หลังจากหย่าร้างมีนากลับมาหาเจ้าสัวมนตรีผู้เป็นพ่อที่ให้การต้อนรับลูกสาวคนเดียวกลับบ้านเป็นอย่างดี มีนายังนึกเสียดายแทนรมิตาที่ไม่ได้อยู่กับพ่อของตัวเองเพราะในนิยายรมิตาค่อนข้างมีทิฐิไม่ยอมกลับมาหาพ่อใช้ชีวิตลำพังตามหาเรื่องพระเอกโดยไร้จุดหมาย หากตอนนั้นรมิตาเลือกกลับมาหาพ่ออาจได้คำปรึกษาที่ดีก็เป็นได้
“นี่แหละชีวิตโสดที่มีนาคู่ควร การไม่มีลูกไม่มีผัวคือลาภอันประเสริฐ”
มีนามองเสื้อผ้าสวยๆ บนราวอย่างพึงพอใจ การมาอยู่ในร่างรมิตานับว่ามีข้อดีหลายอย่างอาทิเช่น เป็นคนรวยมากและเท่าที่ศึกษางานดูเธอเชื่อว่าตนเองพอทำได้ เธอเรียนบริหารธุรกิจปีสามแล้วถึงความรู้ไม่มากแต่เชื่อมั่นเหลือเกินว่าตนเองนั้นทำได้แน่นอน
นอกจากไปอยู่บ้านเธอยังพึ่งใบบุญเจ้าสัวมนตรีผู้เป็นพ่อให้ช่วยสอนงานให้ ท่านเองก็รับปากชัดว่าจะช่วยสอนแบบไม่กั๊กขอเพียงเธอกลับมารับมรดกและช่วยท่านบริหารงานต่อ มีนาเห็นว่ามีแต่ข้อดีจึงรับปากเพรา
