8. แค่ผู้หญิงชื่อเหมือนข้าวแกง

1200 Words
ซีรีส์ เมียของเสือ เรื่อง ทวงบัลลังก์เมีย ตอนที่ 8 แค่ผู้หญิงชื่อเหมือนข้าวแกง วันเวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือนจากร่วมเดือนเป็นปี ไทน์เรียนจนในระดับปริญญาตรีได้ทำเปิดธุรกิจใช้วิชาทึ่ร่ำเรียนมานั่นคือ ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่สร้างจากน้ำพักน้ำแรงตัวเอง บ้านโครงการในหมู่บ้านแถวตัวเมืองที่ไทน์ต้องการเจาะตลาดคนทำงานให้เข้ามาจับจองบ้างโครงการของตน โดยไทน์เป็นคนออกแบบดีไซน์ตกแต่งเองทั้งหมด ใช้เวลาไม่นานก็เป็นที่รู้จักของบุคคลทั่วไป… แม้จะเป็นเจ้าของธุรกิจบ้านโครงการ แต่ความรักและชอบและหลงไหลด้านศิลปะสักลายไทน์ก็ไม่ได้วางมือ ขยายกิจการร้านสักที่เพื่อนสนิทได้เข้ามาร่วมหุ้นจนเป็นที่โด่งดังในตัวจังหวัด มีหลายสาขาและลูกน้องประจำสาขาที่คัดมาเองกับมือ อีกทั้งไทน์ยังลงมือสักให้กับลูกค้าเองอีกด้วย… “ ข้าวแกงหยิบผ้าเช็ดตัวให้กูหน่อย ” “ ไอ้ไทน์ ไอ้ไทน์ !!! ” เสียงของคิงส์ที่มาหาไทน์ที่บ้านหลังหรูที่ไทน์ออกแบบสร้างเอง คิงส์ตะโกนใส่หูไทน์เสียงดังที่นอนหลับอยู่ในหัองนอนบนเตียงอย่างสบายใจ “ ไอ้เหี้*คิงส์ อะไรของมึงว่ะ ” ไทน์ที่สะดุ้งตื่นเพราะเสียงตะคอกของคิงส์ถึงกับหัวเสียเอามือแคะหู “ เมื่อกี้มึงละเมอถึงน้องข้าวแกง ” “ มั่วแล้วไอ้เหี้ย* อย่ามากล่าวหากู คนอย่างนะเหรอจะเพ้อละเมอถึงอีเด็กอ้วนนั่น ” “ กูเป็นพยานได้ ” บลูที่มาด้วยกันกับคิงส์ นั่งอยู่ที่โซฟาเอ่ยขึ้นเสริมทัพอีกคน “ ……….. ” “ ไอ้สั*ปากบอกรังเกียจแต่จิตใต้สำนึกละเมอเพ้อหาเขา ” คิงส์เอ่ยกระแนะกระแหนไทน์ “ กูไม่ได้ละเมอหามัน มึงหูฝาดไปแลเวไอ้สั* ” “ ยอมรับมาเถอะว่ามึงก็แอบรู้สึกกับน้องข้าวแกงเหมือนกัน จะไมีได้เสียเซลฟ์มาก ” บลูเอ่ยเชิงจิกกัดไทน์ “ กูไม่ได้รู้สึกกับอีอ้วนนั่น ” “ ให้มันจริงเหมือนที่พูดเถอะ ถ้ากูได้ยินอีกกูจะตบให้สมองแยกแตกแหลกเป็นผงเลยไอ้ห่า ” คิงส์เอ่ย “ แต่คิดๆดูมันก็ดีแล้วนะที่มึงทิ้งน้องข้าวแกง น้องเขาจะได้ไปมีอนาคตดีๆกับคนดีๆไม่ต้องมาจมปลักหมดอนาคตกับคนอย่างมึงต่อ ผ่านมาหลายปีป่านนี้อาจจะผอมสวยขึ้นมากแล้วก็ได้ ” บลูเอ่ยแสดงความคิดเห็น “ คนอย่างมันนะเหรอจะผอมได้ คนเหี้*ไรแดกทีกูคิดว่าตุนเอาไว้ในกระเพาะไว้แดกอีกสามชาติ แล้วอย่าคิดเรื่องมันจะสวยได้ ความสวยคนอย่างมันหาไม่เจอ ก่อนจะให้สวยให้มันเลิกเดินขาเบียดก่อนเถอะ ” “ ปากหมาจริงๆนะมึง ” บลูเอ่ย “ อย่าลืมนะเว้ยเด็กอ้วนผอมเมื่อไหร่มักจะสวย ไม่เคยได้ยินเหรอว่ะ จีบตอนอ้วนแถมฟรีความสวยตอนผอม น้องข้าวแกงสวยขึ้นมามึงจะหนาว ” คิงส์เอ่ยแซว “ คนอื่นไม่รู้แต่คนอย่างกูไม่มีทาง ” ( เฮียคับ มีผู้หญิงชื่อฟางมาขอพบคับ ) เสียงของโทรศัพท์บ้านที่ได้ดังขึ้นอัตโนมัติจากลูกน้องคนสนิทที่อยู่หน้าห้องทำงานต่อสายเข้ามารายงานผู้เป็นเจ้านาย “ ให้ไปรอที่ห้อง 2 ” ( คับเฮีย ) ห้องสองคือห้องส่วนตัวที่ไทน์สร้างขึ้นจะคุยงานกับผู้หญิงที่มาหาอย่างถึงพริกถึงขิงคุยอย่างถึงเนื้อถึงตัวทุกเรือนร่างโดยเฉพาะ ที่ด้านในเต็มไปด้วยอุปกรณ์ต่างๆที่พร้อมใช้งาน รวมไปถึงชุดคอสเพลย์ต่างๆที่อยากให้หญิงสาวเลือกสรรใส่มอบให้ตน “ เจอกันที่ร้านไอ้บลู ” ไทน์เอ่ยบอกเพื่อน “ ผู้หญิงรัดตัวว่างั้น ” บลูเอ่ย “ เหยื่อมาถึงที่ใครจะปล่อยให้โง่ว่ะ ” “ คืนนี้กูจองเบอร์ตองไว้แล้ว เล่นหมดแรงอดนะเว้ย ” คิงส์เอ่ยที่ตนได้จองผู้หญิงที่เลาจน์เจ้าประจำไว้ “ กูแพ้อ่าง มีอ่างมีเหรอกูจะพลาด ” “ ไอ้เสือ ” “ ฮ่าๆๆ ” “ เอาหญิงมาห้องอีกแล้วเหรอพี่ ” น้องชายของไทน์เอ่ยถาม เมื่อมาที่ห้องที่สวนทางกับผู้หญิงของไทน์ที่เดินออกจากห้องเชือดที่ใช้สำหรับเชือดผู้หญิงที่ควงกลับมาเท่านั้น “ อย่าลืมป้องกันนะพี่ ” “ กูไม่เคยสด ” “ ดีแล้ว แต่อย่าเผลอพรากผู้เยาว์นะ ” “ กูไม่ชอบเด็ก ” “ ผมลืมไปว่าพี่ไม่ชอบผู้หญิงไร้ประสบการณ์ แต่ระวังตกหลุมพรางเด็กนะพี่ ” “ ไม่มีวัน ” “ แต่วันก่อนผมยังเห็นเด็กผู้หญิงตัวกลมๆที่ห้องพี่อยู่เลย ” “ เมื่อไหร่มึงจะเลิกพูดถึงสักที กูไม่เคยอยากยุ่งกับอีอ้วนนั้น ” “ ระวังตกหลุมพรางน้องตัวกลมนะพี่ ” “ ไอ้ทิวส์ !! ” ตลอดนับห้าปีที่ไทน์เรียนจบไม่เคยได้พบเจอข้าวแกงอีกเลย แม้ในใจแอบรู้สึกผิดแต่ทว่าความเจ้าชู้ของพ่อเสือทำให้ไม่ต้องแคร์และคิดถึงผู้หญิงรายทาง… “ พี่บลู…รุ่นน้องจะมากันหลายคน ผมจองห้องวีไอพีนะพี่ ” ทิวส์ผู้เป็นน้องชายของไทน์เอ่ยขึ้น ขณะที่ไทน์นั่งอยู่ที่ผับของบลูที่ห้องส่วนตัว “ ไอ้ไทน์ไหนลายสักที่จะเอาลงที่ร้านว่ะ ” คิงส์เอ่ยถามขึ้น “ อยู่ในรถ ” ไทน์ลงมาที่รถเพื่อมาเอาลายสักที่ตนคิดลายขึ้นมาเองเพื่อเอามาเพื่อนดู แต่ขณะที่กำลังเดินขึ้นไปที่ห้องส่วนตัวชั้นบน มีผู้หญิงหน้าตาสวย ผิวขาวมีออร่า หุ่นดี หน้าอกหน้าใจล้นออกมา ใส่ชุดเดรสรัดรูปสีแดงมีผ้าคลุมไหล่ที่ดูดีมีเสน่ห์มาก ได้เดินขึ้นมาพร้อมกับไทน์ที่ทำไทน์สตั้นไป 5 วินาที เมื่อแววตาของผู้หญิงคนนี้ทำไทน์ขมวดคิ้ว “ ขอโทษนะคะ ห้อง VIP 3 ไปทางไหนคะ ” “ ………... ” “ พี่…พี่คะ…ได้ยินรึเปล่า ? ” “ อ่อ…อืม ตรงไปเลี้ยวขวา ” “ ขอบคุณค่ะ ” “ เดี๋ยว !! ” “ ??? ” “ พี่ชื่อไทน์ น้องชื่ออะไร ? ” ผู้หญิงคนนี้ยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆไทน์พร้อมกระซิบข้างหู “ ขอโทษนะคะ พอดีไม่อยากรู้จัก ” “ ………… ” ผู้หญิงชุดเดรสสีแดงเอ่ยก่อนจะเดินออกไป ทำไทน์แอบหน้าเหวอที่ผู้หญิงปฏิเสธการเข้าหาของตนแบบนี้ ทำไทน์ถึงกับอยู่ไม่ติดต้องรีบต่อสายหาทิวส์ที่ห้อง VIP 3 เป็นห้องที่น้องชายจองไว้ “ ไอ้ทิวส์ ผู้หญิงชุดเดรสสีแดงมัดผมสูงใช่รุ่นน้องมึงรึเปล่า ” ( ใช่พี่ ทำไมเหรอคับ ) “ ชื่ออะไร ” ( น้องข้าวแกงคับ ) “ ………… ” ไทน์ถึงกับตกใจเมื่อได้ยินว่าผู้หญิงสวยคนนั้นชื่อข้าวแกง แต่ทั้งรูปร่างหน้าตาทุกอย่างราวกับคนละคน ‘ แค่คนชื่อเหมือน ’ สุดท้ายไทน์ต้องทำตามหัวใจเรียกร้องเข้ามาที่ห้อง VIP 3 เพื่อหาผู้หญิงสวยที่ชื่อข้าวแกงคนนี้ที่ไม่ใช่ข้าวแกงอีเด็กอ้วนคนนั้น…
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD