CHAPTER 7
1191 Words
THIRD PERSON POV
Kanina pa napapansin ni Abner na parang interesadong-interesado ang kanyang manugang na si Leandro sa asawa niyang si Leah. Simula pa nang mapangasawa ito ng kanyang anak na si Alice ay wala na siyang tiwala sa lalaki. Wala kasi itong permanenteng trabaho at may balita siyang babaero ito bago makilala ang kanyang anak.
Ngayon ay wala pa rin siyang tiwala rito. Nakikisama lang talaga siya para sa kanyang anak na si Alice. Habang nabubuhay siya ay gusto niyang mapalapit muli sa kanyang mga anak tulad noong nabubuhay pa ang kanyang unang asawa.
Maski ang asawa ni Lulu ay hindi niya rin gusto para sa anak niya. Pero nakita niya ang pagsisikap ng lalaki at ngayon ay mayroon na itong sariling furniture shop. Inani ni Henry ang kanyang respeto.
Pero itong si Leandro ay sadyang walang balak magbago at ayusin ang buhay nito. Wala itong kwenta. Ngayon pa ay iniisip nitong maging photographer ng asawa niya kung halimbawang bumalik ito sa pagmomodelo.
Abner: Mas mabuti siguro kung ibang photographer na lang ang kukunin ko para sa asawa ko. Mas okay na ang professional.
Naringgan ni Leandro ang pangmamaliit sa tinig ng biyenan.
G*go 'to, ah. Sige. Laitin mo lang ako, Tandang Abner. Pero matitikman ko rin ang asawa mong adik sa itlog.
'Yan ang tumatakbo sa isip ni Leandro.
Leandro: Kayong bahala, Papa. Pero bigyan niyo naman po sana ako ng chance para patunayan sa inyo ang sarili ko.
Umasim ang mukha ng matanda.
Abner: Alam kong kaya mo, Leandro. May tiwala ako sa 'yo.
Labas sa ilong na sabi ng matanda.
----------
LEAH's POV
Nakikipagkwentuhan na ako ngayon sa dalawa kong hilaw na anak na babae at sa aking hilaw na manugang na babae.
Leah: Kailan niyo balak magkaanak ni Paeng, Debbie?
Nakita kong lumungkot ang mata ni Debbie. Bakit kaya? Hindi kaya baog siya?
Debbie: Wa-wala akong kakayahang magbuntis, Mama.
Hay naku. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako sanay na tinatawag na "Mama". Sa amin kasing apat ay ako ang pinakabata.
Leah: Oh. I'm sorry, Debbie.
Syempre hindi talaga ako sincere. Pakialam ko naman. Mabuti nga 'yon para mapadali ang pang-aakit kay Paeng. Kayang-kaya kong bigyan ng anak si Paeng.
Debbie: It's okay, Mama.
Naiiyak na ang boses nito. Hinimas-himas ni Lulu ang likod nito. Iniba ko ang topic.
Leah: So, ano ang mga pinagkakaabalahan ninyo sa buhay? Pasensya na kayo. Noong mga panahon kasi na may gap pa tayo sa isa't isa ay hindi ako nagkaroon ng interest na alamin ang mga buhay ninyo. I'm sorry for that.
Bait-baitan na naman ako. Kaasar!
Alice: It's okay, Mama. May pwesto ako sa palengke. Si Leandro kung anu-anong raket ang pinapasukan.
Oo. Iba-ibang babae ang pinapasukan.
Debbie: Isa akong chef sa isang restaurant. Minsan lang akong pumasok dahil hindi naman ako actual employee. Kamag-anak ko ang isa sa mga may-ari ng restaurant na pinapasukan ko. It's more like of a hobby for me.
Ah. Kaya ka pala...malusog. Haha!
Lulu: Housewife ako. Ayaw na ayaw ni Henry na nagtatrabaho ako. Talagang pinatunayan niya kay Papa na kaya niya akong buhayin sa sarili niyang sikap. Proud na proud ako sa asawa ko.
Ideal man talaga si Henry.
Leah: Ano bang trabaho ng asawa mo, if you don't mind?
Lulu: Naku, marami. May-ari siya ng isang furniture shop. May limang tao siya na tumutulong sa kanya sa paggawa ng mga furniture. Nagpi-paint din siya na ibinibenta niya sa murang halaga. Photographer din siya minsan. Pero parang hobby lang niya 'yon. Mga nature ang madalas niyang kinukuhanan. Kapag may nagkagusto sa mga kuha niya at gusto itong bilhin ay ibinibenta niya sa murang halaga.
Oh. Photographer. May naisip na naman akong kapilyahan.
Leah: Wow. Alam niyo ba na rati akong model? Pinahinto lang ako ng Papa niyo, pero sinabi niya na kung hanapin ulit ng katawan ko ang pagmomodelo ay pwedeng-pwede akong bumalik. Tingin ko ay pwede kong maging photographer si Henry, Lulu. Malaki ang maitutulong niya sa pagbabalik ko sa mundo ng modeling.
Parang biglang hindi naging komportable si Lulu sa ideya na sinabi ko.
Lulu: Okay naman, Mama, ka-kaso hindi naman tao ang kinukuhanan niya ng larawan kundi…
Hindi ko na siya pinatapos sa kanyang pagsasalita.
Leah: What if kailangan lang pala ni Henry ng tamang muse para mabago naman ang subject ng mga kinukuhanan niyang larawan? What do you think, Lulu?
Lulu: I-itatanong ko sa kanya, Mama.
Tumawa ako.
Leah: Don't worry. Wala pa naman akong balak sa ngayon. Malay mo habang-buhay na akong hindi bumalik sa pagmo-model. We'll never know.
Napangiti ako sa aking isip.
----------
LEANDRO's POV
Sy*t! Ang sikip ng perlas ng babaeng sinusundot ko ngayon ng patalikod. Nakita ko lang ang babae kanina malapit sa bar ng hotel. Isang tinginan lang at alam ko na kung ano ang gusto niya.
Babae: Yeah! That's it! Faster, baby!
Lalo ko pang binilisan ang pagbayo sa basang-basang hiyas ng babae habang nakadiin ang kanang palad ko sa ulo niya na nakasubsob sa kama.
Salitan ko namang pinapalo ang dalawang pisngi ng pang-upo niya gamit ang kaliwa kong kamay.
Leandro: Ito ba ang gusto mo, ha? Malandi ka! Napakalandi mo para magpagamit sa isang lalaking may asawa na.
Lalo ko pang binilisan ang pag-ayuda sa babae. Sagad na sagad ang dulo ng batuta ko sa kaloob-looban ng kanyang kweba.
Palakas nang palakas din ang ungol ng babae.
Babae: Yes! Faster! Deeper, baby! I need it! I need it! Yes!
Leandro: Malapit na ako, baby. Ito na! Hayan na!
Ilan pang sagad-sagadang ulos sa loob ng babae ang ginawa ko bago sabay kaming nilabasan. Bagsak ang katawan namin sa kama.
Animal na Abner 'yan. Hindi ko masolo si Leah kaya kung sinu-sino na lang ang ikinakama ko.
----------
LEAH's POV
Kitang-kita ko mula rito sa aming kwarto ni Abner sa hotel ang lalaking pinagpapantasyahan ko sa tabi ng pool. Mag-isa lang ito. Walang kasama. Nakita ko ang paglusong niya sa pool. Batak na batak ang mga muscles nito sa likod at braso habang lumalangoy. Napakasarap niyang pagmasdan. Nararamdaman kong namamasa ang aking p********e.
Nang siya ay umahon mula sa pool ay lalo akong humanga sa kanyang matipunong katawan na basang-basa ng tubig. Masarap titigan ang malapad nitong dibdib. Ang flat nitong tiyan na walang taba at may kaunting abs. Mapapansin din ang natural na bukol sa swimming trunks na suot nito.
Isang salita ang pwedeng gamiting description sa kanya. Gifted.
Nag-angat siya ng tingin. Marahil ay naramdaman nito na may nakatingin sa kanya. Hindi ako sigurado kung nakikita niya akong nakasilip sa bintana. Pero hindi ako umaalis sa aking pwesto. Nakipagtitigan ako sa kanya hanggang siya ang unang mag-iwas ng tingin. Kinuha ang tuwalya sa lounge chair at pumasok sa shower room.
Mapapasaakin ka rin.
----------
THIRD PERSON POV
Isang lalaki ang nagpaparaos sa loob ng shower room. Mabilis na paglalaro sa alaga nito ang ginagawa sa ilalim ng dutsa habang nakasandal sa tiled wall. Iniisip niya ang babaeng nakita kanina habang napapatingala sa sarap na nararamdaman. Palakas nang palakas ang kanyang ungol.
Ilang minuto pa ang lumipas bago nanginginig na nilabasan ng napakaraming malagkit at mainit na likido ang lalaki.
Nasarapan sa ginawang pagpaparaos.
----------
to be continued…
- Writer
