CHAPTER 20
“อยากรู้ก็แค่ไปหา ดูเหมือนว่าพี่หวานจะเครียดด้วยนะ” ไอ้บีมมันฉลาดพอจะเห็นอย่างที่ผมเห็นไปแล้วสีหน้าของมันเรียบเฉยมากแต่คงน้อยกว่าผม ผมดูเข้าถึงยากยิ่งกว่ามันแต่แล้วบุคคลที่สามและสี่ก็เข้ามาทำลายบทสนทนาระหว่างผมกับมันจนได้ เป็นผู้หญิงสองคนที่ทำทางเขินอายบิดเนื้อตัวทำทีไม่อยากเดินเข้ามาทว่าเท้าเธอคงไม่ให้ความร่วมมือมั้งถึงมาหยุดตรงหน้าผมกับไอ้บีมอย่างเหมาะเจาะ “มีอะไรหรือเปล่าครับ”
แน่นอนเป็นเสียงไอ้บีมไม่ใช่ผม
มันมีความอัธยาศัยดีกว่าผมหลายเท่า
“ขอไลน์พี่...”
“เมียมันดุนะ” แค่เห็นสายตาผู้หญิงมองมาจบที่ผมไอ้บีมก็ขัดขวางทันการ “มันไม่เอาใครหรอกนอกจากเมียมัน”
“ไม่ใช่โสดหรอ”
ผู้หญิงคนนี้หรี่สายตาไม่เชื่อในสิ่งที่ไอ้บีมพูดนักส่วนผมก็เงียบไม่ตอบหรือสนใจอะไรนอกจากมองไปทางต้นเหตุในการทำให้เครียดก็พบว่าเป็นเหมือนเดิมเขายังดื่มกินไม่สนเหี้ยอะไรนอกจากความสนุกสนาน
“ไม่โสดหรอกครับ ข่าว
