คู่ปรับ

1113 Words
ชญานีเดินไปอย่างเซ็ง ๆ จุดมุ่งหมายก็คือที่เดิม ริมลำห้วย แต่เมื่อไปถึงที่ที่เธอนั่งประจำ เธอก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ แค่เห็นแผ่นหลังของเขา เธอก็จำได้แล้ว ยังเจ็บใจที่ถูกเขาสั่งสอนในวันก่อนไม่หาย เด็กสาวหยิบเศษดินที่อยู่ใกล้เท้าขึ้นมาหนึ่งกำมือ พร้อมกับสาดไปที่ยังเขานั่งอยู่ สวบ... แกล้งให้เฉียด แต่ก็มีเศษส่วนหนึ่งกระเด็นไปโดนตัวของเขาอยู่ดี เขารีบหันมา “นี่... เธอจะทำอะไรยายเด็กคนนี้ เธอกล้าดียังไงมาทำแบบนี้หึ” เห็นหลักฐานคาตา ชญานีกำลังก้มลงไปหยิบเศษดินอีกที สายตาของเขาเอาเรื่อง รีบลุกขึ้นปัดกางเกงของตัวเอง และปัดแขนขาที่โดนเศษดิน “อ้าว... นั่นคนหรือ นึกว่าไม่ใช่คน” ตอบแบบไม่มีกลัวเกรงสักนิด พร้อมกับปัดมือเอาเศษดินที่ติดอยู่ออก ยกมือขึ้นมากอดอก องศาก้าวขายาว ๆ เข้ามาหาเธอ ก่อนจะหยุดอยู่ตรงหน้า “พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรือไง” ก้มลงมาใบหน้าแทบจะชิดกับใบหน้าของสาวน้อยอยู่แล้ว “สั่งสอนสิ” หน้าตาแดงที่ถูกเขาต่อว่าอีกครั้ง “แต่เธอไม่จำ” “เอ๊ะ!” จากกอดอก ลดมือลงมาเท้าสะเอว มองหน้าเขาแบบไม่พอใจ “ทำไมหึ เธอจะมีปัญญาทำอะไรฉัน ยายเด็กดื้อ” ไม่พูดเปล่า องศาที่ตัวใหญ่กว่าเยอะ ใช้มือหนาของตัวเองวางไปที่หัวของชญานี แล้วแกล้งออกแรงบีบ “ไอ้บ้า” ยกสองมือขึ้นจับมือของเขาที่จับหัวของเธอเขย่าอยู่ “ปล่อยนะ” จับมือของเขา พยายามเอาออก “ไม่ปล่อย เรื่องอะไรฉันจะปล่อย เธอมาหาเรื่องฉันก่อนเอง ต้องขอโทษก่อนสิ ยายเด็กเหลือขอ” “นี่ อย่ามากล่าวหาฉันนะ” ชญานีออกแรงถีบและแตะ องศาฉากหลบ แต่มือก็ยังคงจับหัวของชญานีแน่น ดูท่าแล้ว ชญานีจะเสียเปรียบเขาอยู่มาก เมื่อแตะไม่โดน จึงใช้มือของตัวเองชกเขา แต่ก็ไม่ถนัดเอาเสียเลย แขนของเธอสั้นกว่าแขนของเขา “ฮ่า...” องศาหัวเราะเยาะใหญ่ ตลกในท่าที และยิ่งเห็นว่า ชญานีเสียเปรียบเขาอยู่มาก ก็ยิ่งส่งเสียงดัง “แน่จริงใช่ไหม โธ่เอ๊ย! ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” “นายมันเก่งแต่กับผู้หญิง และเด็ก หึ... ปล่อยนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ถ้าฉันหลุดไป นายเจอดีแน่” “คำก็เจอดี บอกว่าตัวเองเก่ง เอาสิ หลุดออกไปจากกรงเล็บของฉันให้ได้เสียก่อน” เขาท้า “หึ... เชี่ย... อุก...” ทำเสียง และกำหมัดพยายามจะชกไปที่หน้าอกขององศาให้ได้ แต่แขนของเธอก็สั้นกว่าเขา ชญานีเปลี่ยนแผน จับยึดแขนของเขาอีกข้างได้ แล้วก็กัดคมเขี้ยวลงไปในทันที “โอ๊ย” ร้องเสียงดัง และผลักหัวของชญานีออก “สมน้ำหน้า” ทำหน้าเยาะเย้ย เมื่อเห็นองศาสะบัดมือเร่า ๆ “อ้อ... ได้ ประกาศสงครามใช่ไหม” เขากระโจนเข้าหาเธอ ชญานีไม่ทันระวัง ตั้งท่าหมุนตัว จะใส่เกียร์หมาแล้วออกวิ่ง แต่เท้าของเธอกลับเหยียบใส่ก้อนดินก้อนใหญ่ ข้อเท้าพลิก “วะ... ว้าย!” ตะโกนสุดเสียง ร่างเล็ก ๆ เซถลา ทำท่าหน้าจะคว่ำ มือขององศารีบคว้าร่าง แต่น้ำหนักถึงจะเล็กกว่า แต่ทิ้งตัวไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก ก็พาให้ร่างหนาใหญ่ของชายหนุ่มล้มกลิ้งไปกับเด็กสาวด้วย พรึบ... เขากอดเธอตัวกลม ตอนที่ล้มลงไป องศาจับร่างของชญานีพลิกขึ้น เขาเอาตัวเองกระแทกลงไป รับร่างของชญานีเอาไว้ด้วย อุก... ขี้ฝุ่นฟุ้งกระจาย ตุบ... เสียงร่างหนัก ๆ ที่หล่นกระแทกพื้นดินดังเอาเรื่องทีเดียว ทุกอย่างสงบลง... ใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงนิ้ว แล้วตอนที่ล้มลงไป จมูกของชญานีจุมพิตลงไปที่แก้มขององศาด้วย ลมหายใจของทั้งคู่เป่ารดกัน สายตามองเห็นนัยน์ตาของกันและกัน ทั้งคู่อยู่ใกล้กัน จนได้กลิ่นกายของอีกฝ่าย น้ำหอมที่เขาใส่หอมมาก จนติดที่ปลายจมูกของชญานี เด็กสาวหัวใจเต้นแรง เขากอดแน่น จนหน้าอกของเธอที่ไม่ได้เล็กสักนิดชิดแน่นไปกับกล้ามอกของเขา เสี้ยวนาทีที่ประจันหน้าประชิด เหมือนจะหยุดเวลา และทุกอย่างเอาไว้ แก้มของชญานีแดงแจ๋ เธอเขิน และรู้สึกถึงอ้อมกอดที่รัดแน่น และร้อนระอุขึ้น “ทำเก่งนักนี่ หึ... สุดท้ายเป็นยังไง เจ็บตัว” “ฉันไม่เจ็บ” ยังเถียงเขาอีก ทั้งที่ตอนนี้รู้สึกขาข้างที่เหยียบดินก้อนนั้น เริ่มเจ็บขึ้นมาแล้ว “ปล่อยสิ ลุกได้แล้ว” “ไม่” เขาจ้องหน้าเธอ เห็นแก้มแดง ๆ แบบนี้แล้ว ก็อยากจะแกล้งต่อ ชญานีน่ารัก องศาคิดแบบนี้จริง ๆ ตอนที่เห็นเธอครั้งแรก เขาก็สะดุดตาแล้ว “อย่ามาแกล้งน่า ฉันอึดอัด” อยากจะดิ้นออกจากอ้อมแขนขององศาใจจะขาด แต่ว่าก็กลัวหน้าอกของตัวเองจะเบียดชิดมากกว่าเดิม “ตอนที่ล้มลงมาเธอหอมแก้มฉัน” “หา! มันเป็นอุบัติเหตุ” “เหรอ แต่ฉันว่าเธอจงใจ แก้มของฉันเนี่ย ยังไม่มีสาวไหนได้จูบนะ” “อ้าย... พูดจาหยาบคาย” ทำเสียงจริตเหมือนผู้หญิง และทำหน้าขยะแขยงองศา และอีเดียจกับคำพูดของเขา “ใครจูบนาย ฉันไม่ได้พิศวาสนายสักหน่อย” “แต่ทำไมหน้าแดง” องศายังแหย่ “ไม่แดง” ปฏิเสธระรัว “เธอหน้าแดงมาก แดงแจ๋” “อึ๋ย” ทำตาหยี และปากแบน ๆ ส่ายหน้าหลุบ ๆ จุ๊บ... ไม่รู้กลใดทำให้องศาชิดปลายจมูกและริมฝีปากลงไปที่แก้มแดง ๆ ของชญานี สาวน้อยถึงกับตัวแข็งทื่อ ตาค้างโต ทำอะไรไม่ถูก “แลกกัน เธอจุ๊บฉันหนึ่งที ฉันก็จุ๊บเธอตอบ” “อะ...” อ้าปากค้าง ก่อนจะหุบอีกที ตอนที่องศาชิดหน้าลงมาใกล้ แล้วเขาก็ทำในสิ่งที่ทั้งตัวเขาไม่คาดคิด และเธอไม่คาดฝัน องศาแนบริมฝีปากของเขาลงไปที่ริมฝีปากของชญานี ความอุ่นร้อนจากริมฝีปากหนาของเขา ทำให้เด็กสาวถึงกับอึ้ง และรับรู้ได้ทั้งหมด ชญานีค่อย ๆ หลับตาลง พอเขาผละริมฝีปากออก เด็กสาวก็ใช้แรงที่มีทั้งหมดผลักเขาออก เป็นจังหวะที่องศาคลายอ้อมแขนด้วย ผลัก...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD