หลิงเฟยที่เมื่อครู่ยังแย้มยิ้มเริงร่ากลับค่อยๆ เผยสีหน้าที่เศร้าสลดลง “ไม่ขอปิดบัง เมื่อวานข้าไปเที่ยวเล่นนอกเมือง บังเอิญได้เจอจิ้นเหอที่หยุดพักงานพาฮูหยินคนงามไปเยี่ยมญาติ พวกเราจึงทักทายกัน เจ้ารู้หรือไม่ว่าที่มาที่ไปของนางเป็นอย่างไร”
จ้าวเล่อเสียเลิกคิ้ว สีหน้ารอฟัง หลิงเฟยเล่าต่ออีกว่า “แท้จริงแม่นางฟางซินพบรักกับจิ้นเหอที่คฤหาสน์หนิงเทียน”
“คฤหาสน์หนิงเทียนหรือ?” จ้าวเล่อเสียสงสัย “พวกเขาพบรักกันที่นั่นแล้วอย่างไร?”
“คฤหาสน์หนิงเทียนคือเรือนที่พี่เสวียนซื้อเอาไว้เมื่อปีก่อน ตั้งอยู่ใกล้กับเชิงเขายวี้จู๋ ห่างจากตัวเมืองผิงโจว และห่างไกลจากจวนชินอ๋องด้วย เจ้าไม่รู้เลยหรือ?”
จ้าวเล่อเสียส่ายหน้าช้าๆ “ข้าไม่เคยรู้หรอกเพราะพี่รองซื้อคฤหาสน์สำหรับพักผ่อนหย่อนใจล้วนไม่เคยบอก ยามข้าซื้อร้านค้า ซื้อกิจการ ซื้อหมู่บ้านก็ไม่เคยรายงานเขาเช่นกัน”
พี่น้องสกุลจ้าวล้วนไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว
