ดาวป่วนรัก

อารัมภบท

“นายไทด์ ปล่อยนะ นายจะทำบ้าอย่างนี้ทำไม... นายเมาแล้วนะ” อิงกมลร้องห้ามตาเหลือกลาน เมื่อเขา ปล่อยมือที่ปิดปากกับปล่อยให้กายหล่อนเป็นอิสระ               จากอ้อมแขนแข็งแรงที่รัดรึงอยู่ เมื่อตอนที่หล่อนถูกลาก เข้าห้องมา หญิงสาวรู้ตัวดีว่าสู้แรงเขาไม่ได้แน่ จึงคิดจะ เจรจาด้วยดี

“ไม่ได้เมา แค่ดื่มไปนิดเดียว”

“ดื่มไปนิดเดียว... แต่มันทำให้นายขาดสติ                ได้ขนาดนี้นี่นะ กลับไปที่ห้องนายเลย นายจะมาทำไมที่ ห้องฉัน กลับไปเดี๋ยวนี้ ฉันจะเปิดประตูห้องให้เอง”

“ไม่ไป ก็บอกว่าจะมานอนด้วยไง” ศตายุพูดห้วนๆ  พร้อมกับดึงข้อมือของหญิงสาวเอาไว้ ไม่ให้ไปเปิดประตู ได้ง่ายๆ

“นี่นาย เห็นฉันเป็นอะไร นายจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้นะ ต้องให้ฉันตบเรียกสติไหม” หญิงสาวแหวลั่น มือบางกระชับเสื้อนอนของตนเข้าหากันแน่น ป้องกันเรือนร่างจากสายตาของเขา... วันนี้หล่อนโนบราก่อนนอนด้วย เขาคงได้เห็นหมดแล้ว บ้าชะมัดเลย!