EP.3 ไอ้หัวขโมยสารเลว

1209 Words

EP.3 ไอ้หัวขโมยสารเลว ทันใดนั้น มาร์เซโลนึกบางอย่างขึ้นได้ “งั้นเอาอย่างนี้สิ” เขาดีดนิ้วเปาะ “ชวนแม่ครัวคนสวยของนายไปล่องเรือด้วยกัน จะได้ถือโอกาสปรับความเข้าใจ อยู่บนเรือยอช์ตหนีไปไหนไม่รอด ถ้าพูดดีๆ แล้วไม่เข้าใจ ก็อุ้มเข้าห้องเลย” มาร์เซโลหัวเราะอย่างที่กาเบรียลแน่ใจทีเดียวว่าอีกฝ่ายคงใช้วิธีนี้ปราบพยศสาวอยู่บ่อยๆ แต่พอนึกถึงสายตาเย็นชาของเธอในวันนั้นแล้ว เขาก็คิดว่าเธอคงไม่ยอมไปล่องเรือง่ายๆ และคงไม่ยอมให้อุ้มหรือแม้แต่แตะต้องร่างกายเป็นแน่ “คงต้องฉุดเท่านั้นล่ะ” กาเบรียลถอนหายใจเฮือก “ก็ฉุดสิ” มาร์เซโลหัวเราะราวกับไม่เห็นจะยากเย็นตรงไหน เล่นเอาเสียกาเบรียลกับลูซิโอหันไปมองญาติผู้พี่ที่แสนจะดิบห่ามอย่างอึ้งๆ “ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยถ้าเราให้ความสำคัญจริงๆ ก็ใจอ่อนทั้งนั้นแหละ นายไปฉุดมา แล้วก็ขอโทษด้วยการทำอะไรที่มันโรแมนติกสักหน่อย เช่นว่า...อาจจะให้ลูซแต่งเพลงขอเธอแต่งงาน” มาร์เซโลไม่พูดเปล่า หยิบแก้วไวน์ของกาเบรียลที่วางไว้บนโต๊ะมาถือไว้ด้วยท่าทางราวกับเจ้าชายอสูรในเทพนิยายผู้มั่นใจว่าภายใต้เปลือกนอกอันชั่วร้ายของตัวเองนั้นยังมีความน่าหลงใหลซ่อนอยู่จนสามารถพิชิตใจโฉมงามได้ “จากประสบการณ์ส่วนตัวของฉัน รับรองว่าเจ้าหล่อนหายโกรธแน่ๆ” ว่าแล้วมาร์เซโลก็ยกแก้วไวน์ขึ้นจิบ ขณะกาเบรียลคิดใคร่ครวญว่าเขาควรจะเชื่อหรือไม่เชื่อมาร์เซโลดี อันที่จริงเขาไม่ชอบใช้วิธีการรุนแรงสักเท่าไหร่ เพราะเขาเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่าไม่มีผู้หญิงที่ไหนจะชอบการบังคับขู่เข็ญมากเกินไปนัก แค่ที่ผ่านมาเขาก็รู้สึกผิดต่อปาริดามากพออยู่แล้ว หากเขาไปฉุดเธอมาจริงๆ ต่อให้เขาขอร้องลูซิโอให้ช่วยแต่งเพลงที่เพราะที่สุดมาให้ เธอก็คงไม่หายโกรธเขา เว้นเสียแต่เขาจะสามารถทำให้เธอเชื่อได้เสียก่อนว่าเขารู้สึกอย่างไรต่อเธอ แต่ทันใดนั้น กาเบรียลก็เริ่มครุ่นคิดแผนการบางอย่างได้ เขาหันไปมองลูซิโอที่นั่งอยู่ตรงข้ามกันอย่างไม่มีความคิดเห็นใดๆ “นายช่วยอะไรฉันหน่อยสิ” กาเบรียลยิ้มมุมปาก ลูซิโอจึงกลอกตาไปมาอย่างใคร่ครวญกับตัวเองว่าลูกพี่ลูกน้องจะให้เขาช่วยอะไร ก่อนจะแบมือข้างหนึ่งออก แล้วกระดิกนิ้วขึ้นลงเป็นความนัยว่าหากจะให้แต่งเพลงง้อเมียจริงๆ ละก็... ไม่ฟรีหรอกนะ! “เค็มชะมัดเลยว่ะ! คอยดูเถอะ ถึงคราวนายบ้าง ฉันจะหัวเราะเยาะให้สะใจไปเลย” กาเบรียลบอกอย่างหมายมาด “ยาก” ลูซิโอตอบกลับอย่างมั่นใจ “ฉันไม่หาเรื่องปวดหัวมาให้ตัวเองเหมือนนายหรอก ผู้หญิงน่ะเป็นเพศที่น่าปวดหัว เชื่อใจไม่ได้สำหรับฉัน!” ชายหนุ่มบอกแล้วก็กระตุกยิ้มสำทับต่อคำพูดของตัวเอง เพราะความผิดหวังที่เคยมีมา มันทำให้ประตูหัวใจของเขาถูกลงกลอนไว้ไม่ให้ใครเข้าถึงและจะไม่ยอมให้ใครบุกเข้ามาง่ายๆ อสูรมาร์โลมองลูกพี่ลูกน้องต่อรองราคาค่าแต่งเพลงแล้วแอบส่ายหน้า มันดูอ่อนประสบการณ์และดูหมดท่าเกินไปถ้าจะต้องแต่งเพลงง้อผู้หญิง ผู้หญิงเป็นเพศที่อ่อนแอและแน่นอน...หัวใจของพวกเธออ่อนราวกับขี้ผึ้ง แค่รู้หลัก เข้าถึงให้ตรงจุดแล้วจุดไฟร้อนเผาใจพวกเธอ เพียงแค่นี้สาวๆ จะหนีไปไหนพ้น มาร์เซโลหัวเราะในลำคอก่อนจะดื่มไวน์ในแก้วจนหมดอย่างอารมณ์ดี หัวสมองคิดไปไกล ว่าคืนนี้เขาจะไปนอนค้างซุกอกสาวที่ไหนดี... 5 เดือนต่อมา… สีดำ คือสีแห่งท้องฟ้าอนธการ สีแห่งอำนาจกล้าแกร่ง ลึกลับ แต่กลับชวนให้น่าค้นหา... คำนิยามของผลิตภัณฑ์น้ำหอมตัวใหม่ภายใต้แบรนด์ MarZelo โดยชื่อรุ่นของน้ำหอมที่กำลังจะเปิดตัวปลายปีนี้คือ MarZelo No.3 เป็นน้ำหอมตัวที่สามที่เขาจะส่งลงแข่งขันแย่งพื้นที่ตลาดจากน้ำหอมแบรนด์อื่นๆ ขวดน้ำหอมทรงสูงจับถนัดมือสีดำวาววับ ฝาขวดมีปลายแหลมคล้ายหัวลูกศรแปลกตา แน่นอนว่าแบรนด์แอมบาสเดอร์ของสินค้าไม่ใช่ใครที่ไหน...เขานั่นเอง ก็ในเมื่อเขามีชื่อเสียงโด่งดัง เป็นที่รู้จักไปทั่วโลกอยู่แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องจ้างดาราที่ไหนมาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์โฆษณาสินค้าให้ เขานี่ล่ะจะเป็นศูนย์กลางทั้งหมดเอง... “คุณมาร์เซโลครับช่วยดูผังแผ่นโฆษณาหน่อยครับ ว่าต้องปรับแก้ตรงไหนหรือเปล่า” อลันผู้จัดการฝ่ายการตลาดและโฆษณาถือชาร์ตมายื่นให้กับเจ้านายหนุ่ม ที่กำลังยืนพินิจพิเคราะห์บรรจุภัณฑ์สีดำราวกับคริสตัลบนแท่นวาง อย่างพยายามมองหาจุดดีจุดด้อยเพื่อแก้ไขให้งดงามยิ่งขึ้น ชายหนุ่มรับแผ่นชาร์ตมาถือไว้ แผ่นโฆษณาที่จะใช้ลงโฆษณาในสื่อสิ่งพิมพ์จัดทำเป็นสองสีคือขาวดำ ด้านบนกว่า 70 % ของหน้ากระดาษเป็นสีดำตัวหนังสือสีขาวลงรายละเอียดเอาไว้คร่าวๆ มีรูปมาร์เซโลขี่ม้าซึ่งกำลังทะยานไปข้างหน้าอยู่ตรงกลาง ส่วนด้านล่างพื้นขาวนั้นมีขวดน้ำหอมแวววับเด่นหราอยู่มุมล่างขวา พื้นที่ว่างด้านซ้ายเขียนคำนิยามของน้ำหอมเอาไว้ “ไม่ต้องแก้ไขอะไรแล้ว” หลังจากยืนมองอยู่เกือบยี่สิบนาที เขาก็ส่งคืนให้กับอลันซึ่งมีสีหน้าโล่งใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเจ้านายหนุ่มไม่สั่งแก้ เพราะถ้าสั่งแก้คราวนี้เห็นทีว่าจะกลายเป็นการแก้ครั้งที่สิบพอดี “ไปจัดการตามนี้ได้เลย อ๋อ...ส่วนเรื่องถ่ายโฆษณาน้ำหอมตัวนี้ ฝากดูแลให้พร้อมด้วยนะอลัน เราจะไปถ่ายกันที่ ริโอ เดอ จาเนโร” “ครับคุณมาร์เซโล เรื่องนี้ผมให้ซินดี้เป็นคนจัดการครับ ไม่ต้องเป็นห่วงทุกอย่างเรียบร้อยครับ” “ขอบคุณมาก งานเปิดตัวน้ำหอมคราวนี้ฉันอยากให้ยิ่งใหญ่เป็นที่กล่าวขวัญถึง หวังจะตีตลาดน้ำหอม แล้วโกยส่วนแบ่งทางการตลาดมาให้มากที่สุด ฉันจึงไม่ต้องการให้มีอะไรสะดุด หรือมาทำให้งานต้องเลื่อนออกไป” “ครับคุณมาร์เซโลไม่ต้องเป็นห่วง” อลันผู้จัดการหนุ่มไฟแรงวัย 40 ปี มากประสบการณ์ทางด้านการตลาดและโฆษณา ผลงานของเขาที่ผ่านมาล้วนน่าสนใจจนมาร์เซโลต้องรับเอาไว้พร้อมกับเงินเดือนสูงลิบลิ่ว แต่ก็นับว่าคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้มที่ได้คนมือฉมังมาร่วมงาน “แย่แล้วครับคุณมาร์เซโล แย่แล้ว!” เอ็นริโก้เลขาฯ คนสนิทวิ่งหน้าตาตื่นมาหาเจ้านายหนุ่มพร้อมกระดาษในมือ อลันซึ่งทำท่าจะเดินจากไปหมุนตัวกลับมามองเอ็นริโก้ด้วยความแปลกใจ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more