หล่อนหวานไปทั้งเนื้อทั้งตัว ขนาดว่าเขาต้องเจ็บเพราะหล่อนยังลืมหล่อนไม่ลงไม่หนีให้ห่างอย่างที่ควรจะทำ เขากลับลากหล่อนกลับเข้ามาในชีวิตทั้งที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ปรกติเขาไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นสักนิด หากแต่หล่อนทำให้เขาหายโกรธไม่ลงและอยากแก้แค้นหล่อน อยากดึงหล่อนมาขยี้ให้แดดิ้นให้สาสมความร้ายกาจ อยากมอบบทพิศวาสอ่อนหวานเร่าร้อนครอบงำหล่อน แล้วค่อยถีบหัวส่งเหมือนที่หล่อนเคยทำกับเขา... ครั้งนี้ จันทร์เจ้าขาต้องเจ็บกว่าเขาเป็นร้อยเท่าพันเท่า... แต่ก่อนจะขยี้หล่อนให้แหลกคามือเขาก็ต้องชิมความหวานหวามจากหล่อนให้เหมือนซากอ้อยที่เคี้ยวจนหมดความหวาน... เมื่อเขาไม่ต้องการและเบื่อหล่อนแล้ว คมเพชรจะปล่อยหล่อนไปพร้อมกับความโกรธ ความเสียใจ ความผิดหวัง เหมือนที่ครั้งหนึ่งหล่อนได้เคยทำกับเขาเอาไว้... ขณะจูบดูดดื่มกระชากวิญญาณให้หล่อนเคลิบเคลิ้ม เหมือนที่เขาเสียเวลานานหลอกล่อหล่อนให้ติดกับ... เขารู้ว่ามั