Chapter 8 อยู่ในเกม
ไอดินเดินพาโนรินกลับมาส่งที่โต๊ะ ท่ามกลางสายตาเบิกกว้างของกลุ่มเพื่อน อย่างไม่เชื่อว่าแม่ชีอย่างโนรินจะทำตามคำท้าจนสำเร็จ
“ทุกคน เออ…นี่ไอดิน”
เธอแกล้งปัดผมตรงลำคอเล็กน้อย เพื่อโชว์ผลงาน รอยคิสมาร์คที่ไอดินทำไว้ เรียกสายตาของเพื่อน ๆ ที่มองอย่างไม่เชื่อว่าโนรินจะทำตามเกมได้สำเร็จ
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนครับ ผมไอดิน เรียกผมดินเฉยๆ ก็ได้ อีกหน่อยพวกเราคงรู้จักกันมากขึ้น” ไอดินยิ้มน้อย ๆ พลางก้มหัวเพื่อทักทายกลุ่มเพื่อนสาวของโนริน ที่ตอนนี้นั่งตาเชื่อมละลายไปหมดแล้ว
สามสาวมองตาค้างพูดออกมาแทบพร้อมกัน
“ว้าว…”
“งื้อ หล่อจัด”
“ยัยริ้นนนนน”
ไอดินยิ้ม ก่อนจะทำทีท่าโอบบ่าโนรินอย่างสนิทสนม ส่วนโนรินจนได้แต่ฉีกยิ้มตามแบบเฝือน ๆ
“ดูไกล ๆ ยังโคตรหล่อ พอมายืนใกล้ ๆ บอกได้คำเดียวว่าหล่อโคตร”
มิมิวหันไปกระซิบกับกลุ่มเพื่อนด้วยแววตาวาววับ
“ถ้าไม่รังเกียจอะไร คุณดินมานั
