เมียเพื่อน 5 : ถ้ามึงชอบ กูจะไม่ขวาง
985 Words
Episode 5 ถ้ามึงชอบ กูไม่ขวาง
สองเดือนต่อมา
หลังจากที่มีอะไรกันในห้องน้ำวันนั้น ผมก็ไม่ได้ติดต่อไปหาฟ้าตามที่ปากว่าเลย
ผมยังคิดไม่ตกว่าจะทำไปเพื่ออะไร ในเมื่อเธอก็มีผัวแล้ว และผมจะทำไปเพื่ออะไร ไม่อย่างนั้นปัญหานี้จะไม่หมดไปแน่ๆ ผมก็ไม่อยากมีปัญหาหรือพบปะไอ้เหมแล้วเหมือนกัน
ทุกวันนี้นี่ผมเปิดร้านซ่อมรถที่ส่วนหย่อมหน้าบ้านเป็นพื้นที่เล็กๆ ได้วันหนึ่งไม่กี่บาท แต่ก็ไม่อดอยากอะไรเพราะมีไอ้เบสที่ค่อยให้กินให้ใช้ ถึงผมจะห้ามแต่ไอ้เบสมันก็ยังให้อยู่ดี
แต่ทุกวันนี้มีสาวมาจีบผมมากมายนะ มีสาวคนหนึ่งที่ผมชักจะสนใจ เธอมาร้านผมบ่อยมาก ข้าวของเครื่องใช้ไฟฟ้าผมก็รับซ่อมเช่นกัน เธอจึงมีของมาซ่อมทุกวัน หรือหาเรื่องจะมาหาผมก็ไม่แน่ สาวคนนี้มีชื่อหลิน น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับไอ้เบสนั่นแหละ
" ไอ้เบสวันกูจะไปเที่ยวผับ มึงไปไหม " ผมตะโกนถามน้องชายที่อยู่ในครัว
" ไปสิ เผื่อพี่เมาผมจะได้ขับรถให้ "
" มึงไม่เบื่อบ้างเหรอ ตามไปทุกที ไปนั่งเฉยๆ " ผมเดินตามเข้าครัวไปถามมันที่ตอนนี้กำลังแพ็คขนมเพื่อไปส่งตามร้าน หลังจากกลับจากที่ทำงานประจำมันก็มาทำขนมขายนี่แหละ
" ก็ไม่นะ ผมได้เปิดหูเปิดตาเหมือนกันเวลาไปกับพี่อะ "
" มึงไม่มีเพื่อนพ้องต้องไปสังสรรค์กันบ้างเหรอ? " ผมกอด 'อก' หลังพิงขอบประตูถามออกไปอย่างสงสัย
ตั้งแต่ผมออกมาก็ไม่เห็นมันจะมีเพื่อนมาหา หรือจะคุยถึงเรื่องเพื่อนอะไร วันๆเอาแต่อยู่ในครัว ทำขนมของมันนี่แหละ มันน่าจะเกิดเป็นผู้หญิงมากกว่านะ
" มีสิพี่ แต่ผมไม่ค่อยมีเวลาคุยหรอก คุยกันทีไรเพื่อนก็กะจะยืมเงินทุกที ทำอย่างกับผมเป็นคนมีเงินนั่นแหละ 555+ " ไอ้เบสพูดติดตลก
" แล้วนี่จะไปส่งร้านไหน ให้กูไปส่งแทนไหม "
" ไม่ต้องหรอก พี่ไปทำงานของพี่เถอะ "
" แต่กูอยากช่วยนะ "
" ไอ้ปืน ไอ้ปืน " จู่ๆเสียงนี้ก็ดังแทรกขึ้นมา
คงเป็นลูกค้าแหละ ผมรีบออกมาทันที
" อ้าว ลุงคง มีอะไรหรือเปล่า " ผมเอ่ยทักเพื่อนบ้านทันที
" ซ่อมไฟเป็นไหม "
" เป็นครับ "
" ไปดูที่บ้านลุงให้หน่อย "
" ได้ครับ! " ผมหยิบอุปกรณ์แล้วเดินตามลุงคงไป
พี่ปืนออกไปหน้าร้านของเขา ผมก็แพ็คขนมต่อไปจนเกือบจะเสร็จ ก็มีเสียงของลูกค้าประจำที่เป็นผู้หญิงดังขึ้น ผมจำเสียงนี้ได้ดีเลย เธอมาหาพี่ปืนประจำ
" พี่ปืน พี่ปืนคะ " แต่เธอจะตะโกนเรียกทำไม ก็พี่ปืนอยู่หน้าร้านไม่ใช่เหรอ?
" พี่ปืนอยู่ไหมคะ " เธอก็ยังตะโกนเรียกอยู่ จนทำให้ผมละจากหน้าที่ตัวเองเดินไปหน้าบ้านที่เปิดร้านซ่อมรถให้พี่ปืน
" เอ่อ...คุณมาหาพี่ปืนเหรอ? " ผมเอ่ยทักทันที
" ค่ะ "
" เมื่อกี้มีลูกค้ามา พี่ปืนคงไปซ่อมที่บ้านไหนสักหลังแหละ คุณมีอะไรหรือเปล่า "
" เอ่อ...ยายของหลินกินขนมที่พี่ปืนฝากให้เมื่อวานแล้วเกิดอยากกินอีก หลินเลยจะมาถามว่าซื้อร้านไหนคะ "
" อ๋อ เอ่อ...ผมเป็นคนทำขายเองแหละครับ เดี๋ยวผมไปเอามาให้นะ "
ผมรีบหันหลังกลับเพื่อเดินเข้าบ้านไปยังครัว ผมเผลอยิ้มออกมาทันที ดีใจที่มีคนชอบขนมที่ผมตั้งใจทำสุดๆ และที่สุดกว่านั้นก็คือคนๆนั้นคือคนที่ทำให้หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะทุกครั้งที่เจอ ไม่รู้เพราะอะไร
ผมหยิบได้สองสามถุงที่แพ็คไว้แล้ว เอาออกมาให้เธอ
" เท่าไรคะ "
" อ๋อ ผมให้ไปกินเลยไม่คิดตัง เอ่อ...นี่ครับฝากให้ยายของคุณด้วยนะครับ "
" ขอบคุณมากๆเลยนะคะ แต่มันเยอะเกินไป " เธอไม่กล้ายื่นมือมารับ
" ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมให้จากใจจริงๆ ขอบคุณคุณยายแทนผมด้วยนะคะ ที่ชอบขนมของผม "
" ค่ะ ขอบคุณนะคะ ไว้วันหลังฉันจะมาอุดหนุนใหม่นะคะ " เธอส่งยิ้มให้ผมแล้วเดินจากไป
ผมเผลอยิ้มออกมา ยืนมองเธอเดินจนลับตา
" ชอบเหรอ? " ผมสะดุ้งโหยง รีบปรับสีหน้าปกติหันไปมองพี่ปืน
" ปะ...เปล่าสักหน่อย " ผมเฉไฉ
" ชอบก็พูด กูไม่ได้ว่าอะไรมึงหรอก หากชอบกูจะหลีกทางให้ " พี่ปืนพูดพร้อมเอาอุปกรณ์ที่ถือมาไปตั้งวางบนโต๊ะ
" ก็ไม่ได้ชอบ แต่ดีใจที่ยายของเธอชอบขนมฝีมือผมแค่นั้น "
" กูจะพูดย้ำอีกครั้ง ถ้ามึงชอบกูจะไม่ขวาง แต่ถ้ามึงปากแข็งบอกว่าไม่ชอบ อย่ามาเสียใจภายหลังแล้วกัน "
" ก็ผมไม่ได้ชอบ เธอชอบพี่ แล้วพี่ก็ชอบเธอไม่ใช่เหรอ "
" กูไม่ปิดบังว่ากูชอบ แต่ถ้ามึงชอบ กูจะไม่จีบน้องเขา "
" ไม่เอาอะ พี่ชอบก็จีบเลย งั้นผมไปทำขนมต่อแล้วกัน " ผมรีบเดินออกมาทันที ผมไม่เข้าใจตัวเองนะที่ปากบอกว่าไม่ชอบ แต่ทำไมรู้สึกใจมันกระตุกตอนที่พี่ปืนบอกจะจีบนะ
" ในเมื่อมึงไม่ชอบ กูจะจีบน้องเขาเอง "
___________________
นามปากกา ม่านฟ้า
- Writer
