ห้า
ปีศาจจูบ
หน้าเรือนนอนนางกำนัล ยามซวี[1]
“นี่เจ้ากำลังบอกข้าว่า เจ้าทิ้งผ้าเช็ดหน้าไว้ที่พื้นแล้ววิ่งหลบหน้าท่านอ๋องน้อยกับคุณชายลั่วออกมาเช่นนั้นเลย?” ลี่ฮวาเลิกคิ้วมองผู้ที่นั่งกอดเข่าอยู่บนพื้นด้วยแววตามึนงง ไม่อยากเชื่อเลยว่าสหายผู้หัวอ่อนของนางจะตัดสินใจทำสิ่งที่บ้าดีเดือดเยี่ยงนี้
ฝ่ายซุนมี่มี่พยักหน้างึกงักเป็นคำตอบก่อนจะถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่
“แล้วในระหว่างนี้เจ้าไปอยู่ที่ใดมา”
“รู้สึกไม่ค่อยสบาย... จึงฝากพี่สาวหลวนแจ้งท่านอ๋องน้อยแล้วกลับมานอนพักที่นี่”
“มี่เอ๋อร์”
“หือ” ร่างบางผงกศีรษะขึ้นมาจากวงกลมที่วาดลึกลงไปบนพื้นดินกว่าสองข้อนิ้ว
“เจ้าจะเอาอย่างไรต่อ”
ผู้ฟังหยุดมือขณะที่ยังก้มหน้านิ่งอยู่ดังเดิม ครุ่นคิดอยู่ค่อนวันจึงได้ถามกลับออกไป “เจ้าหมายถึงเรื่องใด”
ลี่ฮวาถึงกับกลอกตามองบนผืนฟ้ายามราตรี “เรื่องที่คุณชายลั่วสนใจในตัวเจ้าอย่างไรเล่า”
คราวนี้ผู้ที่เพิ่งกลายเป
