันจนเดินออกจากห้องไป ไอ้บ้าเอ้ย!มาทำแบบนี้กับฉันทำไมเนี่ย
“ใจเต้นทำไม!”ฉันจับหัวใจตัวเองมันเต้นแรงมาก สับสนกับตัวเองแล้วจริงๆ มันทั้งยังโกรธ เสียใจแล้วเขินที่บีกันจูบปากและยิ้มให้เมื่อกี้
- Writer
