Sadece kısa bir an söylemeyi düşünmüş olsa bile Lale' ye hepsinden daha ağır geleceğini biliyordu. Lale' yi kucağına alıp yatağın üzerine usulca koydu. Ustalardan birinden kolonya almaya gitmesini rica etti. Lale' nin yanına geri döndü. Yatağın yanına çömeldi.
"Lale! Lale, duyuyor musun beni? Lale!"
Lale'nin soluğu zayıf ve nabzı yavaştı. Yamaç telaşlandı ve ne yapacağını bilemez oldu. Bedeninin bu kadar ağır bir tepki vereceğini tahmin edememişti.
" Lale, lütfen gözlerini aç! Ne olur aç." derken sesinden resmen çaresizlik akıyordu.
Yamaç, Lale'nin başını hafifçe kaldırdı ve yüzünü havalandırmaya çalıştı. Elini sallıyordu ama bu ona yeterli gelmedi.
"Tamam, sakin ol Yamaç. İlk yardım eğitimlerini hatırla. Hava yolunu açık tutmalı, sıvı verebilmelisin. Sen askersin. " dedi kendine
