ตอนที่ 1

1050 Words
“โอ๊ย ! นี่เธอ ระวังฟันหน่อยสิ” ชิณณ์ดันหัวที่ซุกอยู่กลางหว่างขาของเขาออก พรีมที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นตรงหน้าเขาเงยหน้าขึ้น หญิงสาวใช้หลังมือเช็ดปากแรง ๆ เธอจ้องคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้บุผ้าสีแดงเลือดหมูด้วยสายตาดุ ใบหน้าน่ารักบูดบึ้ง ทั้งไม่พอใจ ทั้งคับแค้นใจ “ก็บอกแล้วว่าทำไม่เป็น” “ไม่เป็นก็ต้องหัด จะได้หมดหนี้เร็ว ๆ บุญหัวแค่ไหนแล้วที่ฉันสละเวลาเอาตัวมาให้เธอทำงานแลกหนี้” “ฉันไม่ได้เป็นหนี้แก เอ่อ...คุณ” พอถูกเขาหรี่ตามอง พรีมก็รีบเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้เรียกเขา “จะเถียงทำไม เถียงไปก็ไม่มีประโยชน์ รีบ ๆ ทำ ฉันมีงานอีกเยอะต้องไปดูแล ไม่มีเวลามานั่งให้เธอลวนลามทั้งวันหรอกนะ” พรีมเบะปาก หญิงสาวหลุบตามองสิ่งที่เธอต้องใช้ปากกับมัน แล้วถอนหายใจ ใหญ่ขนาดนี้ ใครจะไปอมไหว แล้วเมื่อกี้อมตั้งนานก็ไม่แตกสักที เธอไม่อยากทำแล้ว...เมื่อยปากไปหมด จะอ้วกด้วย ครั้งแรกเอาแค่ห้าร้อยก่อนก็ได้ “ว่าไง จะต่อไหม” ชิณณ์ถามอย่างหงุดหงิด เธอทำแค่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ แบบนี้ เขาค้างนะโว้ย ! เขาอยากจะบีบปากเธออ้ากว้าง ๆ แล้วกระแทกใส่แรง ๆ ให้สะใจ แต่ก็ต้องยั้งความคิดไว้ เพราะได้เอ่ยปากไปแล้วว่า ให้เธอเลือกทำงานเอง “ไม่ต่อแล้ว ฉันเอาห้าร้อยก็ได้” พรีมลุกขึ้นแล้วเดินถอยหลังไปสามก้าว หญิงสาวมองเขาอย่างระแวง ชิณณ์สูดลมหายใจลึกแล้วระบายออกช้า ๆ เขาพยายามอดกลั้นแล้วนะ แต่อารมณ์หนุ่มก็พลุ่งพล่านเหลือเกิน “งั้น...ขอสไลด์กลีบหน่อย” ไม่ไหวหรอก เขาอดไม่ไหวจริง ๆ ก็เธอเล่นใช้ปากแบบเงอะงะอย่างกับสาวมัธยมไร้เดียงสา มันเร้าอารมณ์เขาจนเตลิดสุดกู่ ถ้าไม่ได้ปลดปล่อยสักรอบ เขาได้เดินขาถ่างออกจากห้องแน่ เพราะเจ้ามังกรร้ายกลางเป้าคงไม่สงบลงง่าย ๆ และถ้าขืนออกไปแบบนี้ เขาต้องอับอายลูกน้องแย่ “มะ...ไม่” พรีมถอยหลังหนี แต่ห้องนี้ก็แคบเหลือเกิน ถอยไปไม่กี่ก้าวเธอก็ชนเข้ากับขอบเตียงจนเสียหลักล้มลงนอนหงาย เปิดโอกาสให้คนหื่นหน้ามืดตามัวตามมาคร่อมเธอไว้ใต้ร่างสูงกำยำ เขารวบจับข้อมือบางสองข้างไปกดไว้เหนือศีรษะ กดหัวเข่าข้างหนึ่งแทรกลงกลางหว่างขาเรียวที่ห้อยอยู่ข้างเตียง ท่าทางน่าหวาดเสียวทำให้พรีมมองเขาด้วยสายตาตื่นตระหนก “เอาหน่อยน่า ไม่เสียหายหรอก” ชิณณ์ว่าพลางล้วงมือลงใต้ชายกระโปรงทรงสอบที่สั้นเหนือเข่าเล็กน้อยของเธอ “ไม่เอา ! วันนี้ฉันเอาแค่ห้าร้อยก็พอ” พรีมทั้งโวยวาย ทั้งดิ้นรน “แล้วเมื่อไรจะครบสองแสนสักที” ชิณณ์ลูบไล้ขาอ่อนด้านในเบา ๆ “ไม่ครบก็จะทำต่อไปเรื่อย ๆ” พรีมรีบบอกเสียงสั่น เธอกลัวเขาล้วงมือขึ้นมาสูงกว่านั้น “หืม...แน่ใจ” “นะ...แน่ใจ” “อยู่ทำงานกับฉันนานขนาดนั้น เธออาจจะถูกไล่ออกจากงาน” “ฉันหางานใหม่ก็ได้ แต่ฉันจะไม่ให้คุณมาแตะต้องตรงนั้น ฉันจะเก็บไว้ให้สามีของฉัน” ชิณณ์ยิ้มเยาะแม่สาวพรหมจรรย์ ความคิดของเธอช่างเบบี๋ดีแท้ “แล้วจะเอาไง เธอทำฉันค้าง” ชิณณ์ดึงมือออกมาจากใต้กระโปรง เขาลูบแก้มนุ่มเบา ๆ “คุณก็ชักเอาสิ” พรีมสะบัดหน้าหนีมืออุ่นร้อน ใจสาวเต้นโครมคราม “ชัก…” ชิณณ์สูดลมหายใจลึก เขากดฝ่ามือลงบนที่นอนข้างใบหน้าเธอ “นี่แม่สาวบริสุทธิ์ผุดผ่อง ถ้าเธอไม่ทำ ฉันจะไปให้คนอื่นทำให้ คนอย่างฉันไม่จำเป็นต้องชักว่าว” ชิณณ์ว่าพลางลุกขึ้น เขาไม่จำเป็นต้องง้อเธอก็ได้ มีผู้หญิงมากมายที่เขาสามารถเลือกมาขึ้นเตียงได้ โดยไม่ต้องออกแรงสักนิด “คุณ !” พรีมรีบลุกขึ้นดึงชายเสื้อเขาไว้ “อะไร” ชิณณ์หันมามองคนที่ดึงเขาไว้ด้วยใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์เท่าไรนัก “ช่วงที่รอฉันชดใช้หนี้ให้คุณหมด คุณอย่าเพิ่งไปมีอะไรกับคนอื่นได้ไหม ฉะ...ฉันไม่อยากทำแบบนั้นกับคุณต่อจากคนอื่น” ชิณณ์หลับตาลง เขาสูดลมหายใจลึก ก่อนจะลืมตาขึ้นมามองผู้หญิงขัดดอกที่แสนจะเรื่องมาก “ฉันจำเป็นต้องทำตามที่เธอบอกไหม” “เอ่อ...ถ้าคุณยอมทำตาม ครั้งนี้ฉันจะ...จะใช้มือทำให้ก็ได้” ให้ใช้ปากเธอไม่ไหวแน่ ๆ หน้าอกก็ไม่อยากให้เขาทำ ยิ่งตรงนั้นก็ยิ่งไม่ได้เลย เธอกลัว “แต่บริการมือไม่อยู่ในข้อตกลงของเรา” “คุณก็ตั้งขึ้นมาใหม่สิ ถ้าใช้มือ ฉันเอาแค่ร้อยเดียวก็ได้” พรีมลดราคาค่าบริการแบบลดกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์สุด ๆ “แต่คุณต้องสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้กับใคร ในระหว่างที่ฉันกำลังใช้หนี้คุณอยู่” ชิณณ์มองหน้าหญิงสาวอย่างครุ่นคิด ทำไมเขาต้องยอมเธอทุกเงื่อนไขด้วยวะ ใช่...ครั้งนี้เขาก็จะยอมอีกแล้ว “อือ...ก็ได้ แต่ต่อไปนี้ ถ้าฉันต้องการเมื่อไร ไม่ว่าที่ไหน เธอก็ต้องพร้อมทำให้ฉันทุกที่ทุกเวลา โอเคไหม” “อะ...โอเคก็ได้ค่ะ” “งั้นก็ทำเลย ตอนนี้ เดี๋ยวนี้” ชินว่าพลางหันกลับมาหาเธอ เขายืนอยู่ข้างเตียง ส่วนเธอนั่งอยู่บนเตียง พอเขาหันไปหาหญิงสาว แก่นกายที่ทั้งใหญ่ทั้งยาวก็ชี้โด่ตรงหน้าเธอ เพราะเมื่อครู่ เขายังไม่ทันได้เก็บมันให้เข้าที่เข้าทาง และยังไม่ได้รูดซิปกางเกงด้วย พรีมผงะหน้าหนีด้วยความตกใจ หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD