“จะใคร ถ้าไม่ใช่พ่อและพี่ชายของฉัน”
อคิราตอบเสียงห้วน พลางนึกถึงครอบครัวที่อยู่ในประเทศไทย หญิงสาวขาดการติดต่อกับครอบครัวหลายวันแล้ว เชื่อว่าป่านนี้ทุกคนคงกำลังเป็นเดือดเป็นร้อนกับการหายตัวไปของเธอ และแน่นอนว่าไม่เกินสองวันนี้ บิดาและพี่ชายทั้งสองต้องเดินทางมายังลาสเวกัสเพื่อตามหาเธอแน่ เธอภาวนาให้ทุกคนรู้ว่าเธอถูกธิติจับตัวมากักขังอยู่ที่นี่
ธิติยังคงหัวเราะร่วนอยู่เหมือนเดิม ก่อนจะเอ่ยท้าทายกลับคืนด้วย “ขอให้มาเถอะ ผมอยากรู้เหมือนกันว่าพ่อหรือพี่ชายของคุณจะเข้ามาช่วยคุณได้ยังไง”
“หัวเราะไปก่อนเถอะคุณธิติ พอถึงวันนั้นจริงๆ คุณจะหัวเราะไม่ออก บอกไว้เลยว่าพวกเขาไม่มีทางปล่อยให้คุณลอยนวลแน่ เพราะคุณกำลังทำร้ายคนที่เป็นแก้วตาดวง
ใจของพวกเขา”
ที่อคิราพูดมานั้นไม่มีผิดแม้แต่นิดเดียว เธอเป็นลูกผู้หญิงเพียงคนเดียวของครอบครัว และเป็นน้องคนเล็กด้วย ไม่ว่าจะเป็นพ่อเลี้ยงธิปรกหรือพี่ชายทั้งส
