ก็คนมันเกลียดกัน
1180 Words
ไร่ณรงคนินท์
“มีอะไรกันเสียงดังเอะอะโวยวาย” คุณชวกรเดินออกมาจากในบ้าน พร้อมกับคุณนาถ
เมื่อคุณนาถได้เห็นใบหน้าของลูกสาวที่อาบไปด้วยเลือด นางก็หวีดขึ้นมาทันที
“ว้ายตายแล้ว ไปทำอะไรมานะนีน่าฮึ”
สองมือที่กุมอยู่ที่บาดแผลที่โดนลูกทรงกลมกระแทกเข้าไปชนจนเลือดออก แผลแตกแบบเป็นรอยเย็บมีเลือดออกมาซิบ ๆ
“เหมือนโดนลูกหนังสติ๊กค่ะ” บอกออกไปมือไม้สั่น ลดมือที่กุมแผลลง เพื่อให้คุณแม่ดูบาดแผล
“โอ้ย” ฉัตรธิดาร้องออกมาทันที
“เจ็บหรือลูก”
“ค่ะ”
“นี่คุณพานีน่าไปหาหมอเถอะ อย่างน้อยก็ต้องทำแผล จะเย็บหรือยังไง ค่อยว่ากันอีกที” น้ำเสียงร้อนรนด้วยความเป็นห่วง
“ไปค่ะ ไป” ประคองลูกสาวให้ลุกขึ้น ฉัตรธิดาหน้าจืดจนไม่มีสีเลือด
“ใครกันนะที่เล่นพิเรนทร์แบบนี้ ถ้าโดนลูกตาเข้าไปจะเป็นยังไง โธ่เอ๊ย” ผู้เป็นแม่อดที่จะบ่นไม่ได้
คุณชวกรชักจะมั่นใจ จะเป็นฝีมือของใครไปไม่ได้ นอกจากลูกสาวคนเดียวของเขาเอง ‘ชญานี’
คุณชวกรเรียกไวว่องให้ขับรถไปส่งคุณนาถกับฉัตรธิดาที่โรงพยาบาล ส่วนเขานั้นจะไปหาคนต้นเรื่องที่ก่ออันตรายแก่คนอื่นจนได้รับบาดเจ็บ แบบนี้ต้องสั่งสอนและเอาเรื่อง
ที่ตรงข้ามร้านป้าเพ็ญ
ซึ่งเป็นร้านค้าสหกรณ์ และขายอาหารตามสั่งและก๋วยเตี๋ยวด้วย
ฟานกับซานโต้ตบมือรัว ๆ ปากก็ชื่นชมลูกพี่ออกมา
“สุดยอดนะพี่ยี่หวา”
“ใช่พี่เก่งอะไรแบบนี้ ยิงโคตรแม่น โดนหน้าโป๊ะเข้าไปที่หน้าผากของพี่นีน่าเลย ผมเห็นเลือดกระเด็นออกมาเลยครับ”
ยี่หวารวบเอาหนังสติ๊กเข้าไปเหน็บเอาไว้ที่กระเป๋าหลังของกางเกงยีนตามเดิม พร้อมกับยกนิ้วโป้งเช็ดไปที่คาง ยิ้มหน้าหวาน สีหน้าแสดงความพอใจกับผลงานของตัวเอง
“สมน้ำหน้ามัน” ปากร้าย เอ่ยไปถึงคนที่โดนกระทำแบบไม่ชอบพอ แล้วก็หันมาหาเด็กสองคน พาดแขนลงไปบนไหล่ของทั้งคู่
“เอ็งจะกินอะไรบอกข้า วันนี้ข้าเลี้ยงเอ็งสองคนเอง”
“เยส ๆ” ทั้งฟานและซานโต้กระโดดโลดเต้นด้วยความดีอกดีใจ
“นอกจากก๋วยเตี๋ยว พวกน้ำอัดลม ผมสองคนดื่มได้ไหม”
ชญานีคำนวณเงินในกระเป๋าตัวเองอย่างรวดเร็ว อาทิตย์ที่ผ่านมาเธอก็ก่อเรื่องแกล้งสองแม่ลูกนั้น จนคุณพ่อจับได้ โดนหักค่าขนมประจำสัปดาห์ไปอีกสามร้อย
ชญานียิ่งแค้นใจใหญ่ วันนี้เธอจึงมาเอาคืนฉัตรธิดาให้สาแก่ใจอีกครั้ง และเธอก็หวังว่าพ่อคงจับไม่ได้ เพราะมันเป็นนอกเขตอาณาจักรของคุณชวกร
“ได้” รอยยิ้มเต็มใบหน้า
ทั้งสามคนมุ่งไปยังร้านป้าเพ็ญนั่งลง และสั่งก๋วยเตี๋ยวคนละชาม และน้ำแดงมาคนละขวด นั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย
ทั้งหมดคงไม่รู้หรอกว่า การกระทำห่าม ๆ ที่ผ่านมานั้น อยู่ในสายตาของใครบางคน และเขาได้อัดวิดีโอโดยมือถือของเขาด้วย
องศา เศษฐวุรุฬห์ หนุ่มหล่อล่ำกล้ามใหญ่เดินเข้ามาหาคุณพิชญา หรือว่าป้าเพ็ญ ถึงในร้าน
“แม่ครับ เด็กสามคนนั้นเป็นใคร” เขาชี้ให้แม่ของเขาดู เพ็ญมองตามมือของลูกชาย
“อ๋อ ยายหนูยี่หวาและชาวแก๊งของเธอน่ะ มากินข้าวที่นี่บ่อย”
“เป็นลูกเต้าเหล่าใครครับ” ถามเพราะสนใจ อยากรู้จักชญานีให้มากขึ้น เขายังไม่เคยเจอใครร้ายแก่นได้เท่านี้ ทั้งที่หน้าตา ผิวพรรณ รูปร่างออกจะน่ารัก กะทัดรัด ใบหน้าออกจะหวานสดใสทีเดียว ไม่น่าจะมีนิสัยเป็นแบบนี้
“ก็ลูกสาวของคุณกร คนที่ลูกไปคุยกับเขาเรื่องจะซื้อที่ดินของแกไง ลูกสาวจอมแก่นของคุณกรเขาล่ะ มีคนเดียวนี่แหละ”
“คุณกร เอ่อ... เขารู้ไหมครับว่า ยี่หวามีนิสัยอย่างไร”
“ทำไมล่ะลูก” คุณแม่นิ่วหน้า หันมามองเขา องศาจึงหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ และเปิดคลิปที่เขาอัดเอาไว้ได้ให้แม่ดู
“ร้ายจัง” เพ็ญถึงกับยกมือขึ้นมาปิดปาก ตาค้างโต มองที่คลิปแล้วสลับมองไปที่ใบหน้าของลูกชาย
“แล้วผู้หญิงคนที่โดนยิงเป็นใครครับแม่”
“อื้อ... จะเรียกว่ายังไงดี เป็นลูกสาวของภรรยาใหม่ของคุณกรน่ะ”
“อ้อ” องศาถึงกับถึงบางอ้อ เขาเริ่มเข้าใจต้นเรื่องของเหตุการณ์นี่แล้ว
“หนูยี่หวาคงมีปัญหากับแม่เลี้ยงและลูกของนางแน่”
“มันก็ต้องแหงอยู่แล้วครับแม่ หากมองตามรูปการณ์”
“น่าสงสารนีน่านะ คงจะเจ็บน่าดู”
“ผมเห็นเธอจอดรถมอเตอร์ไซค์ แล้วยกมือขึ้นมาปิดแผลเลยครับ เลือดไหลอาบเชียว”
“ตรงบริเวณไหน”
“หน้าผากเลยครับ”
“ตายล่ะ จะเสียโฉมหรือเปล่าเนี่ย น่าสงสารจริง เอ่อ... แล้วทำไมลูกไม่เข้าไปช่วยล่ะ”
“ตอนนั้นมันชุลมุนนะครับ ผมก็กำลังจะเลี้ยวรถ รถอีกฝั่งก็แล่นมาอีกหลายคัน กว่าผมจะหาที่จอดได้ มองหาเธอ เธอก็ขับรถไปเสียแล้ว”
“เอ่อ... ปัญหาโลกแตก” ถอนหายใจอย่างเซ็ง ๆ ก่อนที่จะหันมายิ้มให้กับลูกชาย
“แม่โชคดีนะที่ลูกเข้าใจแม่ ไม่เคยมีปัญหากับลุงคมเลย” ยิ้มเผยออกมาอย่างชื่นใจ
“ผมเห็นแก่ความสุขของแม่ครับ อ้อ... ผมจะส่งคลิปนี้ให้แม่ทางไลน์นะครับ เผื่อใครอยากจะขอหลักฐาน”
“อื้อ เอาสิ ว่าแต่... การเจรจากับคุณกรไปถึงไหนแล้ว”
“เราเซ็นสัญญาซื้อขายกันแล้วครับ ผมจะซื้อที่ตรงนั้นทำร้านกาแฟ และโฮมสเตย์”
“แม่ดีใจที่ลูกจะมาอยู่ข้างแม่ หากแม่แก่ไป มีลูกอยู่ใกล้ก็อุ่นใจ” คุณแม่ยิ่งหน้าบานใหญ่
“ครับ”
“หิวไหมล่ะ จะกินอะไรดี”
“ผัดกะเพราหมึก ไข่ดาวก็ได้ครับ” เขาบอกเมนูโปรด
“โอเค เดี๋ยวแม่จัดให้ ไปหาที่นั่งไป จะกินน้ำอะไร ก็เปิดในตู้ไปนั่งกินได้เลยนะ”
“ครับผม”
องศาเดินออกไป เลือกที่จะนั่งตรงโต๊ะที่ใกล้กับชญานีที่สุด ทั้งสามคนบนโต๊ะนั้น กำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน เหมือนไม่ได้ไปก่อความเดือดร้อนให้กับใครเลย
องศาแอบมองชญานีอย่างพินิจพิเคราะห์ พิจารณาเครื่องหน้าของเธออย่างชื่นชม บอกได้ว่า ทั้งสวย และหน้าหวาน
“ป้าเพ็ญจ้ะ เก็บตังค์ด้วยค่ะ” ชญานีลุกขึ้นไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ทันที
องศามองเธอออกจากร้านไปพร้อมกับเด็กชายสองคน เขาส่ายหน้ากับความน่ารักผสมกับอาการแก่นแก้วของเธอยิ่งนัก ท่าเดินเป็นเหมือนจิ๊กโก๋ ควงแขนเด็กชายออกไป พร้อมกับกระโดดโลดเต้นเหมือนเด็ก เดินลุยเตะฝุ่น หยอกเย้ากันอย่างสนุกสนาน
- Writer
