"ช่วงนี้ไม่มีเวลาให้เพื่อนเลยนะมึง" ไอ้เกียร์แซะผม
"คนเรามันก็ต้องโตป่ะวะ กูไม่อยากใช้ชีวิตไปวันๆ แบบเดิมแล้วว่ะ" ผมบอกมัน
"โหยยย เจ้าสำบัดสำนวน ไอ้ห่า" ไอ้ปราบว่า
"พ่อแม่บอกสอนไม่เคยเอา แต่พอพี่มาร์คมึงพูดอะไรนี่ยอมทุกอย่าง"ไอ้อาเสริมอีก
"เออ พวกมึงก็เริ่มหาอนาคตกันได้แล้ว ขืนเรียนจบแล้วค่อยหางานจะช้าเอานะโว๊ย" ผมได้ทีข่มใหญ่ ทั้งที่จริงก็เกาะผัวแดกอยู่ครับ ถ้าวันไหนไอ้เฮียเขี่ยทิ้งผมคงได้โดนพวกมันหัวเราะเยาะคืนแน่
"พูดถึงก็มานู้นแล้ว" ไอ้อาบอกพรางพยักหน้าไปทางที่เฮียแกขับรถเข้ามาจอด วันนี้เป็นมัสแตงสีดำที่ผมเล็งไว้ซะด้วย
นี่ขับมาแค่ครั้งที่2เองพวกเพื่อนก็เสือกจำกันได้อีกนะ
"เออ กูไปล่ะ" ผมบอกลาเพื่อน ถึงช่วงนี้จะห่างเหินกันไปบ้างเพราะผมติดผัว แต่เราก็ยังรักกันดีเหมือนเดิม
เฮียมาร์คขับรถไปตามทางเรื่อยๆ
"ว่างมากไงมารับทุกวัน"ผมถามเฮีย
"ทำไม หรือไม่อยากให้มา"
"เปล่า แต่เฮียไม่ต้อ
