‘Mama! Mama! Ahhh! Mama . . .’
‘Ayaw ko sa inyo! Malas kayo sa buhay ko!’
Napabalikwas siya sa pagbangon nang magising mula sa kanyang pagkakahimbing na nauwi sa tila bangungot na katapusan. Wala sa sariling napatingin siya sa suwero na nakakabit sa kanyang kamay, habang unti-unting kinakapa ang may bendang parte ng kanyang ulo at noo.
“Mama?” kunot noong sambit niya.
Ramdam pa niya ang pamamasa ng kanyang katawan at ang luhang pumatak sa gilid ng mga mata niya habang natutulog.
“Na-nasaan ako?” Inilibot niya ang kanyang paningin sa paligid ng silid. Malinaw niyang nakikita ang puting dingding, mga monitoring medical machines at sariwang prutas na nasa mesa.
“Ospital . . .” bulong niya at unti-unting nakaramdam ng sakit ng ulo dahil sa labis na pag-iisip.
“Paano? Ano’ng nangyari sa ’kin? Bakit ako nasa Ospital?” sunod-sunod niyang mga katanungan habang pilit pa ring kinakalikot ang loob ng naguhuluhan niyang isipan.
“Onyx, bro. I'm telling you. ’Wag na ’wag kang magpapadala sa lahat ng sasabihin ng iyong dating Asawa. You know her. And I know you. Kaya pagsasabihan na kita kahit alam kong abot langit ka kung mag-deny. You can deny it to everyone but not me. Not me, bro.” Rinig niyang salita ng nasa labas. Malinaw niya iyong naririnig sapagkat iniwang nakaawang ang pinto ng silid kung saan siya naroroon. Hindi niya tuloy mapigilang kabahan sapagkat wala siyang ediya kung sino ang mga ’yon.
“I clearly get and understand your point here, Derrick. As you can see, I no longer trust her. And besides, If she wants to play pretend, then I am f*ckingly willing to play with her until she reaches her limit, and it will end up to me, getting my son back! I have no other intention . . . except for making her suffer too.”
“I just hope it will end up as what you had planned, bro. I just hope . . . I'll go ahead. Maraming shipments ang darating. And, you can call me if you need anything.”
“Okay . . . See you when you get back. Aasikasuhin ko lang ang paghahanap sa anak ko. And after this, I can go back to my work free and in peace.” Nagtataka siyang napatitig sa pinto. Hindi niya kilala ang mga nag-uusap sa labas. Maliban na lang kung bantay ang mga ito ng ibang pasyente ay wala talaga siyang matandaan na mga lalaking kakilala niya. Muli siyang napatungo at napaisip habang pinagmamasdan ang kanyang kamay, maging ang ibang parte sa katawan niyang mayroon pang mga pasa at labis din na nagpapagulo sa isip niya. Ngunit kahit na an’ong paghahagilap niya ay tanging sakit ng ulo lamang ang kanyang nakukuha.
“Ano ba ang nangyari sa ’kin? Bakit wala akong maalala? Akin? Pangalan ko . . . Anong pangalan ko?” Sa labis na pag-iisip ay hindi na niya namamalayang umiiyak na pala siya. Nilalamon siya ng matindig pagkalito at sakit. Hawak niya wng kanyang ulo sabay pukpok dito. Nag-angat lamang siya ng tingin nang marinig niyang bumukas nang marahan ang pinto ng kanyang silid.
“How do you feel?” tanong nito dahilan upang mapatitig siya sa mukha ng lalaki. Pakiramdam niya ay papasukan na ng langaw ang kanyang bibig dahil labis itong nakabuka, at hindi niya naman magawang isara. Pinaglandas niya ang kanyang paningin sa adones na nasa harapan niya ngayon. Panay ang lunok ng laway na kanyang ginawa habang nakatitig sa matipono nitong tindig, guwapong mukha at nakakalulang tangkad nito. Sa isip niya ay wala na itong kasing perpekto. Na kaya niyang mabuhay basta’t ito ang nakahain sa mesa at sa kama. Alam niyang kahibangan ang mga iniisip niya. Subalit wala siyang mahagilap sa kanyang utak na bawal ang humanga rito.
“Hey! I said, how are you?” tanong nitong muli dahilan upang makita niya ang nangunot nitong noo, pangang gumagalaw at adams apple na kanina pa niya gustong hagurin.
“I . . . Uhm . . . I’m hot,” usal niya at bahagya pang kinagat ang ibaba niyang labi. Napakalandi ng kanyang dating na talaga namang wala siyang pake.
“What the f**k is wrong with you?” Mas lalong nangunot ang noo nito sabay tingin sa suwero niyang umaakyat na ang dugo. Mistula itong representasyon ng nangyayari sa kanyang loob. Katulad ng naguguluhan nitong mukha ay naguguluhan din ang kanyang buong sistema. Sa pakiwari niya sy kumukulo sng loob niya dahil sa init niyon.
“Ang init, Mr. Napakainit dito. Maari mo ba akong hubaran?” Maging siya ay nagulat sa kanyang pinagsasabi. Ngunit wala siyang magagawa dahil ito talaga ang nais niyang isatinig. Mistula humiwalay ang kanyang bibig at nagkaroon ito ng sariling isip. Hindi niya rin maisip kung tama ba o mali ang kanyang pinagsasabi.
“What the f**k is wrong with, Chelsy?” bulyaw nitong tanong at niyugyog pa nang bahagya ang kanyang balikat. Habang siya ay mas lalo lang itong tinitigan nang may ngiting nakakaakit sa labi. Pakiwari niya ay isa itong anghel na bumaba upang samahan siya. Samahan siyang magliwaliw sa mundong hindi niya naman alam.
“You smell so good . . .” bulong niya sabay higa sa kamay nitong nakapatong sa balikat niya. Medyo matigas ang kamay nitong mayroong klarong ugat na bumabakat. Subalit mas nagdadala pa ito ng kakaibang excitement sa kanya.“ Ako pala si Chelsy . . . Chelsy ang pangalan ko. Hindi ko ito gusto. Maari bang ibang pangalan na lang ang itawag mo sa ’kin, Sir?” tanong niya rito dahilan upang narinig niya ang mahina nitong pagmumura. Sa pandinig naman niya ay parang nagiging musika ang bawat sabihin nito. Marami siyang makalimutan at alam niya ’yon. Ngunit pati ’yata ang hiya ay nakalimutan din niya.
“Maari bang tigilan mo na ang iyong kabaliwan at pagpapanggap, Chelsy!” sigaw nito sabay sakal sa kanya. Ramdam niya na unti-unting humihigpit ang pisil nito sa leeg niya. Ngunit imbes na maalarma ay ngumiti pa siya. Ang paraan ng kanyang pagngiti ay nagpapahiwatig ng sensual na bagay. Katulad ng kiliting nararamdaman niya kung saan-saan sa kanyang kaloob-looban. Pansin niyang bahagyang lumuwag ang hapit nito subalit hindi pa rin tuluyang bumibitaw.
“Ch-choke me, da-daddy . . .” utal niyang turan at parang nasisiyahan pa ang kanyang sistema.
“Baliw ka na!” sigaw nito sabay bitiw sa leeg niya. Naluluha siyang napangiti na sinamahan pa ng paghahabol niya ng hininga.
Napapaubo pa siya subalit hindi niya mapigilang mapangiting muli. Kahit moreno ito ay nakikita pa rin niya ang pamumula ng tenga nito. Hindi niya maintindihan kung ano ang sumanib sa kanya at iba ang naging pakiramdam niya nang masilayan niya ang perpekto nitong mukha. Alam niyang tinatablan na ang lalaki sa kanyang harapan.
Konting pilit at akit pa ay alam niyang bibigay din ito. Mas masisiyahan siya kung makuha niya ang kanyang gusto.
“Oo . . . Baliw na ako sa ’yo, Mr! Ngayon lang ako nakadama ng ganito. Parang may kung ano sa ’yo na nagpapawala ng aking sistema. Para kang isang mataas na boltahe ng kuryente na unti-unti akong tinutuyo.” Magulo man ang kanyang isipan ay malinaw sa kanya na nagiging isa na siyang walang hiya. Marami siyang makalimutan tungkol sa sarili niya, ngunit tila sumanib ang lahat ng ’yun at ginawa siyang sensual na p********e. Walang hiya at nagiging prangka. Which is napansin niyang effective para sa lalaki.
“Oh!” manghang wika nito at ngumiti sa kanya nang nakaloloko. Dapat na siyang maalarma sa mga ngiting ipinukol nito, subalit tila mas lalo lang niya itong nagustuhan. Puno ng paghanga anh mga titig niya rito at parang ayaw niyang mawala sa kanyang paningin.
“Ang guwapo mong nilalang, Mr . . .” bulong niya sabay kagat sa ibaba niyang labi at hinagod pa ang mga palad nitong nakapatong sa kama. Para siyang sira na pinapupungay ang mata habang ngumiti nang puno ng pagpapahiwatig.
“Hindi ko alam kung anong laro ang nais mong gawin ngayon, Chelsy. Basta ang masasabi ko lang ay pagsisisihan mo ito. Magsisisi ka hanggang masabi mong sana hindi na lang tayo nagkitang muli.” Unti-unti itong lumapit sa kanya dahilan upang mapalunok siya. Pakiramdam niya ay minamagnet ang kanyang mga mata sa labi nito dahilan upang wala siyang ibang nais gawin kung hindi ang matikman iyon. Nais niyang pagalitan ang sarili subalit tila ay nababaliw na siya. Pakiwari niya ay may naputol na ugat sa kanyang ulo nang natamo niya ang mga sugat na kanyang nakapa. Sa tingin niya ay ’yun ang ugat ng kahihiyan. Tila nawala na ito sa loob ng kanyang sistema at nagkakaganito na siya. Puno ng antisipasyon ang mga mata niyang nakatitig dito. She was aiming for something. Something that could satisfy her burning body.
Nanginginig ang kanyang katawan habang mataman itong nakatitig sa kanya at hinipan pa ang kanyang ilong. Nang maamoy niya ang hininga nito ay tila mas lalo pa siyang nababaliw dito. Parang mayroon siyang naamoy na dahilan sa paglala ng kanyang nararamdaman.
“b***h!” may diing turan nito at walang awang sinakop ang nakaawang niyang mga labi. Sa ginawa nito ay ramdam ng kanyang katawan ang bawat dugong naglalandas dito na kumukulo at tila mas lalo lang sinilaban. Napapapikit siya habang pinapakinggan ang tunog ng kanilang mga labi. Napakasarap niyon sakanyang pakiramdam at mistula dinadala siya sa alapaap.
“Uhm . . .” Kumawala ang impit niyang ungol nang dumako ang labi nito sa kanyang leeg. Ninanamnam niya ang kiliting dulot ng malikot nitong labi. He licked and sucked her neck and was now nibbling it. Tila may sariling pag-iisip ang katawan niya at kusang bumuka ang kanyang mga hita. Bumuka ito na para bang bulaklak na may tamang dilig at nasisikatan ng araw.
“Not so fast, b***h . . .” bulong nito sa kanyang tenga at unti-unting nilalaro ng dila nito ang sensitibo niyang pandinig. Napakainit ng dila nito na halos nagpapabaliw sa kanya.
“Oh! Uhm . . .” daing niya nang maglandas sa ilalim ng kanyang hospital gown ang malaki nitong palad. Sapat ang laki nito upang himasin ang mga nais niyang mahimas.
“Moan for me, Chelsy . . .” Ang paraan ng pagsasalita nito ay naghahatid sa kanyang ng kakaibang kilita na pakiwari niya ay dadalhil siya sa sukdulan ano mang oras.
“Si-sir . . .” malanding bulong niya. Kahit hindi niya sinasadya, kusang lumalabas ang malandi niyang boses. Napabusangot na lamang siya nang tumigil ito at mataman siyang tinitigan.
“Sino ka ba talaga!” diin nitong sabi. Inamoy nito ang kanyang buhok papunta sa leeg niya. “Uhm . . . how come you didn't smell like Chelsy?” tanong nito habang patuloy na pinaglalandas ang labi nito sa kanyang leeg.
“Hindi ko rin po alam. But you called me Chelsy, so I’m Chelsy . . .” bulong niya sabay dila sa pisngi nito, dahilan upang ito naman ang umungol.
“F*ck! Are you feeling okay now? Let's go home?” Nang marinig niya ang tanong nito ay wala sa sariling napatingin siya sa nakakabit sa kanyang kamay. “Okay lang naman po siguro ito. Konting dugo lang naman,” sabi niya sabay tingin sa suwero niyang halos kinain na ng dugo ang kalahati ng maliit nitong hose.
“Baliw ka na talaga,” Iiling-iling nitong sabi at nagmartsya palabas ng silid.
“Sir! Wala ka bang hard on?” inosenting tanong niya rito. “Do I look like fine to you?” Ngumiti siya nang nang-aakit.
“Hihintayin kita,” wika niya sabay lilis sa laylayan ng kanyang suot, dahilan upang humantad bahagya ang suot niyang puting underwear.
“Baliw talaga . . .” rinig niyang sabi nito bago tuluyang lumabas.
“Bakit? Hindi ba ako nakakaakit?” Wala sa sariling sinilip niya ang suot niyang underwear. Laking pagkadismaya na lang niya nang kanyang makita ang isang puting adult diaper.