บทที่ 18
คืนนั้น
หากจะพูดถึงภาพเหตุการณ์ในกล้องวงจรปิดคืนก่อนหน้านั้น
เพลินตาในเวลานี้นั้นไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าตนถูกประคองร่างมาที่ใด ความทรงจำต่างๆ มันเหมือนจะเลือนหายไปจากสารระบบของสมองหมดแล้ว ที่เจ้าตัวรู้ตอนนี้ก็มีเพียงแต่ว่าร่างกายตัวเองนั้นมันร้อนวูบขึ้นมาอย่างน่าประหลาด โดยเฉพาะตรงเนินสวยที่ชื้นแฉะจนเปียกชั้นในจนรู้สึกได้ เพลินตาทนไม่ไหวต้องถอดเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มออก จนตอนนี้เรือนร่างเปลือยเปล่าไร้สิ้นถึงการถูกปกปิดจนคนที่มองอดกลืนน้ำลายลงคอไม่ได้กับความน่าจับขย้ำนั่น
'อึกไม่ได้สิ ต้องตั้งสติ' แม้เขาจะตั้งสติแต่คนตรงหน้านี่สิ...
“อึก อยากจัง อยากโดนจัง คันไปหมดทั้งตัวเลย”
เสียงหวานของเพลินตาครางดังอย่างออดอ้อน ไม่เพียงแค่พูดอย่างเดียวเท่านั้น หากแต่เพราะความต้องการบางอย่างมันทำให้ร่างกายตอบสนองต่อสิ่งที่ต้องการได้เป็นอย่างดี กลิ่นบุรุษเพศที่โชยเข้าจมูก มันทำให้เพลินตาเหมือนเจอ
