ตอนที่ 9

1099 Words
ดวงตาของราเชนทร์เบิกโพลง หยัดกายขึ้นเต็มความสูง จับท่อนเอ็นยาวใหญ่ ไชชอนแหวกกลีบสวาทบอบบาง กระแทกเข้าใส่ช่องทางแห่งความสุขของปานวาดจนมิดดุ้น         “อ๊า… ซี้ด… อูย... ” คนโดนกระแทกร้องครวญคราง ริมฝีปากเผยออ้า สูดซี้ดปากเหมือนกินของเผ็ดจัด หลังไหล่แอ่นระแน้ แหงนหน้าขึ้นมองเพดานห้องน้ำ สองเต้าอวบคัดเบียดอัดอยู่กับที่นอน สติรับรู้แต่ความแข็งแกร่งของคนข้างหลัง โก่งเอวอัดกระแทกแก่นกายเข้ามาถี่ยิบไม่ยั้ง         “เสียวเหลือเกินพ่อเชนทร์จ๋า… ไม่ไหวแล้ว... อูย” ปานวาดกระดกก้นอวบอัด เสยกระแทกเข้าใส่กล้ามท้องของราเชนทร์ที่เสียบท่อนเอ็นเข้ามาจากทางด้านหลังจนมิดสุดโคนพวงสวรรค์ “อ๊า... อ๊า... อ๊า... ” ปานวาดครางตามจังหวะกระเด้า “อีกนิดนะจ๊ะหนูจ๋า” ใบหน้าของราเชนทร์แดงก่ำ สองมือของหญิงสาวขยุ้มฝ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แอ่นบั้นท้ายรับแรงกระเด้า “โอ้ว… แม่คุณเอ๊ยมันส์สุดๆ” ราเชนทร์สอดแขนรัดเอว กระชากก้นกลมกลึงเข้ามาอัดกระแทก เสียบเสยท่อนเอ็นเข้ามาถี่รัว กระแทกอยู่นานเป็นครู่จนรูสวาทของหล่อนเริ่มระบม         “ไม่ไหวแล้ว… แตกเถอะจ้ะพ่อเชนทร์จ๋าหนูทรมาน” เสียงของสะใภ้ครวญครางราวจะขาดใจ “อีกนิด… พ่อกำลังมันส์”         ราเชนทร์อึดมาก แข็งแกร่งและทนมากจนปานวาดต้องเร่ง “ทำไมพ่อเชนทร์แรงดีเหลือเกิน… อึดสุดๆ” หล่อนไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายอายุปูนนี้ เหตุใดยังมีพละกำลังจนน่าทึ่ง ปานวาดเริ่มสงสัย? ว่าก่อนหน้านี้เขากินไวอะกร้ามาหรือเปล่า ใบหน้าจึงได้แดงก่ำอย่างที่เห็น ท่อนเอ็นคัดแข็งยิ่งกว่าของลูกชาย ทั้งที่อายุมากกว่า “ฮื่อ… ไม่ไหวแล้ว กระแทกแรงๆ ค่ะหนูจะถึงแล้ว” สะใภ้เร่ง ความซ่านเสียวถูกลำเลียงเข้ามาตามลำเนื้อเสียดครูด ดูดรัดกันถึงอกถึงใจ         “ได้เลย... พ่อจะแตกแล้วเหมือนกัน... อูย” ราเชนทร์สอดแขนรัดเอวคอด มือที่เหลืออีกข้างรีบตะล่อมล้วงเข้าใต้ลำตัว บีบขยำเต้านมอวบใหญ่ เหวี่ยงไหวอยู่ใต้ลำตัวของแม่ลูกอ่อนขณะโดนกระเด้าและบีบนมไปด้วย “อูยยย... ” ปานวาดเปล่งเสียงครางยืดยาน เสียวมากเพราะว่าฝ่ามือกระด้างของคนข้างหลัง ล้วงเข้ามาคีบเคล้นบีบหัวนม บีบจนน้ำนมสีขาวไหลพุ่งเป็นสายออกมาเปรอะเปียกทรวงอกของหล่อน ก่อนที่แม่ลูกอ่อนจะตัวสั่นตัวงอ สองมือเกร็งขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แอ่นก้นให้พ่อผัวกระแทก “อู้ววว… พ่อเชนทร์ขาเสียวอะไรอย่างนี้” ปานวาดยอมรับว่าทั้งเจ็บทั้งเสียวทั้งมันส์กับอวัยวะเพศยาวใหญ่ของพ่อผัว หากแต่ความเสียวซ่านที่มีมากกว่าเจ็บ ก็ทำให้หล่อนกระแทกบั้นท้าย แลกน้ำแลกเนื้อกับท่อนเอ็นยาวใหญ่ ยัดเข้ามาในโพรงสวาทอย่างซาดิสม์ดุดัน “อ๊า… อ๊า… อ๊า… ” ปานวาดตัวสั่น โดนกระเด้ารุนแรงจนน้ำหล่อลื่นสาดทะลักออกมาชุ่มโชกช่องทางแห่งความสุขของหล่อน บางส่วนไหลเลอะออกมาอาบเลื่อมแก่นกายของพ่อสามีพลังม้า ตั้งหน้าตั้งตากระแทกแทงเข้ามาไม่หยุด กระทั่งถึงที่สุดของความอึดทนในระลอกสุดท้ายของพ่อผัว “อ๊าคคค... ” ราเชนทร์คำรามลั่น ท่อนเอ็นกระตุกสั่น “อ๊ายยย... ” ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของปานวาด หล่อนพริ้มตาครวญคราง ยังแอ่นก้นรับแรงกระแทก ส่งความเสียวกระสันแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กายของหล่อน ช่วยปลดเปลื้องความอัดอั้นทรมานที่สาดเข้าใส่กันมาพักใหญ่ๆ พากันและกันไปถึงสวรรค์ในที่สุด “พ่อเชนทร์จ๋า… ” สะใภ้กระซิบเรียกพ่อสามี เสียงของหล่อนสั่นพร่า อิ่มเอมอารมณ์ ถึงสวรรค์ทั้งยังมีลมหายใจ… เป็นแบบนี้นี่เองหรอกหรือ “พ่อก็มีความสุข… ” พ่อผัวสุดหื่นกระซิบเสียงกระเส่าข้างหู ปานวาดไม่ตอบอะไร ด้วยหล่อนเอาแต่หอบหายใจแรง หลังจากโดนจัดหนักจนหมดเรี่ยวหมดแรง ถึงกับอ่อนล้าแข้งขาสั่นพลั่บๆ จนแทบจะหลับพับคาเตียงกันเลยทีเดียว สองร่างเปลือยเปล่าของพ่อผัวกับสะใภ้ยังคงกอดก่ายกันอ้อยอิ่งอยู่บนเตียง ก่อนจะต้องแยกกัน เพราะเสียงร้องของเด็กที่ดังมาจากห้องนอนที่อยู่ชั้นสองของบ้าน “อุ๊ย... ตาหนูร้องแล้วจ้ะ” เสียงร้องของลูกทำให้ปานวาดต้องผละออกมาจากอ้อมอกของพ่อผัว หล่อนรีบสวมเสื้อผ้าแล้วกลับขึ้นมาบนห้องนอน อีกอึดใจสั้นๆ ต่อมา         “แม่มาแล้วจ้ะคนดีของแม่... หนูหิวนมใช่ไหมจ๊ะ”         ปานวาดถามลูกน้อยที่นอนร้องเสียงดังลั่นอยู่ในเปล ก้มลงโอบอุ้มร่างจ้ำม่ำขึ้นมานอนบนตัก พามาที่เตียงนอน ทว่าในตอนที่กำลังจะป้อนหัวนมใส่ปากลูกชาย  หล่อนก็มีอันต้องชะงัก เมื่อเห็นคราบน้ำลายเหนียวๆ ของพ่อผัวยังแฉะชุ่มอยู่กับหัวนมของหล่อนที่โดนกระหน่ำดูดจนปูดบวม ฝากรอยแดงทิ้งเอาไว้เป็นหลักฐานของความสัมพันธ์ที่ไม่มีใครคาดคิด “รอแม่เดี๋ยวนะจ๊ะ… ” ปานวาดวางลูกลงนอนในเปลดังเดิม รีบเข้ามาล้างหัวนมในห้องน้ำจนสะอาดสะอ้านแล้วกลับมาป้อนนมลูก ขณะลูกชายกำลังดูดนม ปานวาดครุ่นคิดด้วยความสะทกสะท้อนใจกับเรื่องราวไม่คาดคิด ที่เพิ่งเกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ ด้วยไม่คิดมาก่อน… ว่าคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘พ่อผัว’ จะกลายมาเป็นชู้รักของหล่อนโดยไม่คาดฝัน อีกสัปดาห์ต่อมา “ปานจ๋า… เป็นไงบ้าง” ก้องภพกรอกเสียงมาจากปลายสายที่เชียงใหม่ “สบายดีค่ะพี่ก้อง” หญิงสาวตอบ “ลูกเราล่ะ… เป็นไงบ้าง พี่คิดถึงปาน คิดถึงลูกจัง” “ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะพี่ก้อง… ตาหนูสบายดี” “ปานล่ะ… คิดถึงพี่ไหม” สามีกรอกเสียงหวานกลับมา “คิดถึงสิคะ” “งั้นวันเสาร์อาทิตย์นี้พี่จะกลับไปหาปานกับลูกนะ” “ค่ะ… พี่ก้องขับรถดีๆ นะคะ” “พี่ว่าจะนั่งเครื่องกลับ… ไม่อยากขับรถนานๆ มันเมื่อยมาก” “ค่ะ… ” “พ่อพี่เป็นไงบ้าง… แกเบื่อไหมที่ต้องมาอยู่เฉยๆ” ก้องภพถามถึงบิดา “พ่อเชนทร์ไม่ได้อยู่ว่างๆ ค่ะ… แกหาต้นไม้มาปลูกให้ด้วย ตอนนี้คงกำลังปลูกมะพร้าวอยู่หลังบ้าน ตอนเย็นๆ พ่อเชนทร์ก็ช่วยเลี้ยงหลาน”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD