“ขอบคุณนะที่พาไปเที่ยว ขึ้นไปนั่งเล่นบนห้องก่อนมั้ย”ฉันถามไนท์มาส่งถึงคอนโด
“ไว้วันหลังนะ มีไปกินข้าวที่บ้านต่อ”
“โอเค ยังไงลงรูปแท็กด้วยนะ”
“ได้เลยครับ ไว้เจอกัน”
“ขับรถดีๆนะ”
ฉันเดินไปร้านกาแฟด้านล่างคอนโด สั่งน้ำปั่นกินและนั่งเล่นโทรศัพท์สักแปปนึงดูรูปน่ะ ที่ไนท์ลงสตอรี่แท็กมาเมื่อเย็น
วันนี้ฉันไม่คิดเรื่องบีกันเลย ไม่มีเรื่องบีกันอยู่ในหัวเลยเป็นเรื่องดีนะ ต้องขอบคุณไนท์จริงๆที่พาเที่ยวจนลืมเรื่องเครียดๆไปเลย
ตื๊ด
ฉันแตะคีย์การด์เข้าไปในห้อง แต่!…..
“ทำไมไฟเปิด!?”ฉันเดินออกไปดูเลขห้อง นี่มันก็ห้องฉันนี่ ก่อนออกลืมปิดไฟหรอ
“หวัดดีเป็นยังไงบ้าง”
ฉันเดินเข้ามาก็มีคนนั่งอยู่ที่โซฟา คือ บีกัน! ฉันตกใจมากเข้ามาได้ยังไง!? และบีกันทักฉันด้วยน้ำเสียงที่ดูเย็นชา
"นายเข้ามาได้ยังไง"
"แล้วทำไมจะเข้าไม่ได้"ผมเลิกคิ้วถาม เข้ามาได้ก็ต้องรู้ห้อง มีคีย์การ์ดสิครับ หึ!
"นี่มันห้องของฉันนายไม่มีสิทธิ์เข้ามา"ฉันพูดพรางถอยหลังหนีบีกันพยายามเดินเข้ามาประชิดตัว
พรึ่บ~!!
บีกันคว้าข้อมือลิซ่ากระชากดึงเข้ามาประชิดตัว
"ทำไมที่ไอ้ไนท์ยังเข้ามาได้เลย ได้กันกี่ท่าแล้วอะ"
“เป็นบ้าหรอ! มันเรื่องของฉันทีนายยังไปเอาคนอื่นเลย!”ฉันขึ้นเสียงตะคอกกลับ ครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมแล้ว
“อยากสมหวังไม่ใช่รึไง มีแค่ฉันจะตายหรอวะห่ะ!! อยากได้ฉันนักไม่ใช่หรอ!”ลิซ่าเคยพูดไว้ว่าอยากสมหวังกับผม ผมก็ทำให้ตามที่ขอแต่ดันไปกับผู้ชายคนอื่น
“บอกตัวเองก่อนนะบีกัน นายยิ่งกว่าฉันอีกอย่าพูดเห็นแก่ตัวนะ มันน่ารังเกียจ!”
"งั้นก็เริ่มร่านแล้วดิ"
"เออ!"ลิซ่าตะคอกตอบผมมาเสียงดัง
“ออกไป!!”ฉันสะบัดแขนออกแล้วรีบวิ่งหนีไปที่ประตู
ฟึบ~!! ฟุบ!!
“โอ๊ยยย!!”
ผมกระชากตัวลิซ่าแต่เผลอทำแรงไปจนลิซ่าล้มหงายหลัง ผมจับอุ้มลิซ่าพาดบ่าเดินกลับเข้ามาในห้องนอน
"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!”
ฟุบ~!!
"โอ๊ยยยยเจ็บ!!"ฉันถูกโยนเหวี่ยงลงมาบนเตียง บีกันทำร้ายฉันอีกแล้ว
"ดี! เจ็บจะได้จำ"ผมขึ้นคร่อมจับกดลิซ่านอนบนเตียง
"จำอะไรไม่มีอะไรให้จำ! ปล่อย!!"ฉันพยายามดิ้นทั้งผลักทั้งตีบีกัน
"ไม่มีอะไรให้จำหรอ เดี๋ยวจะทำให้จำจนร้องขอชีวิตเลย"ผมแสยะยิ้มถอดเข็มขัดมัดมือลิซ่า เหมือนวันแรกที่เรามีเซ็กส์กัน หึ!
“ปล่อยฉัน!! บอกให้ปล่อย!!”
“อร๊ายยยยย!!”ฉันกรี๊ดออกมาสุดเสียง บีกันมัดมือและผูกไว้กับหัวเตียง
“เงียบ!!”ลิซ่ากรี๊ดจนแสบแก้วหู ผมลุกออกจากเตียงไปหาผ้า
“อร๊ายยยย ไอ้เวรบีกันอะอื้ออออ!!”
ผมมัดปิดปากลิซ่า กรี๊ดขัดขืนผมทำไมในเมื่อยอมคนอื่นได้ง่ายๆแต่กับผมทำไมขัดขืนเล่นตัวจนน่ารำคาญ
“ในเมื่อเธอยอมมันได้ เธอจะขัดขืนฉันทำไม”
“อื้ออออ!!!”ฉันร้องสุดเสียงมองบีกันถือกระเป๋าเข้ามามีเจลล่อลื่นและถุงยางเต็มไปหมด
“ครั้งนี้ฉันจะทำให้เธอทั้งเจ็บทั้งจำขึ้นใจเลยลิซ่า หึ!”
ฉันพยายามดิ้นขัดขืนบีกันพยายามถอดกางเกงฉันออก แต่แรงฉันจะสู้แรงบีกันได้ยังไง ฉันโคตรทรมานเลยตอนนี้
“อื้ออออ!!”
“ดิ้นไปก็เหนื่อย ถ้ายอมดีๆเธอจะไม่ทรมานแบบนี้”ผมแสยะยิ้มลูบหัวลิซ่านอนดิ้นจนใกล้จะหมดแรง
“อื้อออออ!!!”
ฉันร้องสุดเสียงจนเริ่มเหนื่อยมองบีกันถอดกางเกงออกแล้วขึ้นมาบนเตียง ฉันส่ายหน้าบอกบีกันแต่มีแต่รอยยิ้มที่ดูสะใจตอบกลับมา
“อย่าให้ฉันต้องมัดขาเธอ ไม่งั้นเธอจะเจ็บกว่านี้”
ลิซ่าหยุดดิ้นเพราะเริ่มกลัวบีกัน ตอนนี้บีกันไม่สงสารเธอดูโมโหเอาแต่ใจและต้องการให้ลิซ่ามีอะไรกับเค้าแค่คนเดียว
สวบ~!!
“อื้อออออ!!”
“ทนเจ็บแปปเดียว เดี๋ยวก็เสียวหึ!”
สวบ~!!
พั่บ!~ พั่บ!~ พั่บ!~ พั่บ!~ ๆ ๆ ๆ
“อ่าาาา~~ แน่นเหมือนเดิม”
“อื้อออออ!”
ลิซ่าร้องเจ็บทรมานจนหน้าแดง น้ำตาไหลซึมออกมาเพราะเจ็บมาก บีกันกระแทกเข้ามาสุดแรงและกระแทกเธอทันทีไม่พัก
“สงสารว่ะ”ผมแกะผ้ามัดปากลิซ่าออก
“อ๊ะครั้งนี้ครั้ง อ๊ะะ~สุดท้าย!”ฉันกลั้นความเจ็บปวดที่สุดพูดออกไป มองบีกันไม่สลดที่ทำขนาดนี้
“หึ! งั้นหรอ”
“ฉันเกลียดนายที่เป็นแบบนี้!”
“เออก็ดี!!”
พั่บ!~ พั่บ!~ พั่บ!~ พั่บ!~
“อ๊าาาาเจ็บ! อื้ออออ๊าาอ๊ะะ~ๆ”
“อื้อมมอ่าา~ ครางออกมา”
“อ๊ะะะ~อื่อออ~ๆอ๊าาา~ๆ ๆ ”
“อะซี๊ดดดอ่าาา~”
ลิซ่ากลั้นเสียงครางไว้ไม่ไหวร่างกายที่เคลิ้มตามเซ็กส์ที่ดุเดือดรุนแรง ขัดกับใจเธอที่เจ็บทรมานมากที่สุด
2 ชั่วโมงผ่านไป……
ลิซ่านอนหอบเหนื่อยร่างกายแทบทนไม่ไหวนอนอยู่บนเตียง บีกันถอดถุงยางออกหลังเสร็จอย่างสุขสมกับลิซ่าไปหลายรอบ
“พะพอแล้วขอร้อง”ฉันยกมือห้ามบีกันจะเข้ามาหาอีก ร่างกายฉันไม่ไหวแล้วเจ็บช้ำไปหมดแล้ว
“ไม่ไหวแล้วหรอ”
“บีกันพอแล้ว ไม่ไหวแล้ว”
“วันหลังอย่ามาลองดีกับฉัน เธออยากได้ฉันมากก็อย่าไปหาคนอื่นอีก!”
ผมมองลิซ่านอนร้องไห้สะอึกสะอื้น แม่งเอ้ย! ผมโยนผ้าขนหนูให้ลิซ่าก่อนจะหยิบบุหรี่เดินออกไปที่ระเบียง
“………….”ฉันลุกจากเตียงเงียบๆเช็ดน้ำตาเดินเข้าห้องน้ำ แค่แรงเดินฉันยังแทบจะไม่มีเลย บีกันโหดร้ายกับฉันมากจริงๆ
“ฮึกฮื่อออออ~~”
ฉันปล่อยโฮนั่งกอดเข่าร้องไห้ออกมาแบบไม่กลั้นเสียง ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ฉันผิดอะไรที่มาทำกับฉันแบบนี้
วันต่อมา……..
ครืดดดด ครืดดดด
ฉันสะดุ้งลืมตาตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์เข้า เจนนี่โทรมา ฉันมองข้างๆไม่มีบีกันแล้ว คงไปแล้วสินะแต่ไปได้ก็ดีไม่อยากตื่นมาเจอ
[ลิซ่ากว่าจะรับนะ]
“แก ฮึกฮื่อออออ~”
[หึ่ย! ลิซ่าเป็นอะไร]เจนนี่ตกใจเสียงลิซ่าร้องไห้
“พวกมาหาหน่อย”
[ได้ๆ รอแปปนะ]
ฉันวางสายที่ร้องไห้เพราะเจนนี่โทรมาได้ถูกจังหวะเมื่อคืนโหดร้ายมากที่สุดในชีวิต ฉันอ่อนแอมากจริงๆทนไม่ไหวแล้ว
ตี๊ด กึก~!
"ลิซ่าเป็นอะไร ใครทำอะไรแก"
ทั้งสามคนเปิดประตูเดินตรงเข้ามาในห้องนอนลิซ่าทันที
"อึกอื่อออ แกฉันเจ็บ"
"ใครทำอะไรแก"จีซูดูเนื้อตัวลิซ่ามีแต่รอยช้ำ รอยแดงไปทั้งตัว
เจนนี่ โรสกอดปลอบลิซ่าร้องไห้หนักมาก ทั้งสามคนมองลิซ่าด้วยความเป็นห่วงและสงสาร
“ลิซ่าพูดมาใครทำ”
ฉันพยายามหยุดร้องไห้ตั้งสติที่จะพูดออกมา
"บีกัน ฮึก~คะเค้าข่มขืนฉัน"
"ห่ะ!!"ทั้งสามคนร้องตกใจออกมาพร้อมกัน
“เมื่อคืนใช่มั้ย”เจนนี่ถามและกอดลิซ่า
"อืม ที่จริง2ครั้งตั้งแต่ไปร้านเหล้าวันนั้น"
“2ครั้ง!! ลิซ่าไปแจ้งความเลย”โรสทั้งสงสารและโกรธแทนลิซ่าที่ต้องมาเจออะไรแย่ๆแบบนี้
“ไม่ต้องหรอก ฉันอาย”
“ฉันต้องไปคุยกับวีให้รู้เรื่อง!!”
“ใช่!”
จีซู เจนนี่พูดออกมาอย่างโมโห เรื่องร้านเหล้าพวกเธอสามคนไม่รู้เรื่องมาก่อน และ เรื่องนี้มันเกิดรับได้จริงๆ