ฝนจะตกแบบนี้จะเรียกอากาศดีได้อย่างไร หรือคุณชายลั่วจะมีรสนิยมชอบสายฝน?
ก่อนหน้านี้ยามพบกันที่จวนเสนาบดี นางซึ่งเป็นสตรีอ้วนอัปลักษณ์แทบจะกลายเป็นเพียงฝุ่นควันในสายตาของลั่วผี พอมาวันนี้กลับพูดคุยยิ้มแย้มกับนางประหนึ่งคนคุ้นเคย
ภาพใบหน้าเย็นชาของลั่วเจินข้างสระน้ำในวันวานผุดขึ้นมาในห้วงคิด นางปักใจแล้วว่าสองพี่น้องสกุลลั่วคือสิ่งที่นางควรหลีกหนีไปให้ไกลแสนไกล
บุรุษหน้าหยกหน้าเสียไปเล็กน้อย แต่ถึงกระนั้นก็ยังคงรักษารอยยิ้มไว้ได้ “ฝนใกล้ตกก็มิเห็นจะไม่ดีตรงไหน หากมีนางกำนัลน้อยคนงามอยู่ด้วย ต่อให้มีพายุก็ยังถือว่าดีงามอยู่วันยังค่ำ”
ถ้อยคำหวานหยดดั่งน้ำผึ้งดูยกยอจนให้ความรู้สึกเกินจริง แทนที่จะทำให้บุปผาเอียงอาย แต่นางกลับเลิกคิ้วสองข้างขึ้นคล้ายกำลังตกใจ
“คุณชายลั่วมีตาวิเศษหยั่งรู้ฟ้าดินหรือเจ้าคะ” นางเบิกตาโพลงเมื่อเห็นเมฆดำหนาเคลื่อนคล้อยเข้ามาด้วยความเร็วอันน่าตกใจ
ลั่วผีนิ่วหน้าคล
