วันนี้ขวัญข้าวเลิกงานดึกและสืบรู้มาว่าพิชญะเข้าเวรกลางคืน เธอจึงหอบหิ้วอาหารรองท้องและเครื่องดื่มแก้ง่วงมาฝากเขาและพยาบาลที่หวอด
“สวัสดีค่ะ ข้าวมาหาหมอเหนือค่ะ” เธอแจ้งความประสงค์ต่อพยาบาลที่เคาน์เตอร์หน้าหวอด
“คุณหมออยู่ที่ห้อง สักครู่นะคะขอโทรแจ้งคุณหมอก่อนค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ นี่กาแฟกับขนม ข้าวเอามาฝากทุกคนเลยค่ะ” เธอหันไปยื่นของฝากให้กับพยาบาลอีกคนที่ยืนข้างกัน
“ขอบคุณมากค่ะ เอ่อ คุณใช่ คุณขวัญข้าว เจ้าของโรมแรมเดอแกรนด์ไหมคะ”
“ใช่ค่ะ ข้าวเอง”
“เป็นแฟนคุณหมอหรอคะ มาส่งกาแฟให้ด้วย น่ารักเชียว” พยาบาลสาวคนหนึ่งเอ่ยชื่นชมนอกหน้า
“ไม่ได้เป็นแฟนหรอกค่ะ คุณหมอจีบยากจะตาย ไม่รู้มีความรู้สึกหรือเปล่า” เธอป้องปากแอบนินทาเขาแบบน่ารัก
“คิกคิก นั่นสิคะ ขนาดหมอพรีมตามเฝ้ามาหลายปี ยังเป็นได้แค่เพื่อนเลยค่ะ อุ๊บ” พยาบาลสาวคนเดิมเอามือปิดปากตัวเองแทบไม่ทันเมื่อรู้ตัวว่าแอบพาดพิงถึงคนอื่น
“ใครบ
