When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
หลังเลิกงานอลิเซียก็ต้องแอบไปขึ้นรถกับท่านประธานสุดโหดของเธอ “ให้ฉันกลับเองก็ได้นะคะ” อลิเซียพูดทันทีที่ขึ้นมาบนรถได้สำเร็จ เครย์ตันยืดตัวไปดึงเข็มขัดมาคาดให้เธอและไม่ลืมที่จะแวะจูบเธอครู่หนึ่งจึงปล่อย “ถ้าคุณกลับเองผมจะได้จูบแบบนี้มั้ย” “คุณจูบจนฉันปากเปื่อยหมดแล้วค่ะ” อลิเซียว่าให้เขาแต่ก็แอบยิ้มออกมา “ไปทานข้าวมั้ย” เครย์ตันถามขณะเคลื่อนรถออกมา “ไม่ค่ะ วันนี้ฉันรู้สึกปวดท้องแปลกๆค่ะ อยากนอนพักไวๆ” อลิเซียรู้สึกไม่ค่อยดีมาแต่เช้าแล้วตอนนี้เธอแค่อยากกลับห้องนอนเท่านั้น “ไม่สบายหรอ ไปหาหมอมั้ย” เครย์ตันเริ่มเป็นห่วง “ไม่ค่ะ แค่นอนพักก็หาย” อลิเซียตอบและมองออกไปยังถนน “แล้วคืนนี้จะมาหาผมที่ห้องหรือจะให้ผมไปหา” เครย์ตันถาม ทำเอาอลิเซียถึงกับต้องหันมอง “เหมือนว่าฉันก็บอกอยู่ว่าจะนอนพัก” เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าเขาจะอยากอะไรขนาดนี้ “งั้นเดี๋ยวผมไปหา” เครย์ตันสรุปอย่างเอาแต่ใจ ทันทีที