เธอกับเขาและรักของเรา (3P)

8 โค้ชลงสนาม

เธอรู้สึกเหมือนมีคนกำลังโมโหนะ แต่แล้วทำไมเธอต้องแคร์ด้วยล่ะ เธอมันตัวแม่อยู่แล้วจะแคร์เพื่ออะไร เอวาเลือกที่จะไม่ตอบทั้งสองคนออกไป เธอพอจะรู้อยู่บ้างแต่ไม่มั่นใจว่าที่เขาทั้งสองคนอยากให้เธออยู่ต่อมันเป็นเพราะรู้สึกกับเธอ หรือยังอยากสนุกกับเธออยู่ แต่ก็ช่างเถอะในเมื่อคิดที่จะสนุกด้วยกันแล้วก็ต้องอยู่ในกติกาที่ไม่ต้องบอกก็ควรรู้

"ทำไมงั้นเหรอคะ เอวาต้องตอบพวกพี่ด้วยเหรอ ถ้าพวกพี่ไม่ยอมเก็บเป็นความลับ งั้นเรื่องของเราสามคนก็ไม่ควรไปต่อแล้วค่ะ" บางทีเธออาจจะลืมไปว่าเธอกำลังต่อรองกับพวกเขาด้วยสภาพที่กำลังเปลือยเปล่า และอยู่ในพื้นที่ของพวกเขาด้วย กระทั่งเธอกลอกสายตามองคนทั้งคู่ดู ก็รู้อย่างชัดเจนเลยว่าไม่พอใจแต่ทำอะไรไม่ได้

"พวกพี่ยังอยากสนุกกับเอวาอยู่ใช่ไหมล่ะคะ"

คงหาผู้หญิงที่จะมาร่วมทรีซั่มด้วยไม่ได้ง่าย ๆ แน่ พวกเขาต้องติดใจอยู่แล้ว และสำหรับเธอเอง เธอรู้ตัวว่านี่ไม่ใช่ความรัก ไม่ใช่ความชอบ เป็นเพียงความสนุกที่บังเอิญมาเจอคนที่ไทป์ตรงกันเท่านั้น

แต่สำหรับพวกเขาแล้ว ไม่ใช่แค่เรื่องเซ็กซ์ที่เข้ากันได้ พวกเขาอยากจะสานต่อไปในความสัมพันธ์ที่ยาวนานกว่านั้น เช่นความสัมพันธ์ที่เรียกว่า 'คนรัก' เขาทั้งสองคนจึงอยากที่จะใช้เวลากับเธอดูให้เธอเปิดใจ ให้เราทั้งสามคนได้ศึกษากัน เขากับลีโอไม่มีปัญหาเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่พวกเขาก็เข้าใจเธอส่วนหนึ่งด้วย

เพราะสำหรับเธอแล้วความรักควรมีแค่เพียงคนสองคนเท่านั้นเธอไม่เคยมีความเชื่อว่าคนเราจะสามารถรักคนได้ถึงสองคนอย่างเท่าเทียมกัน เธอจึงเลือกที่จะไม่รัก และรู้สึกสนุกอย่างเดียวดีกว่า

"พวกพี่..." ลีโออยากจะพูดออกไปมาก ว่าพวกเขาอยากจะลองศึกษาดูใจกับเธอให้เป็นเรื่องเป็นราว หากเข้ากันไม่ได้จริง ๆ ก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลาด้วยกันทั้งสองฝ่าย แต่พอเธอพูดมาอย่างนั้นก็เอาเสียคนปากเปาะอย่างเขาพูดไม่ออกเหมือนกัน

มันก็จริง หากลองมองในมุมมองของเธอ เธอก็คงเข้าใจไปว่าเขาทั้งสองคนไม่ได้จริงจังในความสัมพันธ์นี้ และคงเพียงแค่อยากสนุกเท่านั้น

"ถ้าพวกพี่ยังอยากสนุกกับเอวา ช่วยไปตรวจเลือดเพื่อความสบายใจของเอวาหน่อยได้มั้ยคะ" เพราะเธอไม่รู้ว่าก่อนหน้าเธอเขาทั้งสองคนได้ทำแบบนี้กับใครไปบ้างหรือเปล่า แม้เธอจะมั่นใจในตัวของเธอมากแต่เธอก็ไม่มั่นใจในตัวของเขาทั้งคู่

"ได้"

"ได้นี่แปลว่าจะเก็บเป็นความลับ หรือจะไปตรวจเลือดคะ"

"ทั้งสองอย่าง" อาชาเป็นคนตอบ ส่วนลีโอก็เดินไปหยิบเอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาคลุมร่างบางแล้วพาเธอเดินออกไป เขาทั้งสองคนมองกัน และสื่อสารกันทางสายตาแล้วว่า อาจจะต้องทำให้เธอมั่นใจก่อนว่าความรักหากเกิดจากการยินยอมสามารถมีกันสามคนผัวเมียได้โดยไม่มีปัญหา แม้ในอนาคตเขาจะรู้ว่าจะต้องมีการแบ่งความรักให้อย่างไม่เท่ากันแต่ก็ไม่เป็นไรเพราะพวกเขาเข้าใจดี

ชายหนุ่มทั้งคู่ตรวจเลือดเรียบร้อย รอผลภายในสามวันจะมีการแจ้งผลเลือด จากนั้นพวกเขาทั้งสามคนก็พากันเดินกลับไปที่รถ เอวาได้ใส่เสื้อยืดตัวโคร่งของอาชาแล้ว ส่วนกางเกงก็เป็นกางเกงบ็อกเซอร์เพราะชุดเดรสที่ใส่มาก่อนหน้านี้ถูกห้ามปรามโดยการอ้างว่าเอาไปซักยังไม่แห้ง และแน่นอนว่ากางเกงที่ใส่มาเป็นบ็อกเซอร์ของอาชาโดยมีหนังยางมัดแกงรัดตรงยางยืดที่เอวของเธอเอาไว้เพราะเมื่อเธอสวมใส่แล้วมันหลวมมาก พวกเขาจึงต้องการพาเธอไปซื้อเสื้อผ้าใส่ และเดินเล่นกันที่ห้างสรรพสินค้า

"กูว่าจะขายคอนโดกูแล้วมาซื้อห้องข้างมึงว่ะ"

ลีโอเอ่ยขึ้นมาในตอนที่เข้าไปนั่งในตำแหน่งคนขับ ส่วนอาชาก็เข้าไปนั่งในที่นั่งข้างคนขับ แต่เอวานี่สิถูกอาชาดึงตัวเอาไว้ให้มานั่งที่ตักแกร่งของเขา ซึ่งในตอนแรก ๆ เธอปฏิเสธเสียงเขียวเชียวล่ะ พอดูเหมือนกับว่าไม่น่าจะได้ผลเธอเลยยอม ๆ ไปก็แล้วกัน

"เอาสิ"

"ซื้อแล้วทุบห้องรวมกันแต่งใหม่ดีปะ"

"อืม" เอวาไม่พูดอะไรเธอเอาแต่กินอมยิ้มที่อ้อนขอให้ลีโอซื้อให้ตอนที่ลงมาจากรถคันหรูของเขา จากนั้นเธอก็เห็นสายตาของอาชาที่มองปากของเธอกินอมยิ้มแววตานิ่งแต่ดูก็รู้ว่าเขาอยากจะถามเธอว่า

"อร่อยมั้ย"

"กินมั้ยคะ" เธอเอาอมยิ้มที่กินแล้วยื่นไปตรงหน้าเขาอย่างหยอกล้อโดยไม่ทันได้คิดว่าเขาจะกินมันจากเธอจริง ๆ ไม่เพียงแค่นั้นยังได้ยินเสียงแค่นหัวเราะในลำคอของลีโอที่ดังขึ้นมา

"ไปดีกว่า วันนี้พาน้องเอวาไปชอปปิงดีกว่าค่ะ"

ลีโอพูดพร้อมกับยื่นมือมาหยิกแก้มนุ่มของเธอ ลีโอขับรถได้ไม่นานก็มาจอดที่ห้างสรรพสินค้า และที่แรกที่เอวาพาพวกเขาไปก็คือร้านขายเสื้อผ้า เธอต้องการเพียงแค่กางเกงขาสั้นสักตัว กับถุงเท้าสักคู่ และรองเท้าผ้าใบสักคู่ เพราะชุดที่เธอสวมใส่อยู่ในตอนนี้ก็เหมือนกับคนรับใช้ที่ติดตามคุณชายทั้งสองมาเที่ยวอย่างนั้นแหละ

"ขอบคุณค่ะ พี่อาชาน่ารักที่สุดเลย"

เธอเดินไปกอดเอวสอบของอาชาในตอนที่ซื้อของสิ่งสุดท้ายเรียบร้อยแล้ว และเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดใหม่เรียบร้อยแล้วเหมือนกัน เอวาชอบมาก ไม่ใช่ชุดที่สวมใส่อยู่ แต่เป็นผู้ชายนิสัยรวยของเธอทั้งสองคนนี้แหละ ส่วนลีโอก็เดินกลับมาหลังจากแยกตัวไปซื้อตั๋วหนังมาสามใบในตอนที่เอวาไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

"ตั๋วได้แล้ว อีกสามสิบนาทีหนังเข้าโรง"

"มองอะไรคะ" เธอถามลีโอที่มองเธอไปพลางยิ้มไปพลาง

"มองนาน ๆ คนสวยต้องมองนาน ๆ" ลีโอตอบกลับออกมาเป็นเพลง ก่อนจะเดินมาคล้องลำคอของเธอขณะที่แขนของเอวาก็ควงอยู่ที่แขนของอาชา เธอไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อนมันแปลกใหม่มากสำหรับเธอที่ควงผู้ชายถึงสองคนไปไหนมาไหน หากคนอื่นที่ไม่รู้เรื่องได้เห็น คงคิดว่าเป็นเพียงเพื่อนหรือพี่น้อง แต่เธอที่รู้อยู่แก่ใจกลับยังไม่ชินกับอะไรแบบนี้เลย

แต่ก็ช่างเถอะ ช่วงนี้เธอก็ไม่ได้คบใครเป็นตัวเป็นตนเสียด้วย ระหว่างนี้ก็รอดูทั้งสองคนไปก็แล้วกัน อาจจะมีสักคนที่เวิร์คก็ได้ ไม่รู้ว่าหากโค้ชอย่างเธอพังพินาศขึ้นมาจะมีแพทย์สนามมาแบกหามเธอไหม

"กะล่อนจริงนะคะพี่ลีโอ" คำตอบของเธอทำเอาลีโอห่อเหี่ยว จริงอยู่ที่เธอพูดแต่นั่นมันเมื่อก่อนไม่ใช่ตอนนี้

"พี่เลิกแล้วค่ะ พี่เป็นกับน้องเอวาคนเดียว" ว่าแล้วก็รั้งคอเธอไปหอมแก้มเธอเบา ๆ ทำเอาคนตัวเล็กหน้าแดงไปหมด