"ฮาโหลค่าคุณเลขา" เสียงเล็กแผดเสียงเรียกเลขาสาวหน้าห้องดังมาแต่ไกล น้ำฟ้าที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงานด้วยความเหม่อลอยรีบเงยหน้าขึ้น
"พะพาย...มาหาบอสเหรอ" ใบหน้าสวยยกยิ้มบางๆ เมื่อเห็นร่างบางของเพื่อนสนิทเดินอารมณ์ดีเข้ามา
"มามี๊ให้มาตามเฮียกลับบ้าน" พะพายมุ่ยหน้าด้วยความเบื่อหน่ายกับเหตุผลที่ต้องมา
"ฮ่าๆ ดูทำหน้าเข้า"
"ไม่รู้ว่าจะทำงานไปถึงไหนพายล่ะเบื่อจริงๆ หรือว่าเฮียติดสาว"
"ฟ้าก็ไม่รู้ เรื่องของเจ้านายฟ้าไม่ยุ่ง" เธอนั่งลงดังเดิมแล้วเอ่ยออกไป ในใจเจ็บนิดๆ เพราะสิ่งที่พะพายคาดเดาก็ถูกอยู่บ้าง เพราะจนป่านนี้คนที่ชื่อว่าเมย์ยังไม่ได้ออกจากห้องของบอสเธอเลย
"ไม่ได้แล้ว ปล่อยแบบนี้ไม่ได้" พะพายพูดจบแล้วผลักประตูเข้าไปทันที
"พายเดี๋ยว..." น้ำฟ้าไม่ทันที่จะเอ่ยห้ามเพื่อนสนิทที่กำลังจะเปิดประตู ทว่ากลับไม่ทันเสียแล้ว ประตูห้องทำงานถูกเปิดค้างโดยฝีมือของพะพายที่กำลังยืนอึ้งกับสิ่งที่เห็น
น
