“ไหนบอกว่าถ้ากัด...จะจัดให้ 1 ดอกไงล่ะ?”
ถามจบฉันก็จงใจทิ้งช่วงพูดไปนิดหน่อย เพื่อดูท่าทีโต้กลับจากอีกฝ่าย ตามหลักแล้วเขาควรจะจับฉันทุ้ม เหวี่ยง กระชากหรือทำอะไรสักอย่างแรงๆ ตามประสาคนนิสัยทราม คราวนี้ดันไม่ใช่ เพราะอีกฝ่ายดันเลือกใช้แขนก่ายปิดหน้าเอาไว้ราวกับพยายามซ่อนสีหน้าเคอะเขินของตัวเองให้รอดพ้นจากสายตา
มุมนี้ของเขามันก็ดูตลกดีอีกแบบ เห็นหมอนี่เป็นแบบนี้แล้วมันก็ชักยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่...
เมื่อถามแล้วไม่ได้คำตอบ ฉันเลยตัดสินใจเคลื่อนตัวเลื่อยไต่ระดับสูงขึ้นไป จนระดับใบหน้าของเราอยู่ระนาบเดียวกัน แต่เพราะคำรามดันใช้แขนปิดบังหน้าตาตัวเองไว้ ฉันจึงอดเห็นหน้าตาตลกๆ ของเขาตอนนี้ได้ดั่งใจ
และสิ่งที่เลือกทำต่อไปคือการโน้มใบหน้าลงไปให้เฉียดข้างใบหูแล้วกระซิบ
“นี่...”
“...” และชิงถามแบบไม่รอคำตอบ
“นายรู้สึกมากที่สุดตรงส่วนไหนเหรอ...” จงใจปั่นประสาทและปฏิกิริยาแกฝ่ายด้วยการวนปลายนิ้วไปตาม
