“เอาไว้ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวฉันส่งร้านซักรีดให้”
คิริวร้องสั่งเมื่อพาอลิษามาถึงห้องแล้วเธอเตรียมรวบรวมเสื้อผ้าที่เขาซื้อให้ออกมาซัก
“เครื่องซักผ้าห้องนายพังเหรอ”
เธอชี้นิ้วไปยังเครื่องซักผ้ารุ่นใหม่และถังอบแห้งที่มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่ามันราคาแพงแค่ไหน
“ไม่พัง แต่ไม่ต้องทำหรอก เสียเวลา ฉันส่งซักรีดตลอด”
“แค่เอาเข้าเครื่อง กดปุ่มซัก เสร็จแล้วก็อบแห้ง มันเสียเวลาตรงไหนเนี่ย อีกอย่างถ้านายไม่ซักเองจะซื้อเครื่องพวกนี้ไว้ทำไม ราคามันไม่ใช่ถูก ๆ”
“ฉันรวย”
เขาแย่งตะกร้าผ้าจากมือเธอ ก่อนจะเดินหายลงไปด้านล่าง ไม่นานก็กลับขึ้นมาพร้อมเสื้อผ้าที่เขาส่งซักไปก่อนหน้านี้
“เธอหาอะไร”
เจ้าของห้องเดินเข้าไปหาคนตัวบางซึ่งตอนนี้เปิดตู้เย็นเพื่อค้นหาอะไรบางอย่างพร้อมกับเสียงบ่นงึมงำที่เขาฟังไม่รู้เรื่อง
“ก็หาของทำกับข้าวไง นายอยู่ยังไงเนี่ย ในตู้เย็นมีแต่เบียร์แต่เหล้า ยังดีที่มีน้ำเปล่า”
เธอผายมือไปย
