ไอมิกระหน่ำโทรหาเขาหลายต่อหลายสาย โทรยังไงเขาก็ไม่รับ มันโทรติดแต่คล้ายเขาจงใจไม่รับโทรศัพท์ ไม่แน่เขาอาจจะกำลังมองสายโทรเข้าของเธอราวกับเป็นเรื่องตลก หรือจะหัวเราะเยาะที่เธอหลงเชื่อคำพูดคนอย่างเขา
หญิงสาวนั่งไม่ติด เดินวนในห้องพร้อมกับมือไม้ที่สั่นเทา มันโกรธ มันน้อยใจ มันวุ่นวายจนอยากถามเขาให้แน่ชัดตรงนี้ ถ้าหากเขาไม่ได้จะทำอย่างที่พูดก็บอกเธอมาดีๆ อย่ามาหลอกให้ความหวังกันอย่างนี้ ถึงเธอจะมีสถานะเป็นแค่ผู้หญิงของเขาแต่ก็ลงใจไปเต็มที่เพราะเขาไม่มีใคร
ไอมิทรุดนั่งลงไปกับเตียงนอน ร้องไห้โฮกับคำถามที่อยู่ในหัวเต็มไปหมดแต่กลับไม่ได้รับความกระจ่างในทันที กำกำปั้นเล็กทุบตีตัวเองที่ปล่อยใจไปกับเขามากขนาดนี้ เธอไม่น่า..หลอกตัวเองเลยว่าเขาจะทำอย่างที่พูดมาจริงๆ
เขาก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง คนที่เลี้ยงผู้หญิงมากมาย เธอไม่ควรผูกใจตั้งแต่แรกแล้วหวังลมๆ แล้งๆ เมื่อเขาทำไม่ได้อย่างที่พูดเลยต้องมาเจ็บเองอย่
