“ว่าไง มีอะไรสำคัญอยากคุยเหรอ... เห็นหอมละมุนบอกว่ามารอแต่เช้า” คมเพชรยืนกอดอกพิงโต๊ะทำงานหันมาคุยกับจันทร์เจ้าขา...
หล่อนไม่นั่งและเขาก็ไม่ได้เชิญ คิดว่าไม่นานที่จะพูดกันแล้วก็รีบไป...
“คุณกำลังเล่นอะไรอยู่ฉันไม่รู้... แต่ที่ฉันอยากบอกคือ อย่ามายุ่งกับน้องสาวฉัน”
“ยุ่งกับน้องสาวคุณ” คมเพชรเลิกคิ้ว ใบหน้าพราวระยับราวกับได้ยินเรื่องขบขันเสียเต็มประดา... “คุณก็เห็นนี่ว่าผมเพิ่งไปเที่ยวสิงคโปร์กับแหวนเพิ่งกลับมา... อีกไม่นานเราสองคนจะหมั้นกันแล้ว ผมจะไปยุ่งเกี่ยวกับน้องคุณทำไม คุณมาเพราะว่ามีเรื่องจะพูดแค่นี้เหรอ ถ้าแค่นี้ก็กลับเถอะมันไม่มีอะไรอย่างที่คุณคิดหรอก”
จันทร์เจ้าขากำมือแน่นจนข้อขาวไปหมด...
“อย่ามาทำเป็นไขสือ... ฉันรู้ทันคุณ... คุณแกล้งไปทำดีให้เป็นข่าวกับน้องสาวฉันเพื่อกดดันให้พี่รพีคืนยายพลอยให้คุณ”
“แล้วจะคืนไหม” เขาถามสวนกลับทันที เป็นการยอมรับกลายๆ ที่เขาคงไม่รู้ตัว
“ไม่
