LEXI'S POV
Napakaganda ng umaga ko, walang mga asungot na nanggugulo sa utak ko. I want to relax, saka ko na iisipin ang mga nalaman ko kapag makakalabas na ko sa pesteng lugar na ito.
Pero paano? Paano ako makakalabas ? Oo nga't buhay si Zaiko, pero sila Zeren na ang nagsabi wala silang malakas na proweba. And it means na magtatagalan pa ko sa loob ng lugar na ito. Pinikit ko ang mga mata ko, pero agad din akong napadilat ng bigla nalang lumitaw sa isip ko ang mukha ni Zenya. Ang mukha niyang walang emosyon.
F*ck? Ano kayang emosyon ang nakabalatay sa mukha niya noong ginagawa namin iyon? umungol ba siya?
Napatakip ako sa mukha ko ng maramdaman ko ang paginit ng pisngi ko. "Tangina, am I blushing? Hell why?!" impit na sigaw ko
Hindi na bago sa'kin ang ganitong pakiramdam, I don't k
