Nang magkamalay ako ay nasa kwarto na namin ako, ng maalala ko kung bakit ako nawalan ng malay ay parang dinudurog ang puso ko.
Ayaw kong isipin na ang lalaking minahal ko ang lalaking sobrang bait at mapag-mahal sa'min ng anak ko, ay ang mismong lalaking sumira sa buhay ko hinihiling ko na sana ay panaginip na lamang ito.
Ngunit ng bumukas ang pinto at iniluwa nito si Casper na may lungkot sa mukha, at halata ang pagiging guilty nito ay halos hilingin ko na lamunin ako sa kinahihigaan ko upang takasan ang katotohanang ito.
Lumapit ito sa gilid ng higaan at may pagsuyong tumingin sa'kin, ang mga mata nito na nanghihingi ng tawad.
“Ikaw ba talaga iyon?" halos malunok ko ang dila ko ng sabihin ang katagang iyon.
“Yes, nakompirma ko iyon sa kwento mo at sa DNA namin ni Nate, na kakadatin
