2
832 Words
ตฤณ มองเห็นเธอจากตรงนี้ เมื่อกี้ได้ยินเพื่อนเธอเรียกชื่อ แป้ง ชื่อสมกับตัว ขาวเนียนขนาดนี้ เธอกลับมาที่โต๊ะ ก็มีชายหนุ่มมาเกาะแกะเธอทันที หญิงสาวออกอาการเบื่อหน่ายยกขวดน้ำขึ้นดื่มแทน แล้วขยับตัวหนี แต่ฝ่ายชายยังคงตามติด อยู่ไม่ห่าง
มือบางเปิดกระเป๋า หยิบเงินขึ้นมาพันนึง ส่งให้เพื่อน
"กูกลับละ ถ้าไม่พอพรุ่งนี้กูเคลียร์ให้" เธอยัดเงินใส่มือเพื่อนทันที แล้วบอกลา เพื่อนถามออกมา ไหวไหมเป็นเสียงเดียวกัน คนถูกถามยิ้มรับ
"สบายมาก" แล้วเดินออกมาทันที ชายหนุ่มยิ้มกว้างแล้วรีบเดินตาม ตฤณรีบลุกแล้วบอกลาเพื่อน ก่อนจะเดินตามออกมาอีกคน
"แป้ง คุยกันก่อนสิ" ชายหนุ่มดึงแขนเธอไว้ แป้งร่ำ มองด้วยสายตาตำหนิ แล้วบอกให้ปล่อย ชายหนุ่มปล่อยมือออกทันที
"เลิกกับไอ้ท้อปแล้ว เราจีบแป้งนะ" ผู้ชายคนนี้เจอตามที่เที่ยวบ่อย ชื่ออะไรก็ไม่รู้ แต่ตามเธอมาสักพักแล้ว
"เลิกกับท้อปแล้ว แต่ไม่ได้แปลว่าจะอยากเป็นแฟนกับนาย เข้าใจไหม"
เธอบอกออกไปตรงๆ แล้วเปิดกระเป๋าหากุญแจรถ อีกคนยังคงเดินตามมาอย่างไม่ลดละ แล้วดึงเธอเอาไว้อีกที
"เล่นตัวจริงนะ" มันดึงตัวเธอไปใก้ล แป้งร่ำสะบัดตัวออกทันที
"อย่ามายุ่งกับกู" เธอตวาดมันลั่น ตฤณเดินเร็วๆเข้าไป ปกติเค้าไม่ใช่คนยุ่งเรื่องของใคร ยิ่งสถานการณ์แบบนี้ เสี่ยงโดนตีนค่อนข้างมาก แต่กับหญิงสาวคนนี้ เค้าทนไม่ได้จริงๆ
"มีอะไรกัน" เค้าส่งเสียงไป เธอหันมามองเค้า แล้วส่งยิ้มให้ทันที
"ที่รักช้าจังเลย แป้งรอตั้งนาน" เธอส่งเสียงหวานพร้อมเดินตรงเข้ามา กอดแขนเค้าเอาไว้ แล้วกระซิบเบาๆ
"พี่ช่วยแป้งด้วย มันบ้า" เค้าหันมองคนข้างๆ เธอยิ้มหวานใส่เค้า
"รอนานแบบนี้ แป้งจะงอนแล้วนะ" เธอทำน้ำเสียงอ้อน เค้าเดินมากับเธอผ่านหน้าผู้ชายคนนั้นที่มองไม่วางตา ก่อนจะก้มหน้าไปกระซิบถาม
"จอดรถเอาไว้ตรงไหนครับ" แป้งร่ำไม่รู้เลยว่า กลิ่นบุหรี่มันหอมอ่อนๆขนาดนี้ เธอคิดในใจว่า เค้าไม่ใช่เนิร์ดแน่ แต่จะเป็นเสืออย่างที่เพื่อนบอกหรือเปล่า คงต้องลองดู เธอหยุดเดิน แล้วเงยหน้าสบตากับเค้า
"มินิสีฟ้า" เค้ามองหารถตามที่เธอบอก ชายคนนั้นยังเดินตามมา
"เพื่อนแป้งบอกว่า แป้งยังไม่ได้คบใคร อย่ามาหลอกเราเลย"
ไอ้บ้าเอ้ย แป้งร่ำบ่นออกมา คนข้างๆหัวเราะออกมา
"เล่นให้เนียนหน่อยสิ" เค้าบอกเธอเบาๆ รถจอดอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว แป้งร่ำรีบดึงเค้าเดินไป แล้วดันตัวเค้าไปพิงที่รถ ก่อนจะกอดเค้าเอาไว้แน่น ชายหนุ่มยิ้มออกมา แล้วก้มลงหอมผมเธอเบาๆ แล้วดันตัวเธอออก สบตากับเธอ แล้วหอมแก้มเธอเบาๆ คนที่เดินตามมา อ้าปากค้าง แป้งคบจริงนี่หว่า เธอส่งกุญแจรถให้เค้า
"เดี๋ยววนมาส่ง ขับออกไปก่อนนะ" เธอบอกกับเค้า แล้วเดินขึ้นรถตัวเองไป ปล่อยให้คนแปลกหน้าขับรถให้ก่อน
"สะใจมาก" เธอหัวเราะออกมา แล้วนั่งตัวตรง
"มันอ้าปากค้างไปเลย สมน้ำหน้า " เธอกำลังสะใจที่หนีมันได้สำเร็จ ต่อไปนี้คงไม่กล้ามายุ่งอีกแล้ว แป้งร่ำหันมามองคนข้างๆที่กำลังขับรถให้นั่ง "พี่จอดรถไว้ตรงไหน เดี๋ยวแป้งวนมาส่ง" เธอถามออกไป เค้าส่ายหน้า
"ไม่ได้เอารถมาครับ มากับเพื่อน" เธอถอนหายใจ "ดีเลย พี่ลงตรงไหนดีละ" เธอถามออกไป เค้าหันมามองหน้าเธอ
"หมดประโยชน์แล้ว ไล่เลยสินะ" เธอส่ายหน้า ทั้งที่รู้ว่าที่เค้าพูดคือความจริง"
เปล่า ไม่ได้ไล่ไง คือแป้งถามเฉยๆ" เธอตอบเสียงสั่น คนฟังยิ้มออกมา
"ไปส่งผมหน่อย คอนโดอยู่ตรงนี้เอง" เค้าบอกเสียงเรียบ เธอพยักหน้า "โอเชค่าา"
รถมินิคันเล็กเลี้ยวเข้าไปในคอนโดหรู เธอถอนหายใจออกมา ก่อนจะเป่าปากดมลมหายใจตัวเอง
"ข้างหน้ามีด่าน เกือบแล้ว" เธอบอกออกมา แล้วมองภายนอก เค้าขับรถวนขึ้นมาจอดที่จอดรถอย่างชำนาญ
"พี่อยู่ที่นี่หรอ แพงน่าดู" เค้าพยักหน้าก่อนจะดับเครื่องยนต์ เค้าหยิบกุญแจรถเอาไว้ แล้วเปิดประตูออก
"ลงมาเถอะ ออกไปเจอด่าน อยู่ในรถอึดอัดเปล่าๆ" เค้าชวนด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แป้งร่ำลุกขึ้นเดินตามออกไป เธอไม่รู้เลยว่า เธอเดินเข้าไปในถ้ำเสือเสียแล้ว
- Writer
