07

1484 Words

"คนละทางอะไรหละ ทางเดียวกันเนี้ยแหล่ะ ของฉันอยู่เลยของเธอไปอีก"ไนท์ที่โกหกออกไปเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของลิซ่า “ก็ได้ ขอบคุณนะ~” “ไม่เป็นไรครับ เต็มใจไปส่งที่สุด” “แหม่~ ปากหวานมากนะ” "อ้าวบีกันทำไมวันนี้มาไวกว่าปกติอีกแล้วเนี้ย"เสียงพี่นิต้าทักบีกันที่เดินเข้ามาในร้านขึ้น ลิซ่าที่นั่งอยู่กับไนท์ก็ยืนขึ้นมองบีกันเดินเข้ามาด้วยสีหน้านิ่งเฉย สายตามองลิซ่ากับไนท์แทบจะไม่วางสายตา "ผมขี้เกียจอยู่คอนโดเลยมานั่งเล่นที่ร้าน"ผมตอบและกำลังเดินขึ้นไปบนห้องทำงาน ผมมองลิซ่าทำสายตาดูเหมือนไม่เข้าใจว่าผมมองหน้าเธอทำไม? ใสซื่อหรือแกล้งกันแน่วะ "ลิซ่าไปรับออเดอร์โต๊ะvip8หน่อยสิ" “พี่นิต้าคะลิซ่า…….” "ไปรับแทนพี่ที่นะ ขอบใจจ่ะ" ฉันที่ยังไม่ได้ปฏิเสธต้องจำใจขึ้นไปรับออเดอร์แทนบ่อยแบบบ่อยมาก เจอเกือบทุกวันยิ่งบีกันมองด้วยสายตาเมื่อกี้ ทำให้ฉันไม่อยากเจอหน้าเลย "ขออนุญาตรับออเดอร์ค่ะ เอาอะไรบ้างคะ"ฉันที่ทำใจมาแล้วเดินเข้าไปรับออเดอร์แต่โชคดีที่บีกันไม่ได้มีสาวมานั่งด้วย ก็โล่งอกอยู่ "อ้าว ลิซ่า"วีทักขึ้นและยิ้มให้ลิซ่า ลิซ่าก็ยิ้มตอบและจดรายการที่เค้าสั่ง แต่ละอันมีแต่แรงๆทั้งนั้นเลย "รอสักครู่นะ เดี๋ยวเอามาให้"ลิซ่าบอกและเดินออกไป "เดี๋ยวกูมา"บีกันบอกและเดินตามลิซ่าไป ลิซ่าที่กำลังเดินลงไปชั้นล่างแต่ถูกแรงกระชากที่แขนจนหันหน้าไปโดนแผงอกของบีกัน ลิซ่าที่เจ็บจมูกเพราะแรงกระชากนั้นแรงพอสมควร "ฉันเจ็บ!! มีอะไรคะ!"ฉันจับจมูกตัวเอง กลั้นอารมณ์เอาไว้ แล้วถามออกไปเพราะอยู่ดีๆบีกันมากระชากแขน "อ่อยเก่งดีนี่" ฉันขมวดคิ้วงงมองบีกันกำข้อมือฉันแน่นไม่ยอมปล่อย ฉันก็ไม่เข้าใจว่าไปอ่อยใครตอนไหน "อะไรของนายบีกัน" "วันนี้อ่อยทั้งเพื่อนฉันและเด็กในร้านเลยไม่ใช่รึไง"ผมเลิกคิ้วถาม ที่ผมพูดออกมาตามที่เห็นความเป็นจริง "อะไร ฉันไปอ่อยใครเค้าตอนไหนไม่ทราบ"ฉันถามออกไปด้วยใบหน้าที่จริงจังเพราะยังไม่ได้ทำอะไรเลย "หึ! ชอบฉันคนเดียวไม่พอต้องไปอ่อยคนอื่นเลยหรอ"ผมพูดออกไปด้วยใบหน้าที่นิ่งและน้ำเสียงที่นิ่งเช่นกัน ฉันตาโตตกใจได้ยินกับหูก็ต้องตกใจเพราะบีกันรู้ได้ยังไงว่าฉันชอบเค้า! "แค่ฉันไม่เอาเธอเลยต้องให้หาเหยื่อหลายใหม่เลยหรอ"ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเย้ยยันนิดๆ ลิซ่าแค่ทำตัวใสซื่อมากกว่า "ไม่ใช่นะ! ถึงฉันจะชอบนายแต่ตอนนี้ฉันคงไม่เลือกนายหรอก"ฉันเริ่มรู้สึกโมโหกับคำพูดสีหน้าแววตาที่บีกันดูถูกทั้งๆที่เรื่องไม่เป็นความจริง "เธอก็คงไม่ต่างจากผู้หญิงพวกนั้นนักหรอกลิซ่า! เธอทำตัวใสทำไมวะ!"ผมจับข้อมือลิซ่าไว้พยายามแน่นแกะออกก็ไม่หลุด "มันจะมากไปแล้วนะบีกัน!!"ฉันที่โมโหและฟาดมือลงไปบนแก้มอย่างเต็มแรง อย่าลืมสิ ฉันยังเหลืออีกมือ เพลี๊ยะ! “เจ็บดีนี่ แต่เดี๋ยวเธอได้เจ็บกว่า!” “ปล่อย! ไอ้บ้าปล่อย!!” ผมกระชากลากลิซ่าเข้ามาในห้องเก็บของใต้บันได กล้าตบหน้าผมเลยหรอวะเจ็บชิบหายแม่ง! “มาสิ ตบอีกแน่นายมาดูถูกฉันก่อนนะ!” “เออ! กูกล้ามาดิ!!” บีกันผลักลิซ่าเข้าชิดกำแพงเข้าแนบชิดตัวก้มจูบปาก มือล็อกบีบหลังคอลิซ่าไม่ให้ขยับหนี ลิซ่าที่ถูกจูบส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บที่ปากและรู้สึกเหมือนเลือดเธอจะออกเพราะแรงจูบทีี่รุนแรง “อื้อออ!!” “อะอื้อออเอ็บบบ อื้อออ!” “อื้ออออ” ลิซ่าทุบมือลงไปที่หลังของเค้าอย่างเเรงเพราะเธอเริ่มหายใจไม่ออก บีกันที่จูบจนพอใจได้ปล่อยลิซ่าออก ลิซ่าที่ถูกปล่อยรีบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ “นายทำแบบนี้ทำไม มาหาเรื่องกันทำไมบีกัน” "ทีหลังอย่ามาปากเก่งและตบหน้าฉันอีกเพราะเธอจะไม่โดนแค่นี้แน่!"ผมบอกลิซ่าด้วยน้ำเสียงที่เย็นและจริงจัง แม่งเอ้ย!! ฉันกลั้นน้ำตามองบีกันเดินออกมา ฉันทรุดนั่งลงกับพื้นรู้สึกหวาดกลัวเจ็บที่คอและตัวมาก "ฮึก~ ทำไมนายต้องใจร้ายกับฉันด้วย"ฉันรีบเช็ดน้ำตา ลุกขึ้นจัดเสื้อผ้า เช็ดน้ำตาและออกไปสั่งเครื่องดื่ม ฉันมองหาพนักงานด้วยกันที่จะเอาเครื่องดื่มขึ้นไปให้แทนฉันไม่อยากไปแล้ว แต่ไม่มีใครว่างเลยสักคนเพราะวันนี้วันศุกร์ลูกค้าเยอะเลยไม่มีคนว่าง ฉันต้องขึ้นไปเองสินะ "ขออนุญาตวางเครื่องดื่มค่ะ"ลิซ่าที่เดินเข้ามาก้มหน้ารีบวางเครื่อง "ขอบคุนครับลิซ่า"ชูก้าตอบออกไปพร้อมกับหันไปคลอเคลียกับสาวตรงหน้าต่อ "ลิซ่า" วีเรียกลิซ่าที่เค้าสังเกตุเห็น.... "เป็นอะไรรึป่าว ทำไมตาแดงๆ" "เอ่อ....ไม่เป็นอะไรหรอก ฉันขอตัวก่อนนะ"ฉันหันหลังเดินกลับทันที ลิซ่ารีบตอบและเดินออกจากห้องอย่างรวดเร็ว วีเห็นผิดสังเกตุจึงหันไปมองบีกันที่นั่งยิ้มมุมปากอยู่ "มึงทำอะไรน้องเค้าป่าววะไอ้บีกัน"วีถามบีกันที่เห็นเค้ายิ้มมุมปากเมื่อเค้าถามลิซ่าเมื่อกี้นี่ "หึ!"ผมไม่ตอบแต่กลับหัวเราะในลำคอ ทำให้วีและชูก้ามองหน้ากันและคิดว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ หลายชั่วโมงผ่านไป…….. เลิกงาน "ลิซ่ากลับฉันมั้ย?"ไนท์ถามลิซ่าที่เปลี่ยนเสื้อเสร็จและกำลังจะกลับคอนโด "ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันกลับเองเสียเวลาไนท์เปล่าๆ"ฉันบอกไนท์ไปที่ต้องเสียเวลาไปส่ง "เห้ยไม่เห็นจะเสียเวลาเลย เดี๋ยวฉันไปส่งเองป้ะ"ไนท์บอกลิซ่าและจูงมือลิซ่าเดินไปที่รถ ฉันหันไปเจอบีกันยืนมองอยู่ด้านหลัง ฉันรีบหันหน้ากลับจับมือไนท์เดินออกจากร้านทันที "หึ! อ่อยไม่เลือกจริงๆ!" ณ มหาลัยชื่อดัง ฉันเดินตามหลังเพื่อนออกจากห้องเรียน รู้สึกวันนี้เรียนไม่รู้เรื่องเลยจิตใจฉันแย่มากเพราะเรื่องเมื่อคืน มันโหดร้ายกับฉันมากนะกับคนที่ชอบมานาน มาพูดดูถูกกันต่อหน้าแบบนั้น "พวกแกสอบวันไหนอะ"จีซูถามเพื่อนของเธอเพราะเธอจำวันสอบไม่ได้ "พรุ่งนี้"เจนนี่ตอบและก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ต่อ "โห้....ฉันยังไม่รู้เรื่องเลยอะ"จีซูและฟุบหน้าไปกะโต๊ะ "แกเคยสนใจเรียนด้วยหรอแต่ฉันไม่เคยเห็นนะ"โรสพูดจิกกัดจีซูที่เธอไม่เคยสนใจเรียนเลยสักนิด จีซูเคยหน้ามองตาขว้างใส่โรสที่ว่าเธอ "ลิซ่าเป็นไรป่าว"เจนนี่เรียกลิซ่าที่เห็นเธอนั่งเหม่อลอยอยู่นาน "อ่อไม่เป็นไรๆ สงสัยนอนน้อยอะเลยเหม่อ"ฉันเลือกที่จะโกหกเพื่อนออกไปเพราะไม่อยากให้เพื่อนรู้เรื่อง "แกอย่าทำงานดึกนักสิ ฉันเป็นห่วง"โรสบอกลิซ่าด้วยความเป็นห่วงเพราะเธอต้องทำงานดึกๆ "โอเคๆขอบใจนะ"ฉันฉีกยิ้มมองสายตาที่ดูเป็นห่วงของเจนนี่ โรส จีซู บีกัน "ไอ้ก้าวันนี้ไปป่าววะหรือจะไปธุระ"วีถามชูก้าที่นั่งเล่นเกมในโทรศัพท์ "ไป"ชูก้าตอบสั้นๆเพราะเค้ากำลังจริงจังกับเกมอยู่ "ไอ้ห่าจะเล่นไรเยอะแยะวะ มานี่ดิกูมีไรให้ช่วยหน่อย"วีด่าชูก้าที่นั่งเล่นเกมอยู่กับบีกันอย่างจริงจัง และลากคอเค้าออกมาคุย "ไอ้เชี่ยวี อะไรของมึงวะแม่งคนเล่นเกมอยู่แพ้เลยไอ้สัสหนิ"ชูก้าด่าและอารมณ์เสียที่วีลากเค้าออกมาจนทำให้เค้าแพ้เกมในตานี่ "กูจะพูดเรื่องที่จะทำให้ไอ้บีกันกับลิซ่าให้สงหวังกัน ไอ้สัสด่าอยู่นั้นแหล่ะ"วีบอกชูก้าที่เค้าลากออกมาเพราะเค้าจะมาคุยเรื่องแผนที่เค้าวางไว้ "แผนไรของมึงอะ"ชูก้าถามวีที่ทำหน้าเจ้าเลห์อยู่

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more