บทที่ 1
1200 Words
ซีรีย์จอมใจคนเถื่อน มี 4 เรื่อง และจบในเล่มทุกเรื่องค่ะ ประกอบด้วย
1.จอมใจคนเถื่อน ภาคแรก ภาคของพ่อเลี้ยงธิปรกกับแม่เลี้ยงรดา
2.ยอดรักจอมใจคนเถื่อน ภาคของอัคนีและธีราดา หรือเพลิงกับหมามุ่ย
3.หวามรักจอมใจคนเถื่อน ภาคของอัคคีกับพีรดา หรือไฟกับฬานา
4.บ่วงรักจอมใจคนเถื่อน ภาคของธิติกับอคิรา
++++++++++++++++++++
ลาสเวกัส เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในรัฐเนวาดา สหรัฐอเมริกา ซึ่งเป็นเมืองที่ชาวอเมริกันและนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกได้ให้ฉายาเมืองแห่งนี้ว่า “เมืองแห่งบาป” (Sin City)
ลาสเวกัสขึ้นชื่อว่ามีคาสิโนหรูหราติดอันดับโลก นักท่องเที่ยว นักแสวงโชคจากทั่วทุกมุมโลกต่างก็เดินทางมายังเมืองแห่งนี้ เพื่อเสี่ยงดวงด้วยกันทั้งสิ้น
ยกเว้น! ‘อคิรา วัจนากาญจ์’ ลูกสาวคนเล็กของพ่อเลี้ยงธิปรกและแม่เลี้ยงรดาแห่งไร่ธิปรก ที่ได้เดินทางมายังเมืองแห่งนี้เพื่อตามหาใครสักคน!
ใครคนนั้นที่ทำให้เพื่อนรักของเธอต้องตายทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงเวลาอันสมควร
กว่าอคิราจะสืบตามหาผู้ชายหน้าตัวเมียที่เห็นผู้หญิงเป็นแค่เพียงของเล่นได้เจอะเจอ ก็ต้องใช้เวลานานหลายสัปดาห์ และต้องใช้เวลานานอีกหลายสิบวันกว่าจะเข้าถึงผู้ชายคนนี้ได้
‘ไบรอัน เจอร์แมน’ เจ้าของคาสิโนในเมืองลาสเวกัส คือคนที่ทำให้เพื่อนรักของอคิราตั้งท้อง ก่อนที่เขาจะทิ้งไปอย่างไม่แยแส แน่นอนว่าไบรอันเห็นผู้หญิงเป็นแค่เพียงดอกไม้ริมทาง เมื่อเด็ดมาดอมดมได้สมใจแล้วก็เหยียบย่ำโดยไม่สนใจว่าผู้หญิงเหล่านั้นจะเจ็บปวดมากเพียงใด
และอคิราจะไม่ปล่อยให้ไบรอันได้อยู่อย่างสุขสบายท่ามกลางความเจ็บปวดของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เจ็บปวดกับความรักอันหลอกลวงกระทั่งสิ้นใจตาย
อคิรามองภาพสะท้อนของตัวเองจากกระจกเงา เพื่อสำรวจว่าแต่งตัวได้ดูหรูหราและเซ็กซี่มากพอสำหรับการพบไบรอันในค่ำคืนนี้ หญิงสาวสืบรู้ว่าไบรอันชื่นชอบสาวเอเชียมาก นั่นก็เป็นเพราะว่าเมียของเขาก็เป็นชาวเอเชียและเป็นชาวไทยเช่นเดียวกันกับเธอ
ใช่! ไบรอันมีเมียแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ทิ้งนิสัยเจ้าชู้ เที่ยวไล่จีบ หลอกล่อสาวๆ ด้วยเงินและความรักเพื่อให้ได้เชยชมพวกเธอ พอเบื่อแล้วก็เขี่ยพวกเธอทิ้ง ปล่อยให้ผู้หญิงจมอยู่กับความเจ็บปวดที่ไบรอันได้ทิ้งไว้ให้
อคิรายกมือลูบบนลาดไหล่เนียนขาวผ่อง เธอจงใจใส่เสื้อเปิดไหล่เพื่อยั่วยวนให้ไบรอันตกหลุมพรางที่ขุดล่อไว้ หลังจากนั้นเธอจะเริ่มแผนการแก้แค้นที่ได้วางไว้ เอาให้ไบรอันเจ็บจนกระอักเป็นเลือดเลยทีเดียว
“หมดเวลาเสวยสุข ถึงเวลาที่คุณต้องชดใช้ให้กับลันดาแล้ว”
อคิราคว้ากระเป๋าถือใบเล็กมาจากโต๊ะเครื่องแป้ง จากนั้นก็เดินออกจากห้องพักของตน เพื่อไปยังร้านอาหารสุดหรูภายในลาสเวกัส ซึ่งเป็นสถานที่ที่ไบรอันนัดพบเธอในค่ำคืนนี้
นั่งแท็กซี่จากห้องพักมายังสถานที่นัดหมาย ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็เดินทางมาถึงแล้ว และทันที่ก้าวลงจากรถแท็กซี่ อคิราก็ได้รับการต้อนรับจากพนักงานต้อนรับของร้านอาหารเป็นอย่างดี
“คุณอคิราใช่ไหมครับ”
“ใช่ค่ะ”
อคิราพยักหน้ารับคำ พลางกวาดสายตามองเข้าไปภายในร้านอาหารหรูหราระดับห้าดาว นึกเยาะอยู่ในใจว่าไบรอันมักหลอกล่อผู้หญิงด้วยความหรูหรามีระดับ จึงทำให้ผู้หญิงหลายคนตกหลุมพรางของเขาอย่างง่ายดาย
“เชิญคุณอคิราทางนี้เลยครับ คุณไบรอันจองโต๊ะและมารอคุณแล้วครับ”
อคิราเดินตามพนักงานต้อนรับ แต่ก้าวเดินได้แค่ไม่กี่ก้าว ก็เห็นร่างใหญ่ของไบรอันเดินปรี่เข้ามาหาเธอ และเอ่ยทักทายพร้อมกับรอยยิ้มที่แผงไว้ด้วยความหื่นกระหาย
“โอ้ว...เจ้าหญิงของผม...ผมนึกว่าคุณจะไม่มาตามนัดซะแล้ว”
‘นอกจากบำรุงบำเรอด้วยวัตถุนิยมแล้ว ยังป้อนคำหวานเก่งซะด้วย’
อคิราเค้นด่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า พยายามฉีกยิ้มหวานให้ ทั้งๆ ในใจนั้นเกลียดไบรอันเหลือกำลัง
“ไม่มาไม่ได้ค่ะ คุณไบรอันอุตส่าห์ให้เกียรติเชิญมาทานมื้อค่ำด้วย มีหรือที่ฉันจะกล้าปฏิเสธ และถ้าสาวๆ เห็นฉันดินเนอร์กับหนุ่มเนื้อหอมแห่งลาสเวกัส คงพากันอิจฉาตาร้อนผะผ่าวแน่ๆ”
อคิราป้อนคำหวานกลับคืน โดยไม่ลืมยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อจับสัมผัสกับอีกฝ่าย ทว่า...ไบรอันไม่ได้แค่จับมือเล็กเพื่อทักทายแบบสากลเท่านั้น เขายกมือเล็กขึ้นจรดริมฝีปาก จ้องมองด้วยดวงตาหวานเยิ้มขณะเอ่ยบอกเสียงสั่นพร่า
“มือของคุณนุ่มและหอมมาก ผมแทบทนรอเวลานั้นไม่ไหว เวลาที่จะได้พิสูจน์ว่าคุณหอมหวานไปทั้งตัวหรือเปล่า”
ทั้งๆ ที่เกลียดไบรอันเข้ากระดูกดำ แต่อคิราก็เล่นละครได้แนบเนียน หญิงสาวแสร้งทำเอียงอาย ค่อยๆ ดึงมือกลับอย่างช้าๆ เอ่ยยั่วให้ไบรอันคลั่งมากกว่าเดิม
“แหม...คุณไบรอันใจเย็นๆ ค่ะ อาหารคาวยังไม่ได้กินเลย จะข้ามไปกินของหวานแล้วหรือคะ”
“ก็ผมอดใจไม่ไหวแล้วนี่ครับ รู้ไหมครับว่า คุณอคิราทั้งสวย ทั้งเซ็กซี่ กลิ่นหอมเย้ายวนจนผมตื่นไปทั้งตัวแล้ว” ไบรอันเอ่ยตอบโดยไม่ลืมพยักพเยิดให้อคิราหลุบสายตามองหลักฐานด้วย
“อุ้ย! ไม่เอาแล้วค่ะ ยิ่งพูดก็ยิ่งทำให้คุณไบรอันหิวของหวาน ฉันว่าเราไปกินข้าว จิบแชมเปญเคล้าเสียงเพลงก่อนดีไหมคะ ตอนนี้ฉันหิวมากเลยค่ะ”
อคิราไม่รอให้ไบรอันตอบรับหรือปฏิเสธ หญิงสาวรีบก้าวเดินเร็วๆ พร้อมกับเบี่ยงตัวหนีต้นแขนของอีกฝ่ายที่พยายามจะเอื้อมมาโอบกอดลูบไล้เธอให้ได้ พอเดินมาทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ได้แล้ว ก็ลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก ที่รอดพ้นจากการแทะโลมของไบรอันไปได้อีกเปลาะหนึ่ง
‘ไอ้หน้าหื่น ลูบไล้ทุกนาทีที่มีโอกาสเลยนะ’
อคิราเค้นเสียงด่าอยู่ในใจด้วยความโมโห ขณะเดียวกันก็บอกตัวเองให้อดทน เพื่อให้แผนการนี้สำเร็จลุล่วง นำมาซึ่งความเจ็บปวดและหายนะของครอบครัวไบรอัน
“เดี๋ยวผมสั่งอาหารให้คุณเองนะครับ เจ้าหญิง” ไบรอันป้อนคำหวาน ทำตัวเป็นนักรักที่ดี คอยดูแลหญิงสาวทุกรายละเอียด
“ค่ะ เชิญคุณไบรอันสั่งได้เลยค่ะ”
อคิราทำตัวตามน้ำ จีบปากจีบคอขณะเอ่ยบอก พร้อมกันนั้นก็ยิ้มกว้าง ส่งสาย
ตาหวานเยิ้มยั่วยวนใส่ไบรอันด้วย
- Writer
