เสร็จจากปั่นป่วนใครบางคน เพลิงอินทรีก็เก้าขายาวๆ ขึ้นรถคันโปรดแล้วเหยียบคันเร่งออกจากบ้านไปอย่างอารมณ์ดี หนำซ้ำยังมีแก่ใจทักทายลูกน้องที่เดินผ่านรถเสียอีก ทุกคนล้วนค้อมตัวให้เมื่อเห็นรถเจ้านายวิ่งผ่าน ปรกติชายหนุ่มก็ไม่เคยจอดรถทักทายใครหรอกแต่หนนี้ ไม่เหมือนเดิมแม้แต่นิด
“ดูคุณไฟเธออารมณ์ดีนะพี่” คนงานชายเอ่ยขึ้น
“ให้แกอารมณ์ดีอย่างนี้ดีแล้ว อย่าให้โมโหเลยข้าขนลุก”
อีกหนึ่งเสียงก็ดังขึ้นอีกระลอกนั่นเรียกเสียงหัวเราะดังจากอีกสามสี่คนเป็นกอง คนงานทั้งหญิงและคนงานชายได้แต่มองตามท้ายกระบะคันเก่งของเจ้านายไปด้วยสายตายากจะบรรยาย
เอี๊ยด! เสียงรถเบรกดังสนั่นอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ คุณเพลิงอาจและคุณแพรวพัตราได้แต่มองหน้ากันไปมา ไอ้นิสัยเหยียบคันเร่งราวนักเท้าไฟนี่แก้ไม่หายเลยจริงๆ ดีหน่อยที่ไม่ลงสนามแข่งขัน ถ้าหากเป็นเช่นนั้นแม่เลี้ยงแพรวพัตราต้องกุมหัวใจตัวเองอยู่ตลอดเวลาเป็นแน่ คงกลัวหัวใจจะวาย
