ภูผาร้าย..พ่ายรัก

ป่วย!!!!

มลฤดี:

ฉันลืมตาตื่นขึ้นมา ฉันนอนอยู่บนที่นอนในกระท่อมเล็กๆ ซึ่งมีเปิ้ลนอนอยู่ข้างๆ

"กี่โมงแล้วเนี่ย"ฉันพึมพำออกมาเบาๆ

"ตื่นแล้วหรอ"เปิ้ลถามขึ้น

"ใช่ ปวดหัวนิดหน่อยอะ"มลฤดีบอกเปิ้ล

"เมื่อคืนมลตัวร้อนมากเลยนะ "เปิ้ลบอกมลฤดี พร้อมกับเดินออกจากห้องไป

"ฮั๊ดเช้ยยย "มลฤดีจามออกมา

"นี้ข้าวต้ม กินซะจะได้กินยา"เปิ้ลบอกมลฤดี

"เราไม่ลงไปสวนกันหรอ ปานนี้แม่เป็นห่วงแย่แล้ว"มลฤดีพูดออกมาเบาๆ

"รถยังวิ่งไม่ได้หรอก ต้องรอน้ำลดก่อน ป้าใจรู้ดีว่าถ้าฝนตกหนัก ถนนบนภูนี้ รถจะไม่สามารถวิ่งได้"เปิ้ลพูดขึ้น

"อ๋อ แล้วคนอื่นไปใหนหมด"

"นอนที่กระท่อมข้างๆนี้แระ "เปิ้ลพูดขึ้น

"อิ่มแล้วแระ "มลพูดขึ้น

"เดี๋ยวเราเอาไปเก็บให้ มลนอนพักเถอะ"เปิ้ลบอกพร้อมยกยา น้ำ มาให้กินแล้วเดินไปเก็บของต่อ

นายภู:

ขณะที่ทุกคนนั่งล้อมวง ผิงไฟกันอยู่ หัวหน้าคนงานได้เดินมาหาผมทันที

"นายคับ สงสัยคืนนี่ เราคงลงไปไม่ได้คับ น้ำท่วมสูงมากเลยคับ"

"งั้นพาทุกคนไปพักที่กระท่อมก่อน พรุ่งนี้สายๆค่อยว่ากัน โทรลงไปบอกป้าใจและคนงานข้างล่าง ให้ไปตามไอ้ต้อมกับไอ้ต้นมาเปิดบิล ส่งดอกไม้พรุ่งนี้ "

"คับนาย"หัวหน้าคนงานเดินจากไป จนทุกคนแยกย้ายเข้ากระท้อมไป

"เปิ้ลพามลไปนอนในกระท่อมของฉันไป"นายภูสั่ง

"แล้วนาย เอ่อ พี่ภู จะไปนอนที่ใหนคะ"

"นอนกับไอ้กล้าก็ได้ ไม่ป็นไรหรอก"นายภู พูดขึ้น

"นอนห้องผมก็ได้คับนาย เดี๋ยวผมไปนอนรวมกับคนงานก็ได้คับ"ทิวา พูดขึ้น

"ขอบใจมาก ทิวา ไม่เป็นไร กระท่อมไอ้กล้า มี 2 ห้องนอน"นายภูพูดขึ้น

"คับนาย"ทิวาเดินออกจากตรงนั้นไป

"มล โห้ มลตัวร้อนจี๋เลยคะพี่ภู"เปิ้ลตะโกนไปบอกนายภู

"เดี๋ยวฉันอุ้มเข้าไปในกระท่อม เปิ่ลไปหาผ้ากับน้ำมาเช็ดตัวด้วยนะ"นายภูรีบวิ่งมาที่มลฤดี แล้วอุ้มเดินหายเข้าไปในกระท่อม

"กลิ่นก็หอม ผิวก็นุ่ม เชี้ย"นายภูพึมพำออกมา

"มาแล้วคะ น้ำกับผ้า"เปิ้ลพูดขึ้น

"พี่ไปก่อนนะ"นายภูกล่าวแล้วรีบเดินออกไปทันที

"ผู้หญิงบ้าอะไรว่ะ กลิ่นหอมมาก ผิวก็นุ่ม หน้าตาก็น่ารัก"นายภูพึมพำแล้วฉีกยิ้มที่มุมปาก นายภูเดินเข้าห้องไป

เช้าวันต่อมา เวลา 05.30

"นายคับน้ำยังไม่ลดเลยคับ"หัวหน้าช่างบอก

"อือ. พักไปก่อน ทำไรไม่ได้อยู่แล้วนิ ต้องรอน้ำลดเอง"นายภูพูดออกมา

"กลับไปนอนต่อเถอะไป"นายภูสั่งหัวหน้าคนงาน

"นายคับ.เราจะทำอะไรกินกันดีละคับ ที่นี้มีแต่โจ๊กซอง"ทิวาพูดขึ้น

"มึงอยากเข้าป่าล่าไก่ป่ากับกูป่ะ"นายภู พูดขึ้น

"ไปคับนาย"

"กูไปด้วย " นายกล้าพูดขึ้น

"ผมไปด้วยคับนาย"เกื้อกูลที่ยืนฟังอยู่นานแล้วพูดขึ้น

"ไปๆๆงั้นไปกัน คนงานตื่นมาจะได้กินกันเลย"นายภูพูดขึ้น

ในป่า

"นายๆหมูป่าคับนาย"เกื้อกูลพูดขึ้น

"งั้นเอาตัวนี้แระ ตัวเดียว กินได้หลายคนดี"นายภูพูดขึ้น

"เกื้อ กูอยากได้ผลไม้ว่ะ สัก 2-3 อย่าง"ทิวาพูดขึ้น

"อือ ได้หมูป่าก่อน ค่อยไปเอาทางออก เยอะอยู่"เกื้อกูลพูดขึ้น

"ไอ้เกื้อ มึงไม่อยากมีแฟนบ้างหรอว่ะ"ทิวาถาม เกื้อกูลมองหน้าแต่ไม่ตอบ

แล้วทั้ง 4 คนก็ได้หมูป่าออกมา 1 ตัวและผลไม้ป่าอีก 2-3 อย่าง

ทั้ง 4 หนุ่มจัดการกับหมูป่า ตั้งแต่แรกจนถึงขั้น ย่างสุกแล้ว ตอนนี้ก็เวลา 8-9 โมงเช้าแล้วทุกคนออกมาทานอาหารกันอย่างอเร็ดอร่อย

"มลเป็นไงบ้างเปิ้ล"นายภูถามขึ้น

"กินโจ๊ก กินยาหลับไปแล้วคะ" เปิ้ลพูดขึ้น

"แหม่ๆๆๆๆ มีเป็นห่วง"กล้าแซวขึ้น

"กูก็แค่ถาม ไอ้นี้ วอนซะแล้วนะมึง"นายภู พูดขึ้น

"สนิทกับมลมากหรอเปิ้ล"นายภูถามขึ้น

"ก็ไม่มากขนาดนั้นคะ แต่ก็น่าจะสนิทกันแระคะ อายุไล่เรี่ยกัน"เปิ้ลพูดขึ้น

"อืม งั้นก็ย้ายมาอยู่หลังบ้านด้วยกันเลยก็ได้ จะได้อยู่ใกล้ๆกัน"นายภู พูดขึ้น

"คะ ขอบคุณมากนะคะ"เปิ้ลพูดขึ้น

เวลาผ่านไป จนถึงช่วงบ่าย

"อื้ออ "มลลืมตาตื่นขึ้นมา

"ตื่นแล้วหรอมล เป็นไงบ้าง ดีขึ้นป่าว"เปิ้ลถามขึ้น

"ดีขึ้นแล้ว ไม่ปวดหัวแล้ว ขอบคุณมากนะ"มลพูดขึ้น

"ไม่เป็นไร ไปกินหมูย่างข้างนอกกัน อร่อยมากเลยนะ"เปิ้ลพูดขึ้น

ด้านนอก ทุกคนกำลังทานอาการกันอย่างสนุกสนาน

"อ้าว มาๆๆๆมากินด้วยกัน"กล้าพูดขึ้น

"คะ"เปิ้ลจับมือ มล มานั่งที่ว่างอีกฝั่ง

"หายแล้วหรอ"นายภูถามขึ้นโดยไม่สบสายตามลฤดีเลย

"ดีขึ้นแล้วคะ ขอบคุณมากนะคะ"มลฤดีกล่าวแล้วยิ้มบางๆ

"อะนี้มล อร่อย เค็มๆมันๆๆ ฟินเวอร์"เปิ้ลพูดขึ้น ยิ้มหัวเราะ เปิ้ลเป็นคน สดใส ร่าเริง อยู่ตลอดเวลา

"ขอบใจนะ"มลพูดขึ้น

ขณะที่ทุกคนทานอาหารกันอย่างอเร็ดอร่อย ก็มีฝนตกลงมาอีก จนทุกคนยกจานอาหารเข้าห้องของตัวเอง คนงานก็แยกกันไปกินที่ห้องใครห้องมัน ส่วน 6 คนถืออาหารวิ่งเข้ามาที่บ้านพักนายภู ซึ่งหลังใหญ่กว่าทุกหลัง มีห้องอาหารสำหรับกินข้าว ทุกคนจึงนั่งทานกันต่อที่นี้

"เห้อ ตกลงมาอีกแบบนี้ ทำไงถึงจะลงไปที่สวนได้ว่ะ"นายภู พูดขึ้น

"ช่วงนี้หน้าฝน มันก็ต้องมีฝนตกปรกติป่าวว่ะ"กล้าถามขึ้น

"เชี้ย ปานนี้สองตัวนั้นทำงานเป็นกันหรือเปล่าไม่รู้ คนนึ่งก็หัวร้อนอีกคนก็เฟรนลี่ขี้เล่น แมร่ง"นายภูสบถขึ้น

"เอ่อ มึงก็ใจเย็น มันคงจัดการได้แระ "

ครื้น....ครื้นนนน

"อืม ว่า"นายภูรับสาย

"ห่า ฝนตกแบบนี้พวกมึงจะได้ลงมาวันใหนว่ะ"ต้อมถามขึ้น

"มึงก็จัดการไปก่อน น้ำลงกูจะรีบลงไป ฝากบอกป้าใจกับป้ามะลิด้วยนะ"นายภูพูด

"เอ่อๆๆ กูจัดการให้แค่นี้แระ"แล้วต้อมก็วางสายไป....