“คนเก่งไม่ดื้อนะคะ” คามินพูดขึ้นหลังจากที่ตักข้าวต้มมาป้อนให้เมียตัวน้อย แต่เธอกลับเบื้อนหน้าหนีพลางแสดงท่าทีกระเง้ากระงอดใส่เขาอย่างไม่ปิดบัง
“แด๊ดดี้ไปเถลไถลที่ไหนมาคะ ปล่อยให้หนูนารออยู่ในห้องคนเดียวตั้งนาน” เด็กสาวยกมือขึ้นมากอดอกพร้อมเบ้ปากพูด แค่เอายาแก้ปวดไปให้ดีแลนด์ไม่น่าจะใช้เวลานานขนาดนั้น นอกจากว่าเขาจะไปเถลไถลที่อื่น “โทรศัพท์ก็ไม่เอาไป เผื่อมีอะไรจะได้โทรถาม”
“คนเก่ง…”
“หายไปเป็นชั่วโมงๆ มีคนเป็นห่วงไม่รู้หรือไง” ที่พูดออกมาแบบนั้นเพราะตอนแรกเธอก็เป็นห่วงเพื่อนรักของเธอด้วย เพิ่งเคยมาที่รีสอร์ตของปกรณ์เป็นครั้งแรก เธอจึงไม่กล้าออกไปตามข้างนอกเพราะกลัวว่าจะหลงทาง จึงได้แต่ตั้งหน้าตั้งตารอชายหนุ่มอย่างแสนงอน
แต่เมื่อดีแลนด์ไม่ได้เป็นอะไร เด็กสาวจึงถามหาเหตุผลที่เขาหายไปนานแสนนาน
แกร๊ก~
คามินยังไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเสียงปลดล็อคของประตูห้องพักก็ดังขึ้นขัดจังหวะ ดีแลนด์เปิดประตูเข้ามาอย่างถือวิสาสะจึงเห็นว่าเพื่อนรักกำลังนั่งทานอาหารเช้ากับพี่ชาย
“ดีแลนด์จะมาเอายา...” เด็กสาวยังพูดไม่จบประโยคคามินก็ทำเสียงกระแอมกระไอดังขัดจังหวะ
“เด็กไม่มีมารยาท” คามินเอ็ดน้องสาวอย่างเอือมระอาก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้เพื่อไปเอายาคุมกำเนิดให้กับเธอ
“ดีแลนด์เป็นยังไงบ้าง หายปวดท้องแล้วหรือยัง” หนูนาเอ่ยถามเพื่อนสาวอย่างเป็นห่วง
“เรื่องมันยาวน่ะหนูนา เดี๋ยวดีแลนด์เล่าให้ฟังนะ” ดีแลนด์พูดกับเพื่อนสาวแค่นั้นก่อนจะเดินตามไปเอายาคุมกำเนิดกับพี่ชาย
“หนูนาไปกับดีแลนด์” หลังจากได้ในสิ่งที่ต้องการดีแลนด์ก็ตรงไปหาหนูนาที่ยังนั่งอยู่ตรงโต๊ะรับประทาน
ดีแลนด์จูงมือเพื่อนรักให้ออกไปข้างนอกด้วยกัน เธอมีเรื่องราวมากมายจะเล่าให้เพื่อนคนสนิทฟังตลอดระยะเวลาที่เธออยู่ที่นี่ ก่อนที่คามินกับหนูนาจะเดินทางมาที่รีสอร์ต
แต่แล้วเด็กทั้งสองก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงของคามิน
“จะพาหนูนาไปไหน!”
“เรื่องของผู้หญิง” ดีแลนด์บอกกล่าวพี่ชายแค่นั้นก่อนจะพาหนูนาเดินออกไปอีกครั้ง
“หนึ่ง สอง สาม...” หนูนาเบิกดวงตาโพลงขึ้นพร้อมกับหยุดชะงักอย่างเลี่ยงไม่ได้ เมื่อได้ยินเสียงนับเลขออกมาจากปากของคามิน เธอรู้ดีว่าเลขที่คามินนับมันหมายถึงอะไร
“ดีแลนด์ปล่อยหนูนา” เด็กสาวพูดพร้อมแกะนิ้วมือของเพื่อนสาวออกจากข้อมือของตัวเอง “มีเรื่องอะไรไว้คุยกันพรุ่งนี้นะ”
คามินยกยิ้มมุมปากก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งบนเตียงนอน เขานับเลขรอให้เมียตัวน้อยยอมมาหาเขาซะดีๆ
หนูนาเดินไปนั่งลงบนตักของคามินพร้อมโอบรัดลำคอหนาไว้หลวมๆ ในขณะที่ดีแลนด์ได้แต่ทำหน้างุนงงอย่างไม่เข้าใจในท่าทีของหนูนา
“ดีมาก เดี๋ยวแด๊ดดี้ลดให้หนึ่งยกนะคะ”
“ฮื๊อ แด๊ดดี้ชอบขู่หนูนา!” มือน้อยฟาดเข้าแผงหน้าอกแกร่งเต็มแรง เมื่อไม่ได้ดั่งใจ คู่หมั้นหนุ่มก็ชอบขู่เธอด้วยวิธีนี้บ่อยครั้งจนเธอรู้สึกหลอนกับตัวเลขพวกนั้น
คามินหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เขาดึงมือเล็กๆ ของเด็กสาวมาจูบเบาๆ
ดีแลนด์มองการกระทำของทั้งคู่ด้วยความหมั่นไส้อย่างปิดไม่มิด ก่อนจะเห็นว่ามีแหวนเพชรเม็ดสวยสวมอยู่ที่นิ้วนางข้างซ้ายของเพื่อนรัก
“กินข้าวต่อไหมคะคนเก่ง หรือว่าจะกินแด๊ดดี้” คามินพูดจาเย้าแหย่คนบนตักพร้อมก้มลงไปหอมแก้มเด็กสาวอย่างหยอกล้อ
“อร้ายยยย! ต่อหน้าต่อตา!” ดีแลนด์ตะโกนออกมาเสียงดังลั่น ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอทั้งหมั่นไส้ทั้งอิจฉาความรักของพี่ชายกับเพื่อนสาวของเธอ
“ยังไม่ไปอีก ไปไกลๆ เลยนะ” คามินออกปากไล่น้องสาวอย่างเอือมระอา เมื่อเห็นว่าน้องสาวยังยืนอยู่กับที่ แถมยังโวยวายเสียงดังน่ารำคาญ
หนูนาได้แต่มองเพื่อนรักด้วยสีหน้าที่เว้าวอนแทนคำขอโทษ
ดีแลนด์กำยาคุมกำเนิดที่ถือไว้ในมือแน่น ก่อนจะเบ้ปากแล้วสะบัดก้นเดินปึงปังออกไปจากห้องพักส่วนตัวของพี่ชาย
“ฮือๆ ดีแลนด์อยากมีแด๊ดดี้ ดีแลนด์อยากมีแด๊ดดี้เหมือนหนูนา” ทันทีที่ดีแลนด์วิ่งเข้ามาถึงห้องพักของตัวเอง เธอก็ทิ้งตัวลงไปนอนดิ้นกับเตียงพร้อมส่งเสียงดังโวยวายอย่างเอาแต่ใจ
เด็กสาวทุบหมอนใบใหญ่พร้อมพูดประโยคเดิมซ้ำๆเธออิจฉาเพื่อนรักอย่างหนูนาที่มีคนอย่างคามินคอยดูแลเอาใจใส่
เธอเพียงอยากมีความรักดีๆ และมีคนคอยดูแลแบบนี้บ้าง
นานเกือบชั่วโมงกว่าเธอจะหลุดออกจากความรู้สึกโหยหาพวกนั้นได้ ดีแลนด์เดินไปยังทิศทางของห้องน้ำดวงตาคู่สวยมองยาคุมกำเนิดในมืออย่างชั่งใจ ก่อนจะโยนมันทิ้งไว้ข้างอ่างล้างหน้า
“กินทำไม ไม่ได้มีอะไรกันสักหน่อย”