EP.10 คฤหาสน์คอนสแตนเซีย
“เดี๋ยวฉันจะไปหาคุณแม่นะชื่น คืนนี้จะนอนที่นี่ ไม่สิ! ต่อไปฉันจะกลับมานอนที่นี่ทุกวัน จัดอาหารเผื่อฉันด้วย” พูดจบก็เดินเข้าไปในสวนกว้างซึ่งด้านซ้ายของสวนคือกำแพงสูงกั้นอาณาเขตของตระกูลซิลวาและตระกูลคอนสแตนเซียเอาไว้ ชายหนุ่มเปิดประตูซึ่งทำจากไม้ทำหน้าที่เชื่อมต่อบ้านทั้งสองตระกูลไว้ด้วยกันออก แล้วเดินเข้าไปหามารดาทันที
“อ้าว! มาร์โลกลับมาแล้วเหรอลูก เป็นยังไงบ้างลูกหายไปหลายวัน แม่คิดถึงรู้มั้ย” บรูน่ากอดบุตรชายตัวโตราวกับยักษ์เอาไว้ ก่อนจะให้บุตรชายนั่งข้างตนแล้วหันไปสั่งสาวใช้ให้นำของว่างมาให้บุตรชาย
มาร์เซโลสะท้อนใจเมื่อพบว่ามารดาซูบผอมลงไปมาก เขาเป็นลูกที่ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ มัวแต่ทำงาน ห่วงว่าบริษัทจะถูกใครขโมยผลงานไป โดยลืมห่วงมารดาผู้ให้กำเนิด ผู้หญิงที่รักเขาโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ ผู้หญิงที่รักเขาที่สุดในโลก แต่เขากลับปล่อยให้มารดาต้องเผชิญกับปัญหาทุกข์ใจเพียงลำพัง
“คุกกี้หอมน่ากินมากครับ” ชายหนุ่มเอ่ยชมเมื่อสาวใช้ยกจานคุกกี้ออกมาเสิร์ฟ แค่ได้กลิ่นก็รู้ว่าเป็นฝีมือของมารดาโดยไม่ต้องลองชิม เพราะคุกกี้นี้คือของโปรดที่มารดาทำให้เขารับประทานตั้งแต่ยังเด็กๆ
“ฝีมือคุณแม่นี่อร่อยไม่เปลี่ยนเลย” ชายหนุ่มหยิบมารับประทานก่อนจะยื่นป้อนมารดา บรูน่าทำท่าไม่อยากรับประทานแต่ก็ต้องยอมตามใจบุตรชายเพียงคนเดียว มาร์เซโลอาศัยจังหวะนี้ป้อนคุกกี้มารดาไปหลายคำ เขาคงต้องอยู่รับประทานอาหารกับท่านเพื่อให้ท่านสามารถรับประทานอาหารได้ ไม่อย่างนั้นคงเอาแต่ร้องไห้ ไม่ยอมแตะอาหารจนซูบผอมแบบนี้
“คุณแม่อยากไปเที่ยวไหนบ้างมั้ยครับ ผมจะพาไป หรือจะไปเที่ยวฝรั่งเศสดีครับ” ชายหนุ่มเสนอ คิดว่าการพามารดาไปเที่ยวต่างสถานที่คงดีกว่าการปล่อยให้ท่านจมอยู่กับความทุกข์เช่นนี้
“ช่วงนี้สุขภาพแม่ไม่ค่อยแข็งแรง ลูกจะไปเที่ยวก็ไปเถอะ แม่ขออยู่บ้านดีกว่า” บรูน่าปฏิเสธบุตรชายทันที เธอไม่มีกะจิตกะใจจะไปเที่ยวไหน อยากอยู่นิ่งๆ จมอยู่กับความคิดของตัวเองเสียมากกว่า
“ถ้าอย่างนั้นเอาไว้โอกาสหน้าก็ได้ครับ” มาร์เซโลไม่คะยั้นคะยอให้มารดาลำบากใจ ด้วยรู้ดีว่าตอนนี้หัวใจของท่านเปราะบางราวกับแก้วใส ที่แค่กระทบเพียงน้อยก็พร้อมจะแตกสลายลงทันที
“ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้ผมขอรับประทานฝีมือคุณแม่ได้มั้ยครับ ไม่ได้รับประทานอาหารฝีมือคุณแม่นานแล้ว” ชายหนุ่มออดอ้อนด้วยท่าทางแข็งๆ สไตล์คนจริงจัง ปราศจากความอ่อนโยน แม้จะกอดมารดาแต่เขาก็ไม่รู้จักการออดอ้อนอย่างคนอื่นเขาทำกัน
“แหม...ถ้าอยู่บ้านทุกวันแม่ก็ทำให้กินทุกวันนั่นแหละ” หญิงสูงวัยอดไม่ได้ที่จะค่อนขอดลูกชายเพียงคนเดียว ที่ตะลอนๆ ไปทั่วเคยอยู่ติดบ้านเสียที่ไหนกัน
“ผมต้องเคลียร์งานวุ่นวายไปหมด แต่ตอนนี้ดีขึ้นบ้างแล้วครับ ต่อไปจะกลับมาอยู่กับคุณแม่ทุกวันเลยครับ”
“ถ้าจะให้ดีหาสะใภ้มาเป็นเพื่อนคุย หาหลานมาให้แม่อุ้มน่าจะดีกว่านะมาร์โล” บรูน่าสัพยอกบุตรชาย อันที่จริงบุตรชายอายุมากแล้ว เธออยากให้เขาแต่งงานมีครอบครัวเสียที จะได้เลิกเป็นคาสโนว่าควงสาวไปทั่วอย่างที่เป็นข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์ทุกวันนี้
“เรื่องนั้นอย่าเพิ่งพูดถึงเลยครับ ผมยังมีความสุขอยู่กับการเป็นโสด ว่าแต่วันนี้เราจะรับประทานมื้อเย็นที่ไหนกันดีครับ จัดที่สนามดีมั้ย จะได้เปลี่ยนบรรยากาศ” ชายหนุ่มชวนคุยเรื่องอื่นเสียดื้อๆ บรูน่าได้แต่ถอนหายใจเพราะรู้ดีว่าพูดเรื่องแต่งงานทีไรก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาอยู่ดี
“รับประทานที่สนามบ้านคุณตาแล้วกัน ช่วงนี้คุณตาไม่ค่อยสบายแม่เลยมานอนเป็นเพื่อนท่าน” บรูน่ารีบแก้ตัวกับบุตรชายก่อนที่บุตรชายจะถาม
“เหรอครับ เอาเป็นว่าวันนี้ผมช่วยคุณแม่เข้าครัวดีกว่า มาปาร์ตี้เล็กๆ กันสองแม่ลูก ไม่สิมีคุณตาอีกคน ดีมั้ยครับ”
“ก็ดีเหมือนกันบ้านเราไม่ค่อยมีปาร์ตี้เลย ยกเว้นงานวันเกิดคุณตา ซึ่งก็อีกตั้งหลายเดือนกว่าจะถึง”
หลังจากรับประทานอาหารกับมารดาและคุณตารามิเรซ ชายหนุ่มก็เดินกลับมายังคฤหาสน์คอนสแตนเซียเพื่อขึ้นไปพักผ่อนบนห้องนอนของตนเอง มื้อเย็นที่ผ่านมามารดาของเขารับประทานอาหารได้เยอะมากทีเดียว อาจเพราะมีเขาคอยพูดคุยท่านจึงเจริญอาหารมากกว่าทุกครั้ง เมื่อคิดถึงมารดาแล้วก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ สงสารท่านจับใจ เขาล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาดู พบว่ามีสายที่ไม่ได้รับจากเอ็นริโก้ถึงสามสาย เขาจึงโทรกลับไปทันที
“ว่ายังไงเอ็นริโก้”
“ผมทราบแล้วครับว่าสิณีนาถเป็นใคร ลองเปิดข้อมูลในอีเมลที่ผมส่งให้คุณมาร์เซโลดูสิครับ”
เจ้าของร่างสูงรีบเปิดแล็ปท็อปบนโต๊ะทำงานทันที จากนั้นจึงกดเปิดข้อมูลในอีเมลที่เลขาฯ คนสนิทส่งมาให้ สันกรามถูกบดเข้าหากันจนเป็นสันนูนเมื่อดวงตาคมกลอกไปมาเพื่ออ่านข้อมูลที่โชว์หราบนจอแล็ปท็อป
“ระยำ!”
“คุณมาร์เซโลจะจัดการยังไงต่อไปครับ” เอ็นริโก้ถามอย่างไม่สบายใจนัก
“มันกล้ามากที่ทำถึงขนาดนี้ ฉันเชื่อว่านี่ไม่ใช่ความบังเอิญ สิทธิชัยมันจงใจปั่นหัวฉันให้คลั่ง แผนของมันเกือบจะได้ผล แต่ฉันจะไม่ยอมเต้นไปกับแผนโง่ๆ ของมันแน่” ชายหนุ่มทุบกำปั้นลงบนโต๊ะทำงานเต็มแรง
นังผู้หญิงแพศยาที่ชื่อสิณีนาถเป็นน้องสาวของไอ้สิทธิชัย นี่มันคงส่งน้องสาวของมันมาเป็นเมียน้อยคุณพ่อสินะ คงหวังว่าจะล้วงข้อมูลจากบริษัทของเขาให้ได้มากกว่าที่เป็นอยู่ แต่มันคิดผิดถนัด ในเมื่อบิดาของเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการบริหารแบรนด์ MarZelo เลยแม้แต่น้อย ท่านดูแลจัดการเรื่องที่ดินและอสังหาริมทรัพย์อันเป็นสมบัติของตระกูลคอนสแตนเซีย ส่วนแบรนด์ MarZelo นั้นเขาเป็นคนก่อตั้งมันขึ้นมาด้วยตัวของเขาเอง
“ในข้อมูลบอกว่ามันมีลูกทั้งหมดสามคน ลูกสาวคนเล็กของมันชื่อละอองฝน อายุ 19 ปี ในเมื่อมันมีเจตนาอยากส่งน้องมันมาเป็นเมียน้อยของพ่อฉัน ฉันก็จะเอาลูกสาวของมันมาเป็นเมียเก็บ อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะทำหน้ายังไง ไอ้สิทธิชัย!”