“คุณแพทคะ คือว่า...” แสนดีก้มลงมองชุดสวยที่อยู่บนเรือนร่างของตัวเองด้วยความไม่สบายใจ “ทำไมล่ะ ชุดที่ฉันเตรียมไว้สวยไม่พอที่จะให้คนใช้สวยๆ แบบเธอใส่หรือไง” “ปละ เปล่าค่ะ แต่ว่า... ดิฉันไม่เข้าใจว่าคุณแพทให้ดิฉันใส่ชุดนี้ทำไมกันคะ” ไม่ใช่แค่ชุดราตรีสีแดงสดหรูหราเท่านั้นที่พิมรักบังคับให้หล่อนสวมใส่ แต่ทั้งใบหน้าและเส้นผมของหล่อนก็ถูกต้องแต่งจนสวยงามเช่นกัน “อย่างที่เธอรู้นั่นแหละ พ่อของฉันเป็นหม้ายมาสิบห้าปีแล้ว และก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนสามารถทำให้ท่านใจอ่อนยอมใช้ชีวิตคู่ด้วยได้เลยสักคน” “คุณแพท... คงไม่...” “ขอร้องล่ะ ช่วยเป็นคู่ควงให้คุณพ่อของฉันสักหนึ่งคืนนะ” แสนดีตกใจจนหน้าซีดเผือด “คู่... คู่ควงของคุณเพอร์ซูส” “อืม เธอทำได้อยู่แล้วใช่ไหม แซนดี้” แสนดีส่ายหน้าปฏิเสธ รู้สึกตื่นตระหนกยิ่งนัก “คือ... คือดิฉันคงไม่เหมาะ ขอโทษนะคะคุณแพท” แสนดีจะผละหนี แต่พิมรักคว้าข้อมือเอา และบีบแ