Cousins
2085 Words
Janelle POV
Nakaka ilang lingo na din ako sa skwelahan na to. Talaga ngang may sabi ang skwelahan ng mayayaman, sobrang advanced ng lessons nila at makabago ang mga ginagamit nila.
Nagkaroon ng activity sa isang klase namin, kinailangan nito na magkapartner sa isang Gawain. As gaya ng inaasahan ko, walang gusto makipag pareha sakin.
Hindi na ako pinakealaman ng guro ko bagkus ito ay nagsimuka nang idiscuss ang gagawin naming sa araw nay un. Napa buntong hininga nalang ako. As usual, pag pareha na Gawain pero gagawin ko mag isa.
Nagdidiscuss na si mam sa gagawin naming ng biglang may naupo sa tabi ko. Nagtaka naman ako, sa unang pagkakataon may nagtangkang umupo sa tabi ko.
Pinabayaan ko nalang ito saka nakinig nalang sa gagawin. Nang matapos sabihin ang gagawin sa proyektong iyon, nagsimula na akong mag ayos ng gagamitin ko.
Humarap naman sakin yung tumabi sakin kanina. Ngumiti ito pero tinignan ko lang siya. Tumaas ang isa kong kilay saka ito napatawa.
“Hi partner!”
“Partner?”
“Oo, wala ka pang partner diba? Wala din ako kasi late ako, kaya tayo nalang partner, Oks lang ba?”
Nakita ko sa paligid ko na nagbubulungan sila saka koi to tinignan ulit. Hindi ko siya pinansin, pinagpatuloy ko nalang ang ginagawa ko.Kinuha niya mga gamit ko saka inayos na niya sa mesa.
“Anong ginagawa mo?” tumingin itpo sakin nang nagtataka.
“Uhm, tinutulungan kang maayos yung gamit dito.”
“Kaya ko na, iwan mon a ako.”
“Ouch naman, partner. Ano nalang gagawin ko?” tinignan ko siya gn masama.
“Malay ko sayo, gagawin ko to ng mag isa at kaya ko na.”
“Hala, walang ganyanan. Partner mo ko. Kelangan partners ditto diba?”
“Wala akong pake, mag isa kong tong gagawin.” Bigla itong lumapit sakin saka hinawakan kamay ko.
“Please naman o, kelangan ko ng partner, lahat sila meron na. Tsaka wala ka din namang partner kaya ako nalang.”
“Bitawan mo nga ako.” Ngumuso lang ito. Tinignan ko lang ulit siya.
“Fine, p[ero oras na mang gulo ka lang, umalis alis ka na.” bigla itong napangiti ng malaki.
“Promise, magpapakabait ako.” Tuymulong na ito sa Gawain naming. Siya yung gumagawa sa steps habang ako taga lista.
Natapos kami sa Gawain na nauna sa iba. Sinabi ng guro na kailangan idiscuss sa harapan kada partner ang observation nila.
Hindi ko naman ginusto yun. Naiinis ako na kailangan kong magsalita sa harap. Bigla naman iton naunang magvolunteer na magsasalita. Nanlaki ang mga mata ko nang tawagin na kami.
Sinamaan ko siya ng tingin pero parang wala lang ito sa kanya. Nag bulong bulongan nanaman ang nga kaklase naming nang naglakad na kami sa harap. Ang mokong ay may malapad na ngiti. Siya na din ang nagsalita para saming dalawa.
“Hi classmates, me and my partner Janelle will discuss what we have observed during the experiment.”
“G-good M-morning.” Nauutal kong sabi. Nakangit =I pa din ng malapad ang mokong nato.
“Anyway guys, so—“
Siya ang unang nagsalita saka sa kalagitnaan ibinigay na niya sakin yung parte sa kalahati ng ginawa namin.
Matapos kaming magpresent, pinaupo na kami. Doon ko lang narelaize na hindi ko pa alam ang pangalan niya samantalang siya, alam niya pangalan ko.
“A-anong pangalan mo?” tumingin ito sakin na may ngiti.
“I’m Caspian.” Inilahad niya ang kamay niya para makipag hanmdshake pero tinignan ko lang ito.
Hinay hinay niyang binaba yung kamay niya pero nakangiti pa din.
“Bakit nakipagpartner ka sakin?” para naman iton nagtataka na tinignan ako.
“Hindi ba pwede? Wala ka namang ibang partner diba?”
“Wala. Pero alam kong kinamum,uhian ako ng mga tao ditto.” Napatawa ito ng konti.
“Not me, wala ka namang kasalanan sakin eh. Anyway, the presentation was nice. Good teamwork.” Ngiti nito bago humarap sa nagsasalita.
Nakinig na din akop sa mga magppresent pa. Ayos din naman pala mauna kasi wala ka na ng kaba na tatawagin ka pa.
Natapos ang klase naming, nagbigay ng assignment si mam na gumagamit pa din sa partnership kanina.
Paalis na ako ng room nang bigla akong tawagin ni Caspian. Nagsitinginan ang mga kaklase ko saming dalawa. Ako naman ang nahiya para sa kanya.
“Hey partner. Kelan natin gagawin assignment natin?” tumingin ako sa paligid saka iantay ko muna na mawala nang tao sa room.
“Sa susunod, lapitan mo nalang ako pag walang tao.”
“Huh? Bakit naman?”
“Baka madamay ka sa ginagawa nila sakin.” Ngumiti lang ulit ito.
“Don’t worry, walang gagalaw sakin ditto.” Ang confident niya dun. Napatingin nalang ako sa kanya.
”A-ano, mamaya nalang katapos ng klase.”
“Ganun ba? Okay sige, antayin analng kita dun sa may field. May mga tables and benches naman dun.”
“Ha? Wag dun, madami makakita sakin. Ano sa room nalang katapos ng klase.”
“Eh? Di pwwedeng magstand by sa room katapos ng klase. Ganito nalang, how about sa isang café?” café? Wala akong pera para ganun.
“ha? Wag dun, sa ano nalang..” napapikit ako, hindi naman pwede sa lounge ng visitors sa dorm.
“Sige, dun nalang sa may benches at mesa sa field.” Saka ako umalis para pumunta ng CR.
Tuwing break, dun ako pumupunta. Kumain man o ano, doon na ako nakatambay. Sa lunch naman, minsan sa library naman. Konti nalang kasi pera ko, kaya sobrang nagtitipid ako.
--
Natapos ang klase naming pero inantay ko muna na mag sialisan silang lahat sa building. Nang masigurado kong walang iba nang tao, bumaba na ako at nagpunta sa field.
Akala ko iiwan niya nalang ako sa tagal ko, pero nausrpresa ako na andun pa siya nakaupo. Nilapitan ko na ito saka umupo na sa harap niya.
“Hi! Bakit ang tagal mo?”
“M-may ginawa lang ako. Pasensiya na.”
“No worries, I was just reading the book. So start na tayo? Here’s coffee pala.” Hindi koi to nakita kanina. May dala pala ito coffee at cakes.
“I bet gutom ka na din, akay bumili nalang ako. Nagutom din kasi ako.” Napalunok ako.
“M-magkano babayaran ko?”
“Huh? Wala no, I decided to buy for you too. Alam ko matatagalan tayo kasya bumili na ako.”
Tinignan ko siya saka akonagpasalamat. Nang kakainin ko na yung cake, bigla namang dumating sina Corrine, Jessica at Lira. Mga ayaw sakin at pangunahin daw fans ni Cristoph.
“Hi Caspian. Oh, you’re with that girl. Naku! Eb careful. Baka gawin sayto ginawa sa pinsan mo.”
Tinignan ko siya ng may pakabigla pero ang mga mata niya ay nasa kanila, parang ayaw niya na andito sila.
“What’s it again? Look, we’re busy so please give us space.”
“Be careful with her Caspy, baka matulad ka kay cristoph at kung ano ano ipagawa sayo.”
“Okay, stop. Please leave.” Napayuko ako sa hiya. Nakita ko nalang silang tatlo na masama ang tingin sakin bago umalis.
“Go on. Eat. Don’t mind them. Kilala ko na sila. Don’t worry, I don’t judge you that way.”
“H-hindi k aba natatakot na gawin ko yun sayo?” ngumiti lang ito
“I believe you have your reasons. Kung hindi mo kayang sabihin, I won’t force it out on you. Sige na, kumain ka na para magsimula na tayo.”
Tinignan ko ulit ang cake tapos sa kanya. Hindi ko matatanggi na gutom na din ako, kaya kumain na ako sa cake bago kami magsimula.
Cristoph POV
I’m in the middle of the meeting nang biglang sumakit ulo ko. I was endurting the pain and Kuiya saw me. Kinalabit niya ako saka lumapit ito.
“Dude, you okay?”
“Y-yeah, sumakit lang ulo ko.”
“Want to dismiss this meeting lang muna?”
“No, wag na. Ikaw lang muna makinig and just decide for me.”
“Are you sure? Pwede naman nating ipostpone to.”
“Wag, sige patuloy mo nalang. I’m just gonna sit here. Baka sakaling humupa yung sakit.”
“Okay.”
Then after ilang oras, natapos din ang meeting at diretso akong pumunta sa office ko, may private room ako dun kaya dun lang muna ako humiga.
Migraine is attacking me again. Just then nagulat ako na naririnig ko boses ni Mommy. Miluat ko mga mata ko to see her already at my side.
What the? Anong nagyari? I looked at Kuya Alex at the door, leaning at the sides.
“Sorry dude, hyad to call her.” He smirked.
“Gago” I whispered na mukhang naintindihan naman niya because he laughed.
“Tita, I’ll go ahead po. Akon a po mag asikaso sa ibang kailangan niyang gawin.” Then he saluted at me with a teasing laugh. Bullshit.
“Okay, babe. Ingat ka din.” Mom said na may dalang tubig. Lumapit ito sakin saka ako pinainom ng gamot.
“Here. I told you not to go to work this morning. Bakit baa ng kulit jmo?” she said.
“Kahapon pa masakit ang ulo mo. Bakit ang titigas ng ulo niyo.” Mom said again.
“I’m fine now Mom.” I said and smiled.
“Wag mo akong ma I’m fine I’m fine jan. Manang mana kayo sa daddy niyo.” She said bago tumayo.
“Mom I’m okay, I promise.” Tinignan lang ako ni Mommy then she narrowed her eyes at me.
“Cristopher Gabriel Montecillo. Are you taking me as a fool?” Patay, complete name na.
“Hindi Mommy, I’m really okay. Baka kelangan lang ng pahinga. Alam mo na.”
Napakamot nalang ako sa aking batok. Hindi talaga naming kayang lokohin si Mommy. She knows us very well pag may tinatago kami.
“Mom, I can do my work now. I promise. Okay na pakiramdam ko. Kinailangan lang ng pahinga, mom.”
“Fine, but I want you home before 5. I’m gonna tell your Kuya Alex para masigurado kong papauwiin ka niya ng hindi pa 5.”
“Mom naman.” I complained but she looks so swerious.
“That or come with me para maiuwi na kita. I won’t have it the second time around that someone passed out sa office niya.”
“Mom, mas Malaki naman hawak ni Kuya Matt kaya ganun nalang siya kabusy.”
“Malaki ma hindi, you are coming home early. Don’t test me Cristopher.”
“Opo, uuwi nap o ng maaga.” Napayuko nalang ako.
“Good. I’m going then. Drink a lot of water and please, eat on time.” She said before she went out syempre not after she kissed my forehead goodbye.
--
Buong araw akong naka upo lang sa desk ko. It was already 4pm and I know may dadating na para iremind akong dapat na akong umuwi.
And I wasn’t wrong. 4.30pm, dumating si Kuya at my door with a big smirk. Nililibot sa kanyang mga daliri yung keys ng kotse.
“Cmon baby boy, uwi ka na daw.” I rolled my eyes.
“Nang dahil sayo, kelangan akong maaga umuwi. Tarantado ka kasi, tawagin ba si Mommy na pwede naman akong magpahinga.” Tumawa ng malakas si Kuya.
“Oks lang yan, dude, you will get over it. Happy relaxing.” Bulong niya sakin bago siya naunang lumakad.
“Sira ulo.” Bulong ko saka naman ako nakatanggap ng message from Tiff. I smirked then humabol kay Kuya.
“Tiff texted” sabi ko nang maabutan ko siya.
“O, ano daw?”
“Gusto niyang sumabay, she’s in the mall.”
“Sige ba.” I smiled.
“Okayyy.” Malapad ang ngiti ko ng nagtext back ako.
---
Naghihintay kami ni kuya sa may parking nang lumabas si Tiff kasama si Trina. I was with wide smile while si Kuya was shock,ed na kasama nito si Tiff.
“What the hell?” saka ako tinignan ng masama. Nagkibit balikat lang ako.
“That’s what you get for being a bull to me Kuya.” I said saka tumawa nang palabras na ako.
I walked towards them pero napahinto ako nung may Makita ako.
“What the f**k?” nasabi ko nalang.
I saw her with another guy. And it’s not just another guy..
Walang hiya, pinsan ko pa ang kinasama niya.
- Writer
