เวลาผ่านไปยี่สิบนาทีแสนดีก็ก้าวออกมาจากห้องน้ำ มารดาของหล่อนยังคงนั่งรออยู่บนเตียงนอน
“แกน่าจะอาบน้ำให้นานกว่านี้นะ แซนดี้”
แสนดีที่มีผ้าขนหนูพันอยู่รอบกายหัวเราะเบาๆ “แค่นี้ตัวฉันก็จะเปื่อยหมดแล้วแม่ ขัดซะเลือดแทบออกอยู่แล้วค่ะ”
“ไหน เดินมาให้ข้าดูใกล้ๆ สิ”
แสนดียอมทำตามคำสั่งของมารดาอย่างว่านอนสอนง่าย “แม่มีอะไรกับฉันหรือคะ”
โสภาไม่ได้ตอบแต่มองสำรวจลูกสาวอย่างละเอียดลออ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ
“แกรูปร่างดีเหมือนข้าตอนสาวๆ ไม่มีผิด”
แสนดียิ้มขัดเขิน หน้าตาแดงก่ำ “แม่น่ะ มาชมอะไรฉันตอนนี้ ไม่เอาแหละ ฉันไปแต่งตัวดีกว่า”
“ข้าเตรียมชุดเอาไว้ให้แล้ว นี่ไง”
แสนดีมองชุดที่มารดาหยิบขึ้นมาถือเอาไว้ในมือด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะตามด้วยความตกใจ
“ชุด... ชุดนี้หรือคะแม่”
“อืม ไม่สวยเหรอ”
ชุดนอนสีชมพูหวาน แต่หล่อนคงไม่ตกใจแทบช็อกหากชุดนอนตัวนี้มันไม่ได้ทำมาจากผ้าซีทรูเนื้อบางเบาจนเห็น
