Rümeysa için Zişan ve ailesi bir nimetti. Çünkü yine Zişan’ın odasında oturmuş Bahar’ı dinlerken duyduklarına inanamıyor gördüklerinden de tiksiniyordu.
“Durum bu canım. O pislik bir sana fenalık etmemiş. Ben önce seninle ilgili elinde ne varsa hepsini aldım. Yok ettim. Sonra da polise diğer delillerle ve olaylarla teslim ettim. Artık Demir’in sonu hapis. Rahatça hayatına devam edebilirsin.”
Yutkunan genç kız “Çok teşekkür ederim.” diyerek bir anda Bahar’a sarılınca gözleri dolan Zişan ve yatakta oturan Seher gözlerini sildi.
“Teşekkür etme ama bir daha da böyle pisliklere bulaşmamaya bak olur mu?”
Geri çekilip gözlerini silen Rümeysa “Olur. Zaten bir daha birine güvenmek sevmek mi aman Allah korusun” diye homurdandı. Bahar kaşlarını kaldırırken kızın omuzuna hafifçe vurdu.
“Kız
